Η Τζένιφερ Λόπεζ μετά από 4 χρόνια κινηματογραφικής απουσίας επιστρέφει στα δρώμενα με την εν λόγω (ξεν)έρωτη κομεντί. Υποδύεται την Ζόι, μια ιδιοκτήτρια πετ σοπ, της οποίας μια μέρα το μητρικό ένστικτο βαράει κόκκινο και της προστάζει να αποκτήσει άμεσα παιδί. Η μοίρα όμως παίζει το ύπουλο παιχνίδι της και αμέσως μετά την τεχνητή γονιμοποίηση στην οποία υποβάλλεται γνωρίζει τον τέλειο άντρα, τον άντρα τον σωστό, Σταν (Άλεξ Ο' Λάφλιν). Ο φόβος κυριεύει την Ζόι ότι ο Σταν μόλις μάθει για το παιδί θα κουνήσει μαντήλι.

Στην συνέχεια της ταινίας δεν γίνεται το παραμικρό παρά μια ανευ ουσίας αναμονή μέχρι και το τέλος που φαντάζεστε όλοι πιο είναι. Αναμονή που μπορεί να χαρακτηριστεί μόνο ως τραβηγμένη καθώς ο σκηνοθέτης, στο ντεμπούτο του, ξεχνάει περίπου για μισή ώρα να φωνάξει wrap!

Στις ερμηνείες ο Άλεξ Ο' Λάφλιν θα σας περάσει αδιάφορος ενώ η Τζέι Λο (αν και το υπέρτατο back up plan) θα σας κουράσει ενώ με μεγάλη λύπη θα πιάσετε τον εαυτό σας να φαντάζεται την Τζένιφερ Άνιστον ή την Σάντρα Μπούλοκ στον ρόλο της Ζόι.

Ο σκηνοθέτης της ταινίας έχει πάντως διαφορετική άποψη: "Καθώς διάβαζα το σενάριο, γελούσα δυνατά σε όλη τη διάρκεια, γεγονός που σπάνια μου συμβαίνει" θυμάται ο Άλαν Πουλ. "Και στο τέλος, με έκανε να κλάψω. Σκέφτηκα ότι αν κατάφερνα να μεταφέρω στη μεγάλη οθόνη το 75% αυτής της εμπειρίας, θα ήταν μια πολύ ικανοποιητική ταινία". Τυχαίο; Δεν νομίζω!

Κωστής Θεοδοσόπουλος