Αουτσάιντερ με τα όλα του, το συμπαθέστατο φιλμ του Μαρκ Φόρστερ είχε ένα από τα πιο ανέλπιστα indie σάουντρακ της περσινής σεζόν, με επιλογές που αποδείκνυαν ότι, υπό κατάλληλες προϋποθέσεις, δε χρειάζεται να καταβάλει κανείς υπέρογκα δικαιώματα στον Φιλ Κόλινς και τους U2:
Νεοκυματικές επιλογές (Wreckless Eric στο τραγούδι που ερμηνεύει και ο ίδιος ο Γουίλ Φέρελ, Delta 5, Jam), ρέγγε (Upsetters), εναλλακτικοί εξ Αμερικής ήχοι (Califone και Spoon, που κυριαρχούν στις βασικές σκηνές της ταινίες), ανεξάρτητη ποπ από Αγγλία (Maximo Park) και Γαλλία (Μ83, αν και ο όρος «ποπ» στην περίπτωσή τους είναι μάλλον περιοριστικός), τρία αποσπάσματα από το σκορ των Μπριτ Ντάνιελ και Μπράιαν Ρέιτσελ κι ένα προ 25ετίας κομμάτι του... Βαγγέλη Παπαθανασίου συγκεντρώνονται σε ένα CD που θα κάνει τον Ζακ Μπραφ να κοκκινίσει από ζήλια...
Σπήλιος Λαμπρόπουλος
Αουτσάιντερ με τα όλα του, το συμπαθέστατο φιλμ του Μαρκ Φόρστερ είχε ένα από τα πιο ανέλπιστα indie σάουντρακ της περσινής σεζόν, με επιλογές που αποδείκνυαν ότι, υπό κατάλληλες προϋποθέσεις, δε χρειάζεται να καταβάλει κανείς υπέρογκα δικαιώματα στον Φιλ Κόλινς και τους U2