Ενας πρώην γκάνγκστερ αναζητά τους υπεύθυνους για το θάνατο του αδελφού του.

Οι καθαρόαιμες ταινίες νουάρ έχουν σχεδόν εκλείψει από το σύγχρονο σινεμά, έχοντας αντικατασταθεί από εφετζίδικες περιπέτειες με φαινομενικά «θνητούς» αλλά ουσιαστικά αψεγάδιαστους ήρωες και πολιτικώς ορθά happy ends ή από υπερβολικά ρεαλιστικές ταινίες, οι οποίες «σνομπάρουν» καθετί δισυπόστατο ή «υπερβατικό». Ο Μάικ Χότζες αναβίωσε την έννοια του φιλμ νουάρ, πρώτα με τον Κρουπιέρη και πέρυσι με αυτή την ταινία, ξανά με τον Κλάιβ Οουεν, του οποίου η επιβλητική φιγούρα ταιριάζει απόλυτα με τον ταραγμένο αντιήρωα που υποδύεται.

Εχοντας απαρνηθεί τη ζωή του εγκλήματος κι έχοντας αποτραβηχτεί από το παρελθόν και τον κόσμο των συναισθημάτων, ο Γουίλ περιπλανιέται σε ημιάγρια κατάσταση στη βρετανική επαρχία, η αυτοκτονία όμως του αδελφού του, συνέπεια της άσωτης ζωής του αλλά και μιας σοκαριστικής «τιμωρίας» του, τον επαναφέρει στην αλλοτινή του πραγματικότητα, για να αναζητήσει απαντήσεις αλλά και εκδίκηση. Στην πορεία, ξαναβρίσκει πιστούς φίλους και τον μεγάλο του έρωτα, αυτή όμως η διαδρομή του αποτελεί πλέον μοναχικό μονόδρομο.

Σκοτεινή, βαθιά μελαγχολική, αν και κατά καιρούς υπερβολικά μακρόσυρτη και αργή, η ταινία του 73χρονου Χότζες ισορροπεί πάνω στη διαχωριστική γραμμή ρεαλισμού και οπτικής υπέρβασής του, αποτίοντας παράλληλα φόρο τιμής στο μεγάλο του αριστούργημα, το Συλλάβετε Τον Κάρτερ.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΑΝΔΡΕΑΚΟΥ