Τέσσερα νεαρά αδέλφια ανακαλύπτουν σε μια παλιά ντουλάπα ένα πέρασμα στη μαγική χώρα της Νάρνια.

Μετά τον Τόλκιν, τη Νέσμπιτ, τη Ρόουλινγκ και τον «Λέμονι Σνίκετ», ήρθε, αν και κάπως καθυστερημένα, η σειρά του έργου του Κ.Σ. Λιούις να μεταφερθεί στη μεγάλη οθόνη. Καθυστερημένα, γιατί η σειρά βιβλίων του «Το Χρονικό Της Νάρνια», γραμμένη τις δεκαετίες του 40 και 50, πρεσβεύει έναν μάλλον ξεπερασμένο τρόπο γραφής παιδικής φανταστικής λογοτεχνίας. Τα πολλά ηθικοπλαστικά μηνύματα και οι κοινωνικο-θρησκευτικές παραβολές θα ξενίσουν τη γενιά του Χάρι Πότερ και των βιντεοπαιχνιδιών. Η ταινία, αποτελώντας αρκετά πιστή απόδοση του ομώνυμου βιβλίου, μοιάζει να πάσχει από τα ίδια προβλήματα, καταλήγοντας τελικά να μην αφορά και πολύ καμιά ηλικία.

Παλιομοδίτικη και «διδακτική» για τους ενήλικες, λιγότερο μυστηριώδης κι εντυπωσιακή από άλλες του είδους για τις νεότερες γενιές. Εν ολίγοις, μια ψυχαγωγική, καλοφτιαγμένη υπερπαραγωγή, χωρίς όμως την αναμενόμενη διαχρονική αξία.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΑΝΔΡΕΑΚΟΥ