Η Δολοφονία του Τζέσε Τζέιμς Από τον Δειλό Ρόμπερτ Φόρντ - Άντριου Ντόμινικ (Ειδικές Προβολές)
Εφτά χρόνια μετά το «Chopper», o Άντριου Ντόμινικ κάνει έρωτα με το παρελθόν σε ένα νεκροφιλικό, πλην εντυπωσιακότατο, γουέστερν, που σε κάνει εξαρχής να πιστεύεις ότι παρακολουθείς ένα κουκλοθέατρο φαντασμάτων. Ο γνωστός λωποδύτης Τζέσε Τζέιμς κοιτάζει μέσα από τα μάτια του Μπραντ Πιτ, καταλαμβάνοντας σιωπηλά το κορμί του για δυόμιση ολόκληρες ώρες, ωσότου δηλαδή να αποτυπωθεί η πανέμορφη αυτή γκραβούρα στο μυαλό σας. Η δαιμονισμένη φιγούρα του αντι-ηρωικού συμμορίτη μοιάζει έτοιμη να υποκύψει στις αόρατες πληγές της από στιγμή σε στιγμή, όπως ακριβώς και ολόκληρη η χώρα, που δε λέει ακόμα να συνέρθει από τον πόλεμο.
Ο δειλός Ρόμπερτ Φορντ ζει και αναπνέει το μύθο του μεγάλου συμμορίτη από τότε που θυμάται τον εαυτό του, και αφού δεν καταφέρνει να ακολουθήσει τα βήματά του, το μόνο που του απομένει είναι να δοκιμάσει τα παπούτσια του. Η δολοφονία όμως του πέφτει ένα νούμερο μεγαλύτερη απ’ ότι περίμενε και μετά από μια σύντομη περίοδο δαφνοστεφανωμένων απολαβών, ο μύθος του Τζέσε Τζέιμς ξαναζωντανεύει πιο δυνατός από ποτέ. Παρά την υπερβολικά, σε ορισμένα σημεία, επιτηδευμένη φωτογραφία, και τα διαδοχικά φινάλε που θα μπορούσαν να τερματίσουν την ταινία πολύ νωρίτερα από τη φυσική ημερομηνία θανάτου της, Η Δολοφονία του Τζέσε Τζέιμς δεν δείχνει να έχει δανειστεί τίποτα από το παρόν, εκτός από τον υψηλό προϋπολογισμό της! Ο Ντόμινικ καταφέρνει να δημιουργήσει την τρομακτική σχεδόν αίσθηση ότι δεν έχει προσλάβει ηθοποιούς, αλλά έχει αναστήσει τους νεκρούς, που συμμετείχαν σε μια μετά θάνατον αναπαράσταση της καταραμένης ζωής τους πριν ξαναγυρίσουν στον αμαρκάριστο τάφο τους. RIP.
Δέσποινα Παυλάκη
Ώριμο Στάχυ - Τσάι Σανγκτζούν (Διεθνές Διαγωνιστικό)
Ένα δεκαεπτάχρονο αγόρι ζει μόνο του, σε ένα χωριό της επαρχίας της Κίνας. Η μητέρα του έχει πεθάνει εδώ και χρόνια, ενώ ο πατέρας του είναι εξαφανισμένος στις αστικές περιοχές της χώρας. Όταν ο πατέρας επιστρέφει μετά από πέντε χρόνια για διεκδικήσει και πάλι την θέση του στην οικογένεια, οι συγκρούσεις είναι αναπόφευκτες . Οι δουλειές στην επαρχία της Κίνας δεν είναι πολλές και τα δυο μέλη της οικογένειας θα αναγκαστούν να ταξιδέψουν για μερικούς μήνες στα χωράφια θερίζοντας το «ώριμο στάχυ» για να βγάλουν τα προς το ζειν, αλλά και για να μάθουν ο ένας τον άλλον.
Τα στοιχεία ντοκιμαντέρ στο «Ώριμο Στάχυ» για την αγροτική ζωή και τις δυσκολίες της είναι έκδηλα, θυμίζοντας αρκετά το «Άνεμος Θα Μας Πάρει» του Αμπάς Κιαροστάμι. Οι πολιτισμικές και οικονομικές διαφορές ανάμεσα στα αστικά κέντρα και στις καθυστερημένες αγροτικές περιοχές της Κίνας είναι τεράστιες. Ο Σανγκτζούν προσπαθεί να καταδείξει αυτό το χάσμα χρησιμοποιώντας το γνωστό αφελές σχήμα περί αμόλυντης επαρχίας και αλλοτριωμένης μεγαλούπολης, εκθειάζοντας την τιμημένη αγροτιά της Κίνας. Η αφόρητα αργή πλοκή της ταινίας είναι μάλλον αναγκαίο κακό για τον Κινέζο σκηνοθέτη, ο οποίος προσπαθεί απεγνωσμένα να μεταδώσει στο θεατή τις νέο-βουκολικές απόψεις του. Το «Ώριμο Στάχυ» αποτελώντας ένα αδιάφορο κοκτέιλ εκμοντερνισμένου σοσιαλιστικού ρεαλισμού και κοινωνικού δράματος θα ξεχαστεί πολύ εύκολα από την ούτως ή άλλως βασανισμένη φεστιβαλική μνήμη μας.
Γιάγκος Αντίοχος
