Μέθυσος και (αυτο)καταστροφικός υπερήρωας αποφασίζει να μπει στον ίσιο δρόμο μετά τη γνωριμία του με καλοπροαίρετο σύμβουλο επικοινωνίας, παντρεμένο με μια μυστηριώδη ξανθιά...

Η ιδέα είναι εξαιρετική. Ανατρεπτική. Μπορεί ο Hancock να μην είναι ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος υπερήρωας αμφιλεγόμενου χαρακτήρα που θα συναντήσεις στον πλανήτη των εικόνων.

Είναι όμως ο μόνος που επιτρέπει σε προσωπικές σκοτούρες να έχουν σοβαρό αντίκτυπο στη «δουλειά»του. Ενώ ο Spider-Man, ο Superman και οι X-Men θυσιάζουν τη προσωπική τους ευτυχία για το γενικό καλό, ο Hancock έχει αφεθεί ολοκληρωτικά στις καταχρήσεις και στον έκλυτο βίο, «φροντίζοντας» για την τήρηση της τάξης με τον πιο ανεπιθύμητο και ακραίο τρόπο: λύνοντας ένα πρόβλημα, προκαλώντας μύρια άλλα (αφήνοντας πίσω του συντρίμμια και υλικές ζημιές εκατομμυρίων).

Ιπτάμενος, αλλά κάθε άλλο παρά τζέντλεμαν, δεν είναι απλά ένας πολιτικά ανορθόδοξος ήρωας, αλλά κι ένας εγωκεντρικός επαναστάτης - πρωταγωνιστής μια αναπάντεχης, αναρχικής και αναιδούς κωμωδίας. Μέχρι που λίγο πριν τα μισά της αφήγησης το φιλμ, αιφνίδια και άγαρμπα, μεταλλάσσεται σε βαρύ ρομαντικό δράμα μυθολογικών διαστάσεων, φορτωμένο αχρείαστες εξηγήσεις, δικαιολογίες και κοινότοπες, εξοργιστικά πολιτικά ορθές ιδέες για το τι εστί «σωστός» υπερήρωας.

Ιωάννα Παπαγεωργίου