Επιβεβαιώνοντας την ανησυχητικά κυρίαρχη τάση της μέινστριμ αμερικάνικης κωμωδίας για εύστοχα κόνσεπτ και υπερβολικά φτωχές εκτελέσεις τους, η πολιτική κωμωδία «Οι Υποψήφιοι» θα μπορούσε θεωρητικά να είναι ό,τι χρειάζονται οι ΗΠΑ αυτή τη στιγμή, το τέλειο αντίδοτο στο πραγματικό τσίρκο που λέγεται προεκλογική καμπάνια για το αξίωμα του Προέδρου της χώρας και αυτές τις εβδομάδες κορυφώνεται στην τελική της ευθεία και όλη της την παρανοϊκή δόξα.

Είναι ακόμα μεγαλύτερο κρίμα, λοιπόν, που η ευκαιρία πάει ολότελα χαμένη: η ζουμερή ιδέα και οι καλοφτιαγμένοι αρχικά χαρακτήρες αναλώνονται στα χοντροκομμένα, σκατολογικά και ακραία (αλλά όχι και πραγματικά αστεία) σεξουαλικά υποννοούμενα που πια οι συγκεκριμένοι κωμικοί παίζουν στα δάχτυλα, και η πολιτική σάτιρα αποδυναμώνεται για να ακυρωθεί τελείως στο φινάλε. Η αδυναμία της παρέας του Γουίλ Φέρελ, του Ζακ Γκαλιφιανάκης και όλων των νυν σταρ τέτοιου προφίλ κωμωδιών, να παραμείνουν πιστοί στα σκοτεινά σημεία των ιστοριών τους, είναι δεδομένη και εδώ ακόμη πιο εξοργιστική αφού ασχολούνται με τον αναμφισβήτητα πιο σάπιο κόσμο από όλους, αυτόν της πολιτικής, και μάλιστα όταν αυτός είναι στα χειρότερά του, δηλαδή στο ατελείωτο πανηγύρι δημοσίων σχέσεων και στρατηγικής που είναι η προεκλογική περίοδος.

Πέρα, όμως, από την αρχική παρουσίαση των υποψηφίων, με τα αναγνωρίσιμα αλλά διασκεδαστικά χαρακτηριστικά από γνωστούς Αμερικανούς πολιτικούς, η διάθεση για ουσιαστική, καυστική σάτιρα παραμένει στα χιλιοειπωμένα (μερικοί πολύ ηλίθιοι άνθρωποι έχουν κυβερνήσει τις ΗΠΑ και κατά συνέπεια τον πλανήτη, οι ψηφοφόροι είναι ευμετάβλητοι, και για τα λεφτά γίνονται όλα), τα μπανάλ (ο Γκαλιφιανάκης έχει περίεργη φάτσα και είναι υπέρβαρος, και ο Γουίλ Φέρελ θα περάσει από έναν νευρικό κλονισμό, που έχει κάνει μόνο σε όλες τις άλλες κωμωδίες του) και τα απλώς επίπεδα (όποια σκηνή με τους βαριεστημένους Μπράιαν Κοξ, Νταν Ακρόιντ, Τζον Λιθγκόου).

Το τελευταίο χτύπημα; Το ανυπόφορα διδακτικό, κλισέ και τελικά προσβλητικά γλυκερό φινάλε - πότε θα δούμε μια μέινστριμ κωμωδία με πραγματικά κότσια από αυτούς τους ανθρώπους, που τάχα ισχυρίζονται ότι δεν επηρεάζονται από την πολιτική ορθότητα και είναι έτοιμοι να παραβγούν ο ένας τον άλλον για το πιο εξωφρενικό αστείο για γεννητικά όργανα και εκκρίσεις, αλλά δεν μπορούν να πουν τελικά τίποτα το ουσιαστικό όσον αφορά την σάτιρά τους;