Γλυκερή σε σημείο μπουχτίσματος ταινία που ακολουθεί τις πιο ασφαλείς αφηγηματικές διαδρομές και υιοθετεί σε όλη την διάρκειά του μια συγκαταβατική και ανώδυνη στάση.

Με τις χαριτωμένες εμμονές της, τις ανάλαφρες θεματικές της, τον συχνά ντελικάτο τρόπο με τον οποίο προσεγγίζει το χιούμορ και τις ελκυστικές στο ευρύ κοινό συνταγές της, η μοντέρνα γαλλική κωμωδία έχει καταλήξει τα τελευταία χρόνια να αποτελεί κινηματογραφικό είδος από μόνη της. Χωρίς να ξεφεύγει ιδιαιτέρως από τον παραπάνω κανόνα, η φορτωμένη γραφικότητες δημιουργία του Φιλίπ Λε Γκε ταξιδεύει στο Παρίσι των αρχών της δεκαετίας του ’60 και παρακολουθεί την σταδιακή μεταστροφή ενός επιχειρηματία προς τον αλτρουισμό και την ταξική συνείδηση, μετά τη συναναστροφή του με μια ομάδα από ισπανικής καταγωγής υπηρέτριες και την αγάπη που εκδηλώνει για τη νεαρότερη και (αλίμονο!) πιο όμορφη από αυτές.

Μόνο που το ταξίδι το οποίο επιχειρεί η γλυκερή σε σημείο μπουχτίσματος ταινία ακολουθεί τις πιο ασφαλείς αφηγηματικές διαδρομές, πραγματοποιεί τακτικές στάσεις σε εύκολα (και συχνά αφόρητα) στερεότυπα και υιοθετεί σε όλη την διάρκειά του μια συγκαταβατική και ανώδυνη στάση που ελάχιστα ενδιαφέρεται για τις άφθονες κοινωνικές παραμέτρους της ιστορίας την οποία διηγείται, προτιμώντας αντιθέτως να κανακεύει τους θεατές με feel good αγκαλιές.

Λουκάς Κατσίκας