Κώστας Αξελός, Η εποχή και το ύπατο διακύβευμα

09.04.2002
Η εποχή μας- και οι άνθρωποι που της ανήκουμε- χαρακτηρίζονται από μία σειρά προβλημάτων που η επίλυσή τους φαίνεται εξαιρετικά δυσχερής. Το οικονομικό, το οικολογικό πρόβλημα, το κοινωνικό και το πολιτικό, το εκπαιδευτικό, το πολιτιστικό και το ερωτικό, ζητούν μια ειδική και ολική αντιμετώπιση.
"Η ποίηση δεν υπάρχει για να μας συγκινεί ανώδυνα ή να μας ρίχνει σε φθηνές φαντασιώσεις. Δεν είναι υποκατάστατο ζωής, αν και έτσι την έχουμε καταντήσει. Μας ανοίγει στον κόσμο, άμα επικοινωνούμε καίρια μαζί της. Περισσότερο από προφορικός ή γραπτός λόγος, η ποίηση αντιστοιχεί στην ποιητικότητα του κόσμου. Η τέχνη δεν αναπτύχθηκε για να ονειροπολούμε βλέποντας, ακούοντας, διαβάζοντας, και να αντιμετωπίζουμε σαν αντικείμενα τα ανοιχτά και πολυδιάστατα έργα της. Ο κουτός τουρισμός που χάσκει μόνο απέναντι στα τοπία και τα μνημεία εμποδίζει κάθε παραγωγική εγρήγορση. Περιηγητές και εκδρομείς δεν κάνουν άλλο, συνήθως, παρά να καταναλώνουν. Τελείως διαφορετική είναι μια απαιτητική και επικίνδυνη όχι στάση, αλλά σχέση με αυτό που μας προσφέρεται. Η σχέση αυτή ανοίγει δρόμους"... (απόσπασμα από το βιβλίο)

Η εποχή μας- και οι άνθρωποι που της ανήκουμε- χαρακτηρίζονται από μία σειρά προβλημάτων που η επίλυσή τους φαίνεται εξαιρετικά δυσχερής. Το οικονομικό, το οικολογικό πρόβλημα, το κοινωνικό και το πολιτικό, το εκπαιδευτικό, το πολιτιστικό και το ερωτικό, ζητούν μια ειδική και ολική αντιμετώπιση.
Αυτά είναι τα θέματα που σχολιάζει και προσπαθεί να αναλύσει με το βιβλίο του ο Κώστας Αξελός. Εντοπίζει τον πυρήνα των σημερινών "φαινομένων" και ξεδιπλώνει του μηχανισμούς του με εξαιρετικό απλουστευμένο τρόπο.
Μέσα, όμως και πέρα από όλα αυτά τα προβλήματα, παίζει ένα πολύ πιο οικουμενικό και ριζικό ερώτημα: αφορά στη σχέση μας με τον Κόσμο, το ποιητικό και στοχαστικό μας άνοιγμα, το αίνιγμα της στάσης μας προς τους ίδιους τους εαυτούς μας, τους άλλους, τα πράγματα, τη σκέψη και τη δράση, τη φύση και την ιστορία.
Αυτό το πρώτο και το ύστατο ερώτημα συνιστά το ύπατο διακύβευμα. Διακυβεύονται τόσο ο άνθρωπος όσο και ο Κόσμος. Ο άνθρωπος αποτελεί το διακύβευμα του Κόσμου και ο Κόσμος το διακύβευμα του ανθρώπου. Ριγμένοι στην παγκόσμια περιπλάνηση, με κλονισμένες όλες τις αλήθειες και τις αξίες, τα θεμέλια και τα νοήματα, θα έπρεπε ίσως να σταθούμε πιο φιλικά μέσα και απέναντι στο παιχνίδι του χωροχρόνου που διαπερνά και ξεπερνά όλα τα αποσπάσματα και όλα τα σύνολα.

Ο κ. Αξελός γεννήθηκε στην Αθήνα το 1924. Σπούδασε φιλοσοφία στη Γαλλία και στη Γερμανία, δίδαξε φιλοσοφία στη Σορβόνη. Τα βιβλία του αντιμετωπίζουν στοχαστικά τα σημερινά προβλήματα και έχουν μεταφραστεί σε δεκαέξι γλώσσες.


Εκδόσεις Νεφέλη
Σειρά: Φιλοσοφικά Δοκίμια
Συγγραφέας: Κώστας Αξελός
Τίτλος: Η εποχή και το ύπατο διακύβευμα
Σελίδες: 78
ΙSBN: