Σε συνέντευξή της η σκηνοθέτις της ταινίας, Φιλίντα Φλόιντ, είχε δηλώσει:
Όταν η εταιρεία παραγωγής Pathé και η σεναριογράφος Άμπι Μόργκαν (σ.σ. η νεαρή σεναριογράφος την ταινίας "Shame" του Στιβ ΜακΚουίν) μου έστειλαν το σενάριο της ταινίας, το πρώτο που σκέφτηκα ήταν: "Η Μάργκαρετ Θάτσερ είναι η πιο σημαντική γυναίκα σε ηγετική θέση στη Βρετανία από την εποχή της Ελισάβετ". Είχα ήδη σκηνοθετήσει μία ταινία κι ένα θεατρικό έργο πάνω στη ζωή της Ελισάβετ γιατί έτρεφα ένα παθιασμένο ενδιαφέρον για την προσωπικότητά της, κι αυτό υπήρξε το έναυσμα για ν' ασχοληθώ με τη "Σιδηρά Κυρία". Είχα επίσης ενθουσιαστεί με το ότι το σενάριο δεν είναι μια κοινότοπη βιογραφία - αφήστε που τις βιογραφίες είναι πολύ δύσκολο να τις χειριστείς, προκειμένου να μη μοιάζουν με λίστα συσσωρευμένων γεγονότων. Το θηρίο με το οποίο πάλεψα όμως τελικά ήταν πολύ διαφορετικό λόγω της έξοχης γραφής, ειδικά στα σημεία όπου η γηραιά πλέον Μάργκαρετ ζει σ' έναν πλασματικό κόσμο που παραπαίει ανάμεσα στο παρόν και το παρελθόν. Η Άμπι δημιούργησε μέσα από τη φαντασία της ένα ξεχωριστό σύμπαν για την πρωταγωνίστρια.
Όταν συναντηθήκαμε με την παραγωγή για να συζητήσουμε το κάστινγκ της ταινίας - υπήρχαν ήδη πολλές προτάσεις - η Pathé με ρώτησε τί νόμιζα για τη Μέριλ. Εγώ, παρ' όλο που θα έκανα τα πάντα για να δουλέψω με τη Μέριλ για δεύτερη φορά (μετά το "Mamma mia!"), έμεινα για λίγο διστακτική γιατί σκέφτηκα: "Θεέ μου, μια ταινία πάνω στη Μάργκαρετ Θάτσερ είναι από μόνο του μια πρόκληση, το να πρωταγωνιστήσει η Μέριλ είναι η αμέσως επόμενη. Ποιο θα είναι το αποτέλεσμα αυτής της χημικής ένωσης; Ποια θα είναι η αντίδραση στη Βρετανία;" Βγήκα απ' το δωμάτιο κι έκανα τρεις βόλτες κι επέστρεψα λέγοντας, "Ναι, ναι!" Η πρώτη μου σκέψη ήταν πως χρειαζόσουν μια σούπερ σταρ για να παίξει τη Θάτσερ, γιατί η ίδια ήταν μια σούπερ σταρ. Είχε αυτό το απίστευτο χάρισμα και την ικανότητα να γοητεύσει οποιονδήποτε. Ταυτόχρονα, αυτός ήταν ένας κάπως ψυχρός ρόλος, κι ένιωσα ήταν σημαντικό να τον ερμηνεύσει μια ηθοποιός που αποπνέει ζεστασιά.
Λίγους μήνες προτού ολοκληρωθεί το σενάριο έγραψα στη Μέριλ, ρωτώντας την αν ενδιαφερόταν για μια ταινία πάνω στη ζωή της Μάργκαρετ Θάτσερ κι έπειτα πήγα στη Ν. Υόρκη για να συζητήσουμε. Ήταν μια τεράστια πρόκληση για εκείνη, και φτάσαμε σε σημείο να σκεφτόμαστε μήπως χρειάζονταν τρεις ηθοποιοί για το ρόλο, καθώς η χρονική περίοδος που παρακολουθούμε διαρκεί περίπου 40 χρόνια. Η Μέριλ συγκινήθηκε πολύ από την ιστορία μιας κυρίας που φτάνει στο τέρμα του βίου της, μιας γυναίκας που κάνει τον απολογισμό της ζωής της.
Όταν κοιτάζει προς τα πίσω κι αναρωτιέται αν όσα έκαναν είχαν κάποιο νόημα, αισθάνεσαι ότι ίσως ήταν διατεθειμένη να πληρώσει το τίμημα του να μην είναι αρεστή σε μία γενιά, προς όφελος των επομένων. Πιστεύω πως ένιωθε ότι θα υπήρχε ένα κόστος γι' αυτό που εκείνη θεωρούσε μια πραγματική κοινωνική επανάσταση, θα υπήρχαν απώλειες, αλλά οι επόμενες γενιές θα την ευγνωμονούσαν. Και φυσικά, στο τέλος της ζωής της, ένα μεγάλο ερώτημα είναι "Θα ξεχαστεί;" Είμαι σίγουρη ότι όσοι αισθάνονται ότι προσπάθησαν για κάτι, φτάνουν κάποια στιγμή στο σημείο που αναρωτιούνται αν όλα για τα οποία αγωνίστηκαν έχουν καταρρεύσει, κι αν στην πραγματικότητα οι ίδιοι βρίσκονταν από τη μία μεριά ενός εκκρεμούς σε αέναη κίνηση.
Κανάλι: ΕΡΤ1
Ημέρα προβολής: Παρασκευή
Ώρα προβολής: 22:00
Διάρκεια: 105 λεπτά
Ηθοποιοί: Μέριλ Στριπ, Τζιμ Μπρόουντμπεντ, Ρίτσαρντ Γκραντ, Ίεν Γκλεν
