O Αλέκος Τζανετάκος ήταν ένας δημοφιλής δευτεραγωνιστής του ελληνικού θεάτρου και του κινηματογράφου. Την Κυριακή, σε ηλικία 73 ετών, άφησε την τελευταία του πνοή στις 3.30 μ.μ. στο Ιπποκράτειο νοσοκομείο όπου είχε εισαχθεί το Σάββατο.
Ο αγαπητός ηθοποιός ταλαιπωρούνταν τα τελευταία χρόνια από σοβαρά προβλήματα υγείας, με αποκορύφωμα μία εγχείρηση ανευρύσματος στην κοιλιακή αορτή τον Νοέμβριο του 2009. Νευρώδης, συχνά αφελής για τις ανάγκες του ρόλου του, χαριτωμένα γραφικός με τα παρδαλά πουκάμισά του ως τεντιμπόης και τα μεγάλα γουρλωτά μάτια του, πέταγε ατάκες στο λεπτό και στήριζε με τις ερμηνείες του τους πρωταγωνιστές συναδέλφους του.
Στη συνείδηση του ευρύτερου κοινού καθιερώθηκε μέσα από μια πληθώρα ρόλων ως καρπαζοεισπράκτορας σε ταινίες της Φίνος Φιλμς -ειδικότερα στο πλευρό του Διονύση Παπαγιαννόπουλου με τον οποίο συμπρωταγωνίστησε σε 12 ταινίες-, ενώ στο θέατρο είχε μια συνεχή και αξιόλογη πορεία.
Γεννημένος στην Αθήνα το 1937, αδελφός των επίσης ηθοποιών Αννας, Νίκης και Κάσσης Τζάνετ, σπούδασε στη Σχολή Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν και στην Ανωτέρα Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου. Το 1957, πρωτοεμφανίστηκε στο θεατρικό σανίδι με τον θίασο των Αλέκου Σακελλάριου και Χρήστου Γιαννακόπουλου στο έργο «Οι δικοί μας άνθρωποι» και συμμετείχε σε τουρνέ ανά την Ελλάδα με το Περιφερειακό Θέατρο Θεσσαλονίκης του Κώστα Χατζίσκου.
Στη συνέχεια καθιερώθηκε ως πρωταγωνιστής του θεάτρου Μπουρνέλη στο πλευρό κωμικών, όπως ο Ορέστης Μακρής, ο Βασίλης Αυλωνίτης, ο Νίκος Σταυρίδης και η Ρένα Βλαχοπούλου. Από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της καριέρας του ήταν ο «Τρελός του Λούνα Παρκ» (σύμπραξη με τους Θανάση Βέγγο και Σμαρούλα Γιούλη σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Νέα Υόρκη). Το 1985, έκανε περιοδεία με δικό του θίασο στις ΗΠΑ, κερδίζοντας ειδική τιμητική πλακέτα.
Το κινηματογραφικό ντεμπούτο του Αλέκου Τζανετάκου συνέπεσε με το θεατρικό του, καθώς συμμετείχε στην «Αρπαγή της Περσεφόνης». Αργότερα, ήρθαν πολλές ταινίες, ανάμεσά τους ο «Δράκος», ο «Ηλίας του 16ου» (ο γνωστός... Σπανομαρίας), το «Μερικοί το προτιμούν κρύο», ο «Νόμος 4000», το «Κάτι να καίει», το «Ενα κορίτσι για δύο», η Βίλα των οργίων», ο «Εγωισμός», το «Θύμα», η «Ωραία του κουρέα», το «Ενα έξυπνο, έξυπνο μούτρο», το «Μια τρελή, τρελή οικογένεια», ο «Μπαμπάς μου ο τεντιμπόης», τα «Κορίτσια για φίλημα», το «Καλώς ήλθε το δολάριο», ο «Τρελοπενηντάρης», «Δύο μοντέρνοι γλεντζέδες» κ.ά.
Ο Αλέκος Τζανετάκος ασχολήθηκε και με το σενάριο, καθώς στις αρχές της δεκαετίας του ‘80 αποφάσισε να σταματήσει τις θεατρικές του εμφανίσεις και να ασχοληθεί με τη συγγραφή βιντεοταινιών με τον ίδιο ως πρωταγωνιστή.
Πίσω του άφηνε 12 χρόνια επιθεώρησης καθώς και άλλα 13 στην πρόζα και την κωμωδία. Είχε, ακόμη, παίξει σε τηλεοπτικές σειρές και είχε ιδιαίτερο πάθος για τους αγώνες ταχύτητας. Πρωταθλητής μοτοσικλέτας, είχε κερδίσει δέκα κύπελλα σε ισάριθμους αγώνες, ενώ είχε λάβει μέρος και σε πρωταθλήματα σκοποβολής.
