Τρυπώσαμε ως γενναίοι Τζεντάι στο προπύργιο της aniation ταινίας «Star Wars: Ο Πόλεμος Των Κλώνων». Μέσα στα στούντιο βρήκαμε δύο ανθρώπους που θα μας διαφωτίσουν για αυτό το animation δημιούργημα, που θα βγει στους κινηματογράφους την Πέμπτη 9 Οκτωβρίου. Ο ένας είναι δικός μας, ο ελληνικής καταγωγής Νικ Αναστασίου που είναι βοηθός μοντέρ στο πρότζεκτ. Η δουλειά του είναι περισσότερο περίπλοκη από ότι φαίνεται και στην συνέντευξη που δίνει προσπαθεί να εξηγήσει τον ανεξήγητο κόσμο των Κλώνων. Ο Σέρτζιο Παέζ κάθεται δίπλα του και μιλάει για τη δημιουργία των storyboards, τα οποία επιμελείται. Πιο κάτω έχουμε μεταφρασμένη την on-line συνέντευξη για να μην χάσετε τον πλανητικό σας προορισμό. Τζεντάι, το ταξίδι ξεκινάει....
Τι καινούργιο φέρνει το animation για να βελτιώσει το κόσμο του Star Wars.
Σέρτζιο Παέζ : Για μένα, αυτή, είναι τελικά η πρώτη ευκαιρία να δούμε την πραγματική όψη των χαρακτήρων του Star Wars. Οι Τζεντάι μπορούν να κάνουν φανταστικά πράγματα και αυτό παρουσιάζεται με ένα μέσο (animation) που μπορεί να το υποστηρίξει. Οι Τζεντάι γίνονται πιστευτοί όταν κάνουν φανταστικές και απίστευτες κινήσεις. Οι διαστημικές μάχες είναι ακόμα πιο συναρπαστικές γιατί τα χρώματα και οι γωνίες λήψεις τις τονίζουν. Κάνουμε εξαιρετικά περίπλοκες κινήσεις με τις κάμερες που ανεβάζουν την ζωντανή κίνηση, αλλά έχουν και το animation για να τους ελέγχει με οποιοδήποτε τρόπο επιθυμούν.
Νικ Αναστασίου: Πιστεύω ότι ένα από τα καταπληκτικά πράγματα που έχει αυτό το πρότζεκτ, είναι ότι το animation και το Star Wars είναι δύο πράγματα που συμβαδίζουν τέλεια. Το Star Wars είναι ένα πράγμα που έφτιαξε ο Τζορτζ, το οποίο σε συναρπάζει με την έντονη του αληθοφάνεια, που ο καθένας μπορεί να αναγνωρίσει με πολλούς τρόπους, με τους χαρακτήρες, τις καταστάσεις, τις σκηνές. Την ίδια ακριβώς στιγμή μιλάμε για ένα κόσμο που είναι τοποθετημένος σε ένα τελείως φανταστικό σύμπαν. To animation έχει και αυτό μια διττή πραγματικότητα. Κάτι μπορεί να φαίνεται πραγματικό και την ίδια ακριβώς στιγμή, είναι κάτι που σε απομακρύνει από την πραγματικότητα κατευθείαν. Έτσι, για να συνδυάσεις και τα δύο είναι κάτι που πραγματικά ευχόμουν να έχει γίνει και το επεξεργαζόμουν για αρκετό καιρό. Μπορείς να δημιουργήσεις έναν κόσμο, ένα παρασκήνιο για αυτούς τους χαρακτήρες και τις καταστάσεις που μπορεί να είναι όσο πραγματικό θέλεις και επίσης όσο προσγειωμένο επιθυμείς να είναι. Μπορείς να τραβήξεις όποια περιοχή, ερμηνεία, φωτισμό, animation σκηνή, κάθε σκηνοθετική εντολή, όσο θέλεις να πάει, για να τονίσεις μια συγκεκριμένη οπτική και να την κάνεις πιο οπτικά όμορφη, πιο στυλιζαρισμένη, πιο αρτίστικη.
Μπορείτε και οι δυο σας να περιγράψετε τη φύση της δουλειάς σας, και πόσο συναρπαστική είναι η ευθύνη για αυτό πρότζεκτ;
Νικ Αναστασίου: Σε ότι έχει να κάνει με τη δουλειά μου, πρώτα από όλα, υπάρχουν δύο μοντέρ στο πρότζεκτ. Ο Τζέισον Τάκερ είναι ο προϊστάμενος και εγώ είμαι ο βοηθός του. Μπορείς να παρομοιάζεις την δουλειά στους Κλώνους, με το να κατασκευάσεις ένα αυτοκίνητο. Ο Τζέισον σχεδιάζει την μηχανή με τον σκηνοθέτη Ντέιβ Φιλόνι και τον Τζορτζ. Παίρνουν τον γραπτό λόγο, το σενάριο, και ο πρωτεύον σκοπός τους είναι να τον κάνουν να δουλέψει στην οπτική αφήγηση. Έτσι, χτίζουν σκηνές χρησιμοποιώντας storyboards, χρησιμοποιώντας δύσκολα 3D animation κόλπα, μέχρι να φτάσουν στο επιθυμητό οπτικό αποτέλεσμα.. Μια ιστορία που έχει νόημα οπτικά και ένα καλό ρυθμό. Όταν φτάσουν σε κάτι συγκεκριμένο, το παραδίδουν στο animation στούντιο, που ξεκινά να δουλεύει με ολοκληρωμένες animation σκηνές, και μετά οι τελειωμένες σκηνές, ξαναχτίζουν την ιστορία ακολουθώντας αυτόν τον άξονα, τον σκελετό που ο Τζέισον, ο Ντέιβ και ο Τζορτζ έχτισαν. Αν το σκεφτείς και πάλι σε αναλογία με την κατασκευή ενός αμαξιού, ο τομέας εργασίας μου είναι να ντύνω το αμάξωμα γύρω από την μηχανή και οτιδήποτε σχετίζεται με αυτό. Ξαναχτίζω δηλαδή τον πρώτο σχεδιασμό, βλέπω τις γυρισμένες σκηνές, ξαναβλέπω τις σκηνές που μπορώ να επιμηκύνω και κάποιες που πρέπει να κόψω. Υπάρχουν στιγμές που αντιλαμβάνεσαι ότι πρέπει να επεκταθούν, στιγμές που πρέπει να αναπνεύσουν και άλλο. Δουλεύω πάνω σ’αυτό αρχικά μόνος και μετά, όταν φτάνουμε κοντά στο τελικό στάδιο, ο Ντέιβ θα έρθει και θα καθίσει μαζί μου, και θα ξαναπεράσουμε τις σκηνές. Όσο φτάνουμε πιο κοντά στο τέλος, φέρνουμε και τον Τζορτζ για την τελική απόφαση, την οποία και μοντάρουμε. Απλά βλέπουμε το σόου και μετά το ξαναμοντάρουμε. Θα ξεσκονίσω κάθε σκηνή, καρέ καρέ για να διορθώσω αυτό που έχουμε.
Σέρτζιο Παέζ: Εγώ είμαι αυτός που επιμελούμαι τα storyboard στην ταινία. Πρώτα περνάμε μια φορά το σενάριο, το γραπτό. Βασικά, αυτό που κάνουμε είναι να δίνουμε μια οπτική μορφή σε στυλ κόμικ στους διάλογους, και τους παραδίδουμε στον σκηνοθέτη και στον Λούκας. Δουλεύουμε ψηφιακά πλέον, αλλά χρησιμοποιούμε και αρκετούς από τους παραδοσιακούς τρόπους του animation. Είναι πραγματικά εντυπωσιακό. Είναι μια πραγματική πρόκληση για μας να έχουμε την πρώτη επαφή με το κείμενο και να του δίνουμε μια δυναμική από την αρχή μέχρι το τέλος.
