Συνήθως οι «καλλιτεχνικές διαφορές» των βασικών μελών μιας ταινίας ή μιας σειράς οδηγούν στην καταστροφή, αλλά δείχνουν να έφεραν τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα στο «Weeds». Μπορεί η πρωταγωνίστρια Μέρι Λουίζ Πάρκερ και η δημιουργός της σειράς Τζέντζι Κόαν να μην μιλούσαν καν η μία στην άλλη μετά από μερικούς ομηρικούς καυγάδες στην αρχή των γυρισμάτων, ωστόσο η δυσλειτουργική τους σχέση μοιάζει να ωφέλησε την ερμηνεία της Πάρκερ: υποδύεται έτσι κι αλλιώς μια μητέρα που δυσκολεύεται να λειτουργήσει στα αλά «Desperate Ηousewives» προάστια όπου ξεμένει μετά τον θάνατο του άντρα της, προσπαθώντας να βγάλει τα προς το ζην πουλώντας χόρτο σε φίλους και γείτονες. Το γεγονός ότι εκτός των άλλων είναι μητέρα δυο ανήλικων παιδιών μπορεί να ενόχλησε τη συντηρητική Αμερική, έδωσε όμως την ευκαιρία στο καλωδιακό δίκτυο Showtime να παρουσιάσει μια από τις καλύτερες σειρές των τελευταίων χρόνων και στην ίδια την Πάρκερ έναν ρόλο που μοιάζει προορισμένος να γίνει κλασικός. Διότι αν οι «Desperate Ηousewives» αναλίσκονται σε πιπεράτες κατινιές, η Νάνσι Μπότγουιν ζει μια ζωή που θα μπορούσε να είναι αληθινή... Οχι μόνο γιατί δεν αντιλαμβάνεται ακριβώς τις πράξεις τις και τις συνέπειές τους, αλλά κυρίως διότι οι «περιπέτειές» της δεν έχουν να κάνουν με σκάνδαλα, φόνους και εκβιασμούς, αλλά με την επιβίωση και τον αγώνα τού να φέρεις εις πέρας μια ακόμη μέρα. Μαύρο όσο και αστείο, ελαφρύ όσο και επώδυνο, εθιστικό όσο ένα space cake αλλά δίχως παρενέργειες και κατά βάθος έτοιμο να συγχωρήσει όλους τους ατελείς ήρωές του, το «Weeds» είναι ένα μικρό διαμάντι, από αυτά που κάνουν πολλούς να πιστεύουν ότι η τηλεόραση ίσως να είναι το νέο σινεμά...