Attenberg

07.12.2010
Η Μαρίνα μεγαλώνει με τον αρχιτέκτονα πατέρα της σε μια μικρή παραθαλάσσια πόλη και το ανθρώπινο είδος την απωθεί. Το παρατηρεί εξ’ αποστάσεως, μέσα από τους στίχους του Alan Vega των Suicide, τα ντοκιμαντέρ πάνω στη ζωή των θηλαστικών του Sir David Attenborough και τα μαθήματα σεξουαλικής αγωγής που της παραδίδει η μοναδική της φίλη, Μπέλλα. Ένας ξένος φτάνει στην πόλη και την προκαλεί σε μονομαχία στο ποδοσφαιράκι, ενώ ο πατέρας της προετοιμάζει τελετουργικά την αναχώρησή του από τον 20ο αιώνα. Η Μαρίνα, ανάμεσα στους δυο άντρες, με την συνεργασία της Μπέλλας, ανακαλύπτει το θαυμαστό μυστήριο της πανίδας.

«Attenberg» είναι παραφθορά του επωνύμου του σερ Ντέιβιντ Ατένμπορο, διάσημου Βρετανού παρουσιαστή ντοκιμαντέρ περί ζωικού βασιλείου. Η παιδιόθεν εμμονή της Μαρίνας με τα φιλμ αυτά, στο παράκτιο χωριό όπου μεγάλωσε, την έχει καθηλώσει στην ολική αθωότητα.

Αν και στα 23 της εξακολουθεί να επικοινωνεί με το περιβάλλον της με τρόπους ημιπρωτόγονους -λεκτικά παιχνίδια με τον αρχιτέκτονα πατέρα της, σωματικά με την κολλητή της φίλη, αμφότεροι οι μοναδικοί κολαούζοι της στον δρόμο προς την καθυστερημένη ενηλικίωση. «Attenberg» όμως θα μπορούσε να είναι και το όνομα της σκηνοθέτιδας της βραβευμένης στη Βενετία αυτής ταινίας, της Αθηνάς Ραχήλ Τσαγγάρη, η οποία αφού αναλύει με κλινική ακρίβεια και κυνικό χιούμορ το παραπάνω σκηνικό ως άλλος Ατένμπορο, το ξανασυνθέτει στο δεύτερο μισό του φιλμ με τόνους θερμότερους, πιο ανθρώπινους διά της καθοριστικής επαφής της ηρωίδας τόσο με το σεξ (ο νεαρός επισκέπτης στο ξενοδοχείο της περιοχής) όσο και με τον θάνατο (ο μπαμπάς πάσχει από ανίατη νόσο).

Οχι ότι οι αποστάσεις σου από το υπό εξέλιξη δράμα εκμηδενίζονται, πάντως βρίσκεις τον εαυτό σου απορροφημένο στο εγκεφαλικό παιχνίδι που σε καλεί η Τσαγγάρη για να καταδείξει το πέρασμα από τον πρωτογονισμό στην ωριμότητα, από την αυτάρκεια στην κοινωνικοποίηση.

Στη φλέβα του «Κυνόδοντα», μια από τις πιο ολοκληρωμένες σε προθέσεις και στιλιστικά συνεπείς ελληνικές ταινίες των τελευταίων ετών.

- Προσεχής στάση στη φεστιβαλική πορεία του φιλμ το Φεστιβάλ του Σάντανς, στα μέσα του Ιανουαρίου

Ρόμπυ Εκσιέλ