Το Δίλημμα

18.01.2011
Την γυναίκα του καλύτερού του φίλου πιάνει επ’ αυτοφώρω με κάποιον τρίτο ένας άνδρας και η ζωή του ταράζεται: να αποκαλύψει το μυστικό ή όχι. Ισως πάλι θα ήταν καλύτερο να μιλήσει στην ίδια ή ακόμη και να μεταμορφωθεί σε ντετέκτιβ για να βρει τι συμβαίνει στ’ αλήθεια. Κι ο φίλος του όμως αντιδρά παράξενα τον τελευταίο καιρό και γενικά τα πάντα γύρω του αλλάζουν σε μια αλυσιδωτή έκρηξη κωμικών καταστάσεων.

Είναι στο σινεμά από τα 4 του χρόνια ο Ρον Χάουαρντ. Παιδί θαύμα στην αρχή, διάσημος Ρίτσι στο τηλεοπτικό «Happy days» όταν έκλεισε τα είκοσι και μέτριος ηθοποιός σε δευτεροκλασάτους ρόλους όταν μεγάλωσε. Την αναμενόμενη καταστροφική αυτή πορεία την έχουν ακολουθήσει εκατοντάδες παιδιά θαύματα: συνήθως το ταλέντο τους εγκαταλείπει με την ενηλικίωση. Ο Χάουαρντ πάντως κατάφερε το ακατόρθωτο. Από ατάλαντος ηθοποιός έγινε εξ ίσου ατάλαντος σκηνοθέτης διαχειριζόμενος χωρίς καμία κινηματογραφική ιδιαιτερότητα τεράστιες χολιγουντιανές συνταγές («Απόλλων 13», «Κώδικας Ντα Βίντσι») κερδίζοντας μάλιστα δύο Όσκαρ για το «Ενας Υπέροχος Ανθρωπος».

Στο «Δίλημμα» επαναλαμβάνει αυτό ξέρει καλύτερα: τις συνταγές των στούντιο. Ακριβή παραγωγή, καλοί ηθοποιοί, στρωτό σενάριο χωρίς καμία αιχμή και άχρωμη σκηνοθεσία «αυτόματου πιλότου».

Αν γελάς; Μα ναι. Όταν σε γαργαλάνε γελάς, αυτό όμως σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να ονομαστεί καλή κινηματογραφική κωμωδία.

ΟΡΕΣΤΗΣ ΑΝΔΡΕΑΔΑΚΗ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ