Μια από τις πιο ελκυστικές εξαγωγές του σινεμά της Λατινικής Αμερικής τα τελευταία χρόνια, η όμορφη 25χρονη Άλις παίζει στην καινούργια ταινία του Φερνάντο Μεϊρέλες «Περί Τυφλότητος».
Συνέντευξη στον Λουκά Κατσίκα
Ξεκίνησε την καριέρα της μόλις στα οχτώ της χρόνια, δανείζοντας το χαριτωμένο παιδικό της μουτράκι σε ένα διαφημιστικό της βραζιλιάνικης τηλεόρασης. Για την μικρή όμως Άλις που ανατράφηκε μέσα σε ένα καθαρά καλλιτεχνικό περιβάλλον, αρκετά μέλη του οποίου (ανάμεσά τους και η πασίγνωστη Σόνια Μπράγκα, θεία της νεαρής) είχαν ως βασική ασχολία τους την ηθοποιία, η ερμηνευτική οδός ήταν ο μόνος σίγουρος δρόμος που το ελκυστικό κορίτσι από το Σάο Πάολο της Βραζιλιάς μπορούσε άφοβα να ακολουθήσει. Στην ηλικία των δεκαεννιά ετών, ο Φερνάντο Μεϊρέλες την συμπεριέλαβε στο νεανικό επιτελείο ηθοποιών της ταινίας του «Η Πόλη του Θεού». Η επιτυχία του φιλμ άνοιξε στην Μπράγκα τις πόρτες της διεθνούς αναγνώρισης, αν και το αποφασιστικό εισιτήριό της στην ευρύτερη φήμη προέκυψε τρία χρόνια μετά, το 2005, με τον πρωταγωνιστικό ρόλο της αισθησιακής πόρνης στο ερωτικά φορτισμένο «Lower City» και σε μια σειρά ερωτικών σκηνών που ήταν αδύνατο να μην προσελκύσουν επάνω της τα βλέμματα των πολλών.
Από εκεί και έπειτα, ήταν ζήτημα χρόνου μέχρι τη στιγμή που η όμορφη Αλις θα πραγματοποιούσε το πέρασμά της στο Χόλιγουντ. Στάθηκε επάξια πλάι στον Γουίλ Σμιθ στην άκρως προσοδοφόρα εμπορικά περιπέτεια φαντασίας «Εγώ Ο Θρύλος», κέρδισε μεμιάς την προσοχή του Ντέιβιντ Μάμετ ο οποίος την εμπιστεύτηκε στο (απρόβλητο ακόμη στην Ελλάδα) «Redbelt», ο Γουέιν Κρέιμερ την ζήτησε να συμμετάσχει στο πολυφωνικό καστ του επερχόμενου «Crossing Over», πλάι στον Χάρισον Φορντ και τον Σον Πεν, και ο παλιός της γνώριμος, Φερνάντο Μεϊρέλες, της κράτησε έναν από τους βασικούς χαρακτήρες στην πολυσυζητημένη καινούργια ταινία του, «Περί Τυφλότητος».
Όπως μου εκμυστηρεύεται η ίδια, βέβαια, στην διάρκεια μιας ημίωρης συνάντησής μας στις πρόσφατες Κάννες με αφορμή την πρεμιέρα της ταινίας εκεί, «διάβασα το βιβλίο του Ζοζέ Σαραμάγκου πάνω στο οποίο βασίστηκε η ταινία πριν πέντε χρόνια και, όταν έμαθα ότι ο Φερνάντο συζητούσε το ενδεχόμενο να το διασκευάσει για το σινεμά, του ζήτησα να με συμπεριλάβει οπωσδήποτε σε κάποιον ρόλο. Θεωρώ το βιβλίο καταπληκτικό, αγαπώ πολύ τον Φερνάντο και τον εκτιμώ απεριόριστα ως σκηνοθέτη. Θα ήταν μόνο ευτύχημα για μένα να μπορούσα να συνεργαστώ και πάλι μαζί του».
Πράγμα το οποίο συνέβη, προσγειώνοντας την Άλις σε έναν φύσει απαιτητικό ρόλο. Τόσο σε ψυχολογικό, όσο και σε σωματικό επίπεδο, δεδομένου ότι ο χαρακτήρας της στο φιλμ απαιτεί από την ηθοποιό να ερμηνεύει συνέχεια υπό συνθήκες τύφλωσης. Η Αλις περιγράφει ασφαλώς την εμπειρία ως κάτι το πρωτόγνωρο. «Όταν μου έκλεισαν τα μάτια για πρώτη φορά» θυμάται «αισθάνθηκα ότι το δωμάτιο ξαφνικά μεγάλωσε. Ο ήχος έγινε δυνατότερος. Εντονότερος. Οι αισθήσεις μου-όσφρηση, αφή, ακοή- οξύνθηκαν. Και χάθηκε μεμιάς η αντίληψη της ισορροπίας, αναγκάζοντάς με να προσεγγίσω και να κατανοήσω όλα τα πράγματα που με περιβάλλουν από την αρχή, να ξαναβρώ την θέση μου μέσα στον χώρο».
Για την Μπράγκα συγκεκριμένα η εμπειρία του ρόλου στάθηκε συγκλονιστική και για έναν ακόμη λόγο: «Ανήκω στους ανθρώπους οι οποίοι έχουν ως βάση της επικοινωνίας τους το να αντικρίζουν τους άλλους στα μάτια. Και να βασίζονται πολύ στη σημασία ενός βλέμματος. Στην ταινία χρειάστηκε ξαφνικά να έρθω αντιμέτωπη με το ενδεχόμενο του να μην μπορώ να βλέπω τον άνθρωπο που στέκει απέναντί μου. Και η ιδέα αυτού του πράγματος υπήρξε για μένα οδυνηρή».
Ο ρόλος της στην ταινία του Μεϊρέλες υπήρξε δύσκολος και για έναν ακόμη λόγο. Στη διάρκεια μιας ιδιαίτερα επώδυνης σκηνής (την οποία καθένας θεατής είναι καλύτερο να ανακαλύψει μόνος), η Αλις χρειάζεται να εμφανιστεί γυμνή. Όποιος έχει τύχει να δει το «Lower City», βέβαια, θα γνωρίζει ότι η παρουσία της ηθοποιού στην ταινία του Σέρζιο Μασάντο ήταν ακόμη πιο τολμηρή.
Η Μπράγκα παραμένει, ωστόσο, ξεκάθαρη ως προς το θέμα αυτό: «Κάθε φορά που ένας ρόλος απαιτεί από εμένα να εμφανιστώ γυμνή σε κάποια σκηνή, το πρώτο πράγμα που προσπαθώ να καταλάβω είναι η αναγκαιότητα μιας τέτοιας χειρονομίας. Αν το γυμνό εξυπηρετεί τις ανάγκες της ταινίας, την εξέλιξη της ιστορίας και την καλύτερη κατανόηση των χαρακτήρων, τότε δεν έχω καμιά αντίρρηση να το κάνω. Αν όμως δεν πιστευώ καθόλου στην σκοπιμότητα μιας τέτοιας σκηνής, δεν πρόκειται να δεχτώ να την γυρίσω. Σε κανέναν ηθοποιό δεν είναι ευχάριστο ή βολικό το γυμνό. Αυτό πρέπει να το γνωρίζετε?».
Η Άλις παραδέχεται, εντούτοις, ότι «ως ηθοποιός προσπαθώ συνεχώς να αποβάλλω τις αναστολές μου και να δίνομαι όσο πιο άφοβα μπορώ σε κάποιον ρόλο. Αντιλαμβάνομαι την δουλειά που κάνω ως έναν συνδυασμό του σώματος με την καρδιά και το μυαλό. Η ειλικρίνειά σου σε κάποια ερμηνεία είναι, θεωρώ, πάντοτε ζήτημα αυτών των πραγμάτων. Της ψυχής σε συνάρτηση με το σώμα».
* * * Το «Περί Τυφλότητος» κυκλοφορεί στις αίθουσες την Πέμπτη 16 Οκτωβρίου.
