Η προσγείωση μιας εξωγήινης σφαίρας στο Σέντραλ Παρκ της Νέας Υόρκης δημιουργεί μεγάλη αναστάτωση, απορίες και συζητήσεις. Το υπερ-ρομπότ Γκορτ λιώνει με μια καταστρεπτική ακτίνα τα όπλα των γήινων, τη στιγμή που ένας ανθρωπόμορφος 'επισκέπτης', ο Κλάατου (Κιάνου Ριβς), αιμορραγεί στο έδαφος χτυπημένος από τις σφαίρες των ειδικών δυνάμεων.
Ο Κλάατου «εκκολάπτεται» στα χέρια ειδικών επιστημόνων, και προσπαθεί να κατανοήσει το νέο του σώμα και τους κατοίκους του πλανήτη Γη. Επιστήμονες και πολιτικοί προσπαθούν να ερμηνεύσουν το μυστήριο της επίσκεψής του και το ρόλο των δεκάδων άλλων εξωγήινων σφαιρών που προσγειώθηκαν σε πολλά σημεία της Γης. Όταν ο Κλάατου δραπετεύει, με τη βοήθεια της βιολόγου Έλεν Μπένσον (Τζένιφερ Κόνελι), αποκαλύπτεται ότι ο απώτερος σκοπός του είναι να εξαφανίσει το ανθρώπινο είδος, προκειμένου να σωθεί ο πλανήτης Γη.
Ο ώριμος πια Κιάνου Ριβς και η βραβευμένη με Όσκαρ Τζένιφερ Κόνελι πρωταγωνιστούν στο πολυαναμενόμενο ριμέικ της κλασικής ταινίας επιστημονικής φαντασίας «The Day the Earth Stood Still» (1951). Τη 2008 βερσιόν απογειώνουν σε χολιγουντιανό επικό φιλμ τα εντυπωσιακά ειδικά εφέ, τα οποία κάνουν το αρχετυπικό παραμυθάκι των εξωγήινων που επισκέπτονται τη Γη να μοιάζει συναρπαστικά αληθινό.
Οι οπαδοί του καλτ sci-fi φιλμ του 1951 θα γοητευτούν από την προσαρμογή της ταινίας στο έτος 2008, λόγω των ψηφιακών εφέ, αλλά οι θεατές που ιδέα δεν έχουν για το παρελθόν του σεναρίου, ίσως δυσκολευτούν να βρουν κάτι πραγματικά ενδιαφέρον - εκτός από τα μάτια της Κόνελι και την εξωγήινη γοητεία του Ριβς...
Σκηνοθετικά ο Σκοτ Ντέρικσον (The Exorcism Of Emily Rose) δεν μας απογοήτευσε, και μάλλον τα πτυχία ανθρωπολογίας και θεολογίας που έχει τον βοήθησαν στις δύσκολες... σκηνές ανταλλαγής μαθηματικών εξισώσεων και υπαρξιακών θεωριών![Ενδιαφέρουσα η σκηνή που ο εξωγήινος Κλάατου (Κιάνου Ριβς) και ο Καθηγητής Μπάρνχαρτ (Τζον Κλις) ανταλλάσσουν επιστημονικές γνώσεις, γράφοντας σε έναν πίνακα εξισώσεις από τη Θεωρία της Σχετικότητας.]
Η ταινία (παρά τους συνεργάτες: αστρονόμους, θεολόγους και μαθηματικούς, που βοήθησαν στην παραγωγή) φαίνεται, τελικά, να παραπαίει ανάμεσα σε αφελή κοινωνικοπολιτικά σχόλια περί παρακμής δυτικού πολιτισμού και μελοδραματικά οικολογικά μηνύματα, που έχουν γίνει πολύ μοδάτα τελευταία:
"Οι άνθρωποι χρειάζονται τη Γη για να υπάρχουν, όχι η Γη τους ανθρώπους".
Στα θετικά, πάντως, της ταινίας, εκτός από τα ειδικά εφέ, είναι ο γενικότερος προβληματισμός για τη θέση του ανθρώπινου είδους στο σύμπαν και το πολύτιμο αγαθό που λέγεται «ζωή».
Τσατσαράγκου Χριστίνα
