Δύο ταινίες σε μία, η τρίτη προσωπική (και είναι αληθινά πολύ προσωπική) δουλειά του Τζαντ Απατοου υποφέρει από την αβέβαιή της προσέγγιση σε μεγάλες θεματικές, καθώς επιχειρεί να πει πολλά (για τη ζωή, για την τέχνη, για την κωμωδία, για τα προσωπεία, καθώς και για το κατά πόσο είμαστε ικανοί να αλλάξουμε όταν μας δίνεται μια δεύτερη ευκαιρία) αλλά ο στόχος ξεπερνά τις δυνάμεις του σκηνοθέτη του «Με Την Πρώτη».


Δύο ιστορίες αναπτύσσονται παράλληλα στο γενικά εξαιρετικό πρώτο μέρος του φιλμ. Από τη μία αναπαράγεται με ιδιαίτερα αποτελεσματικό και αυθεντικό τρόπο όλη η κουλτούρα του κυκλώματος του stand-up comedy, πλήρες με μια σειρά από καμέο γνωστών και όχι τόσο γνωστών προσώπων, και με τους δεύτερους ρόλους των Τζόνα Χιλ, Τζέισον Σουόρτσμαν και Οντρεϊ Πλάζα να συμπληρώνουν την ιστορία του νεαρού κωμικού Αϊρα, που υποδύεται ο Σεθ Ρόγκεν.


Μέσα σε αυτό το σκηνικό, ο Απατοου εξερευνά το πορτρέτου ενός αντιήρωα (στου οποίου το πρόσωπο μάλλον βλέπουμε το μέλλον του Αϊρα) και την αναζήτηση της προσωπικής του εξιλέωσης. Ο βετεράνος Τζορτζ Σίμονς (ο Ανταμ Σάντλερ σε έναν ρόλο θαρραλέο) έχει περάσει όλη του τη ζωή πικραμένος από την πραγματικότητα του ονείρου του, συμπεριφερόμενος άθλια στους πάντες γύρω του και στον εαυτό του. Οταν μαθαίνει πως πρόκειται να πεθάνει θα επιχειρήσει να επαναπροσδιορίσει τη ζωή και τις σχέσεις του, σε ένα πορτρέτο που όμως δεν ολοκληρώνεται ποτέ εξαιτίας σεναριακών κινήσεων απολύτως σπασμωδικών.


Ο Απατοου, παρ’ όλη τη διάθεση και τη θέληση του να εξελιχθεί δημιουργικά, δεν έχει ιδέα πώς να τιθασεύσει τις ιδέες και το υλικό του σε μια ταινία δυόμισι ωρών, στριμώχνοντας σε μια καταστροφική τρίτη πράξη μια σειρά από εξελίξεις που θα χρειάζονταν επεισόδια μισής τηλεοπτικής σεζόν για να αναπνεύσουν. (Απολύτως συνεπές με τον Απατοου αυτό, καθώς την κορυφαία δραματική στιγμή της καριέρας του την έζησε ως σεναριογράφος και παραγωγός του «Freaks & Geeks».)


Τα διαφορετικά νήματα ποτέ δεν καταφέρνουν να ολοκληρώσουν μια πλήρη φιλοσοφία, αφήνοντάς μας να θαυμάζουμε μόνο επί μέρους πτυχές του φιλμ. Κατά ένα περίεργο τρόπο, τα πάντα σε αυτή την ταινία μοιάζουν σαν να είναι υπερβολικά πολλά, κι όμως όχι αρκετά.


ΘΟΔΩΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ