Off Ways - Berlin

02.11.2010
Το μεσημέρι της 21ης Δεκεμβρίου 1989, τα μέλη της μπάντας Einstürzende Neubauten ξεκινούν για ένα μακρύ (όχι γεωγραφικά) ταξίδι από το «Δυτικό» Κρόιτσμπεργκ ως το «Ανατολικό» Λίχτενμπεργκ (δυο Βερολινέζικες συνοικίες) και την αίθουσα Βίλχελμ Πικ του πολιτιστικού κέντρου της Εταιρείας Λαϊκής Βάσης «Ηλεκτράνθρακας». Το Τείχος του Βερολίνου χωρίζει ακόμα την πόλη και οι συνοριακοί έλεγχοι είναι εντατικοί. Από το Δυτικό Βερολίνο στο Ανατολικό λοιπόν για να δώσουν την πρώτη συναυλία μπροστά στους φαν από την ανατολική πλευρά του Βερολίνου. 20 χρόνια μετά, κάποιοι από τους (τότε Ανατολικογερμανούς) θεατές του κοντσέρτου, ακολουθούν την ίδια διαδρομή μέσα στην πόλη και μιλούν για την εμπειρία τους.

Ιστορικό περισσότερο παρά μουσικό, το ντοκιμαντέρ του κινηματογραφιστή Ούλι Σίπελ μας μεταφέρει σε μια περίοδο όπου το χωρισμένο Βερολίνο βρισκόταν στην περίοδο της επανένωσης και το μούδιασμα του κόσμου ήταν ακόμα φανερό. Φίλος της μπάντας ο Σίπελ ακολουθεί τους Neubauten στη διάρκεια αυτής της διαδρομής η οποία μονό συνηθισμένη δε ήταν.

Περίεργη για τους ίδιους που ποτέ πριν δεν είχαν πάρει άδεια να μπουν στην Ανατολική πλευρά της πόλης. Περίεργη φυσικά για τους κατοίκους της ανατολικής πλευράς που μέχρι τότε άκουγαν αλλά ποτέ δεν είχαν τη δυνατότητα να δουν από κοντά τους αγαπημένους τους μουσικούς. Τέλος ιστορικά περίεργη που δυο προσωπικότητες όπως ο συγγραφέας Χάινερ Μίλερ και ο τότε Υπουργός Πολιτισμού της Γαλλίας Ζακ Λανγκ συναντιούνται στα καμαρίνια.

Η αξία του "Off Ways - Berlin" ως ντοκουμέντου ενός σημαντικού γεγονότος είναι αδιαμφισβήτητη. Η κάμερα έχει πιάσει μια στιγμή που καταλαβαίνεις αμέσως πόσο φορτισμένη είναι. Ωστόσο η αδυναμία του Σίπελ να χειριστεί τη σχέση του αρχειακού υλικού με το παρόν και να δημιουργήσει ένα ρυθμό αντάξιο της στιγμής, είναι εμφανής. Πρέπει να έχεις ζήσει εκεί ή να είσαι πολύ μεγάλος φαν του συγκροτήματος για μην σε κουράσει αυτή η εναλλαγή του χρόνου. Εικόνες από άλλες εποχές που τείνουν να ξεχαστούν συνδυασμένα με τα προσωπικά οδοιπορικά των τότε θεατών είναι μεν ενδιαφέροντα αλλά όχι τόσο για να σε κρατήσουν και τα 90 λεπτά της ταινίας.

Κωνσταντίνος Αϊβαλιώτης

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ