Σε ένα ολοκληρωτικά χρεωκοπημένο από εμπνεύσεις σημερινό Χόλιγουντ μάλλον ελάχιστη σημασία έχει το να διερευνήσει κανείς ποιος αποφάσισε να δρομολογήσει κινηματογραφικά μια τόσο αχρείαστη ιδέα και πώς ένα ολόκληρο μεγάλο στούντιο - εκείνο της Universal - δέχτηκε να την χρηματοδοτήσει

Αυτό που προκαλεί μεγαλύτερη απορία με την εξαμερικανισμένη εκδοχή του κορεάτικου «Oldboy» είναι, παρ’ όλα αυτά, ότι ανέλαβε να την φέρει εις πέρας ο Σπάικ Λι. Ανεξαιρέτως του τι άποψη κουβαλά κανείς για τη συστηματικά άνιση φιλμογραφία του ή για τις εμπρηστικές δηλώσεις που φροντίζει να σκορπίζει κατά καιρούς κόντρα σε μια ευρεία γκάμα στόχων, ο Λι θα παραμένει πάντα ο δημιουργός του αριστουργηματικού «Κάνε το Σωστό» και μερικών ακόμη από τις πιο ζωηρές και καλοσκηνοθετημένες ταινίες που είχε να προσφέρει τα τελευταία είκοσι χρόνια η μεγάλη οθόνη.

Το γιατί ένας ανέκαθεν ισχυρογνώμων και ιδεαλιστής σκηνοθέτης επιχειρεί ξαφνικά να παραμερίσει το κραταιό καλλιτεχνικό του εγώ, να αναλάβει ρόλο υπαλλήλου και να αναπαράγει ένα ήδη υπάρχον κινηματογραφικό υλικό, χωρίς τη διάθεση να επέμβει επάνω του ή να διαφοροποιηθεί από αυτό, είναι επίσης άξιο απορίας.

Στο καινούργιο «Oldboy», και με εξαίρεση μερικές μικρές λεπτομέρειες, η πλοκή παραμένει ίδια με το πρωτότυπο φιλμ: όπως στην εκδοχή του Παρκ Τσαν Γουκ, έτσι κι εδώ ο ήρωας πέφτει θύμα απαγωγής και αναγκάζεται να παραμείνει έγκλειστος σε ένα κελί για δυο ολόκληρες δεκαετίες, χωρίς ο λόγος ή ο σατανικός εγκέφαλος που ανέλαβε τη φυλάκισή του να του γίνουν ποτέ προφανείς.

Μόλις αφεθεί ελεύθερος, ο φανερά αλλαγμένος άντρας βάζει σκοπό να βρει και να τιμωρήσει τον υπεύθυνο που ενορχήστρωσε ένα τέτοιο σαδιστικό σχέδιο εναντίον του, γνωρίζεται στην πορεία με μια κοινωνική λειτουργό, η οποία αναλαμβάνει να τον βοηθήσει στη μοναχική του αποστολή, και έρχεται στο τέλος της διαδρομής αντιμέτωπος με ένα πεπρωμένο, το οποίο αποδεικνύεται ακόμη πιο τραγικό από τον εγκλεισμό του.

Οι θεατές που δεν έτυχε να δουν ποτέ το αυθεντικό «Oldboy», και ενδέχεται να το ανακαλύψουν απευθείας μέσω της βερσιόν που ετοίμασε ο Σπάικ Λι, αναμένεται να εκπλαγούν με τη δριμύτητα και τις άφθονες ανατροπές μιας δαιδαλώδους ίντριγκας ή να μείνουν αποσβολωμένοι εμπρός στην αποκάλυψη ενός από τα πιο αξιομνημόνευτα φινάλε-σοκ του μοντέρνου σινεμά.

Το κοινό που είναι ήδη εξοικειωμένο με το κλασικό πλέον φιλμ του Παρκ Τσαν Γουκ, ωστόσο, θα βρει ελάχιστα να εκτιμήσει σε μια αναιμική απομίμησή του όπου η δυναμική και αφοσιωμένη πρωταγωνιστική ερμηνεία του Τζος Μπρόλιν παλεύει διαρκώς να σβήσει τόσο την επίγευση ξαναζεσταμμένου φαγητού που απομένει στο τέλος, όσο και την καθαρά διεκπεραιωτική παρουσία του πάλαι ποτέ σημαντικότατου σκηνοθέτη, ο οποίος μοιάζει να ανοίγει μηχανικά τον δρόμο του μέσα από μια ιστορία που είναι φανερό ότι τον αφορά ελάχιστα.