Έργα ύψους δύο μέτρων με την υπογραφή 40 διεθνών κορυφαίων δημιουργών της μοντέρνας και σύγχρονης γλυπτικής βγαίνουν για πρώτη φορά από τη Γερμανία και ξεκινούν το ταξίδι τους από την Αθήνα.

Σαράντα μνημειακά γλυπτά, με κάθετη ανάπτυξη, ύψους δύο μέτρων περίπου, των Αρπ, Μπουρζουά, Ερνστ, Φοντάνα, Μπρανκούζι, Μουρ, Τζακομέτι, Μασόν, Ούκερ, Κάρο, Σεζάρ, αλλά και δύο Ελλήνων, των Τάκι και Αβραμίδη, που απαρτίζουν μια συλλογή, με την ονομασία «Δάσος», θα βγουν για πρώτη φορά από τη στέγη τους στη Γερμανία και θα εκτεθούν στην Αθηναΐδα, από αρχές Φεβρουαρίου έως μέσα Απριλίου.
Το «Δάσος γλυπτικής» συστάθηκε από τον Σίμον Σπίρερ (1926-2005), έναν μεγαλοκαπνέμπορο του Αμβούργου, γεννημένου στην Τεργέστη, από αυστρο-ουγγρική εβραϊκή οικογένεια. Διατηρούσε γκαλερί στη Γενεύη και στη δεκαετία του 80 συνέλαβε την ιδέα του «Δάσους», μια συλλογή από γλυπτά με κριτήριο την κάθετη ανάπτυξή τους. Εναν χρόνο πριν πεθάνει, δώρισε τη συλλογή του στο Κρατικό Μουσείο του Ντάρμσταντ της Γερμανίας, απ όπου βγαίνει τώρα για πρώτη φορά, με σκοπό την παρουσίασή της σε διάφορες πρωτεύουσες, με πρώτη την Αθήνα, την πόλη του Φειδία, και επόμενη την Κωνσταντινούπολη.

Στην Αθηναΐδα διαμορφώθηκε ειδικά ο ισόγειος χώρος, 600 τ.μ., προκειμένου να αναπτυχθεί αποτελεσματικά ο διάλογος ανάμεσα στα σαράντα γλυπτά, από μπρούντζο και μάρμαρο, ισάριθμων καλλιτεχνών, από τους σημαντικότερους του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα.

Το πρωτόφαντο δάσος τέχνης ξεκινά με το πορτρέτο του συλλέκτη, φτιαγμένο από τον Γουόρχολ. Οταν ο Σπίρερ ζήτησε από τον Γουόρχολ να φιλοτεχνήσει το πορτρέτο του, εκείνος απάντησε ότι είχε πάψει να κάνει πορτρέτα. «Εγώ δεν σου ζητώ να κάνεις το πορτρέτο μου, αλλά να ζωγραφίσεις τους σκύλους μου», αντέτεινε ο συλλέκτης. Ετσι, ο Σπίρερ απεικονίζεται ανάμεσα στους δύο σκύλους του.

Το «Δάσος» δεν αποτελείται από γλυπτά-δέντρα. Οι συμβολικές προεκτάσεις είναι πάμπολλες όπως και στη φύση. «Ενα δάσος από σύμβολα είναι το δάσος», έγραφε ο Μπωντλαίρ. «Ενα δάσος από γλυπτά σύμβολα είναι η συλλογή του Σπίρερ, τα οποία συνδιαλέγονται μεταξύ τους και δημιουργούν μια μοναδική ατμόσφαιρα, όπου, μυστικά, οι καλλιτέχνες αποτυπώνουν το άφατο», παρατηρεί ο επιμελητής Τάκης Μαυρωτάς.

Κάποια απ αυτά αντλούν την έμπνευσή τους από την ελληνική αρχαιότητα, όπως ο «Κίονας» του Ούκερ, με τα απειλητικά λευκά καρφιά, ή το έργο του Χένρι Μουρ που εμπνέεται από την κυκλαδική τέχνη. Αλλά και το λιτής φόρμας «Πτηνό στο διάστημα» του Μπρανκούζι κρατάει από τη μυθολογική σκέψη του μεγάλου καλλιτέχνη.

Τι άλλο θα δούμε; Το χρυσογυαλισμένο «Είδωλο» του Αρπ να παίζει στους αντικατοπτρισμούς, τον «Στύλο» της Μπουρζουά που επιμένει στην αναφορά του πατέρα-άνδρα-στυλοβάτη, το «Μικρό μπούστο του Diego πάνω σε κολόνα» του Τζακομέτι (ο Ντιέγκο ήταν αδελφός του καλλιτέχνη) κ.ά. Το «Δάσος» συμπληρώνεται με ένα «Σινιάλο» του Τάκι και μια μορφή του Γιάννη Αβραμίδη.

Δήμητρα Ρουμπούλα