Έχοντας πολιτογραφηθεί κάτοικος Γαλλίας, δεν είναι διόλου παράξενο που ο Πολάνσκι αποφάσισε να υποδυθεί ο ίδιος τον μετανάστη ήρωα του βιβλίου του Ρολάν Τοπόρ. Μόνο που για τον Τρελκόφσκι το Παρίσι αποδεικνύεται θανάσιμα αφιλόξενο. Η αρχική εχθρότητα και αγένεια των γειτόνων του στο νέο διαμέρισμα όπου μετακομίζει μετατρέπεται σταδιακά σε μια οργανωμένη προσπάθεια να τον κάνουν να χάσει τα λογικά του, προτρέποντάς τον να πάρει τη θέση της προηγούμενης ενοίκου, που αυτοκτόνησε πηδώντας από το παράθυρο. Ή μήπως είναι όλα αποκυήματα της φαντασίας και της εσωστρεφούς ψυχολογίας του;

Όπως και η Κατρίν Ντενέβ στην «Αποστροφή», ο Τρελκόφσκι οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια στην τρέλα, όμως το πιο τρομακτικό στοιχείο του «Ενοίκου» είναι η αυτοκαταστροφική παραίτηση ενός ήρωα που, αν και οσμίζεται τη συνομωσία εναντίον του, δεν μπορεί να προβάλλει καμία ουσιαστική αντίσταση – σαν να ελκύεται ανεξήγητα από την αινιγματική προσωπικότητα και την τύχη της άγνωστης αυτόχειρα.