Ο διεθνής playboy Τόνι Σταρκ, που βγάζει τα προς το ζην από τη βιομηχανία όπλων του μακαρίτη μπαμπά του, βρίσκεται ξαφνικά αιχμάλωτος ομάδας αυτονομιστών στο Αφγανιστάν. Η κράτησή του λειτουργεί ως αναγέννηση, αφού ο Τόνι Σταρκ που αναδύεται από τις σκοτεινές σπηλιές της Μέσης Ανατολής δεν είναι απλά καλυμμένος με ατσάλι (βλέπε ανίκητος σούπερ ήρωας), αλλά θέλει να σώσει τον κόσμο αντί να τον καταστρέψει.

Ο πρώην ηθοποιός Τζον Φαβρό σκηνοθετεί με περισσό κέφι αλλά περιορισμένη δεξιοτεχνία την ταινία δράσης της χρονιάς, που οφείλει τα πάντα στην παρουσία-δυναμίτη του Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ. Είναι πραγματικό θαύμα πως η Marvel, στην πρώτη αυτοχρηματοδοτούμενη παραγωγή της δέχτηκε να ρισκάρει τοποθετώντας στο ατσάλινο κοστούμι του Iron Man ένα μεσήλικα μετρίου αναστήματος και όχι ιδιαίτερα εντυπωσιακής μυϊκής μάζας. Αυτό όμως είναι που κάνει και τη διαφορά. Αν και πιστέψτε με, η ατμόσφαιρα είναι πολύ πιο ηλεκτροφόρα όταν ο Ντάουνι Τζούνιορ βγάζει το κοστούμι του παρά όταν το φοράει, γιατί σε αντίθεση με τους περισσότερους σούπερ ήρωες της μεγάλης οθόνης, όσα λέει (και ο τρόπος που τα λέει) είναι πολύ πιο συναρπαστικά από όσα κάνει. Επιτέλους!

Δέσποινα Παυλάκη