Η απάντηση της FOX στην κολοσσιαία επιτυχία του Χάρι Πότερ και της Warner, είναι αρχαιοελληνική και αντί για μάγους και ξόρκια έχει την Λερναία Ύδρα, την Μέδουσα και τον κένταυρο Χείρωνα. Πρωταγωνιστής του νέου αυτού φραντσάιζ (ακολουθούν άλλα τέσσερα φιλμ) ο Πέρσι (εκ του Περσέως) Τζακσον. Αμερικανός έφηβος, μέτριος μαθητής και ημίθεος. Κολλητοί του φίλοι ένας Αφροαμερικανός σάτυρος, η κόρη της θεάς Αθηνάς και ο ανάπηρος καθηγητής του, που στην πραγματικότητα δεν είναι καθόλου ανάπηρος, αλλά ο ίδιος ο κένταυρος Χείρων.

Κι αν τώρα εσείς πιστεύετε ότι μετά από όλα αυτά θα κατεβούν από τον Όλυμπο και οι 12 θεοί για να ρίξουν τον Κρις Κολόμπους και την παρέα του στην Σκύλα και την Χάρυβδη, εγώ θα σας διαψεύσω. «Ο Πέρσι Τζάκσον» μπορεί να μην έχει τον εντυπωσιακό πλούτο των ειδικών εφέ του «Χάρι Πότερ», έχει όμως μια, σχεδόν συγκινητική, απλότητα.
Προσανατολισμένο σαφώς σε μικρότερες ηλικίες (τη λεγόμενη ομάδα 13-18) το φιλμ ξεφεύγει από την ανοησία τηλεοπτικών σκουπιδιών τύπου «Ζήνα» και επαναφέρει στο διεθνές κοινό κάποιες κλασικές οικουμενικές αξίες.
Σιγά τ’ αυγά, θα μου πείτε και ενδεχομένως να το έλεγα κι εγώ αν δεν πίστευα ότι τέτοιες ανώδυνες αμερικανιές είναι εκατό φορές καλύτερες από την μεταμοντέρνα ψυχρότητα των «Transformers» και άλλων παρόμοιων ταινιών που εξοστρακίζουν κάθε έννοια ανθρωπισμού.

Φυσικά δεν υπάρχει ουδείς λόγος να προσεγγίσουμε την ταινία με όρους κινηματογραφικούς, κανείς όμως δεν θα νοιώσει ότι προσβάλλεται η αισθητική ή η νοημοσύνη του.

ΟΡΕΣΤΗΣ ΑΝΔΡΕΑΔΑΚΗΣ