Ένας φίλος επιμένει ότι οι άνθρωποι ζουν την Κόλασή τους σε αυτή τη ζωή και πάνε στον Παράδεισο στην επόμενη! Γύρω από μια τέτοια, επίγεια κόλαση, στρέφεται η θεματική της παράστασης Tejas Verdes, που φιλοξενείται μέχρι τις 27 Ιανουαρίου σε ένα συνεργείο αυτοκινήτων στον Κεραμεικό.

Το έργο

Η παράσταση Tejas Verdes είναι αφιερωμένη στα θύματα των βασανιστηρίων και βασίζεται στο ομώνυμο έργο του Ισπανού συγγραφέα Fermin Cabal Rieta.

Στη Χιλή του 1973 μετά το Πραξικόπημα κατά της κυβέρνησης Αλιέντε, το Tejas Verdes, ένα παλιό ξενοδοχείο στο Σαν Αντόνιο, μεταβάλλεται από καλοκαιρινό θέρετρο περιοπής σε ένα από τα πιο ειδεχθή κέντρα βασανιστηρίων.

Ο συγγραφέας Fermin Cabal, καθηγητής στην Ανώτατη Σχολή Τέχνης στη Μαδρίτη, και δραματουργίας στο πανεπιστήμιο του Κεντ, διαλέγει ως πρωταγωνίστριες του έργου του πέντε γυναίκες από το πλήθος των βασανισθέντων, για να προβάλει το θέμα της Μνήμης και της Συνείδησης ως προς τη σπουδαιότητα των ανθρώπινων δικαιωμάτων παγκοσμίως.

Το θεατρικό κείμενο είναι κατά το μεγαλύτερο μέρος βασισμένο από υλικό που πάρθηκε από το διαδίκτυο και χτίστηκε γύρω από μία ιστορία φανταστική, αλλά φτιαγμένη από εκατοντάδες προσωπικές αλήθειες βασανισμένων και εξαφανισμένων.

Τα Πρόσωπα

Βασικό ρόλο ανάμεσα στις ηρωϊδες, έχει μια νεαρή κοπέλα, η οποία απήχθη και δολοφονήθηκε αμέσως μετά το πραξικόπημα που ανέτρεψε τον Αλιέντε. Η Τάνια Παλαιολόγου στο ρόλο της "Αγνοούμενης" (Desaparecida) που αποκαλούσαν Καρδερίνα, συγκινεί με την απλότητα και την αμεσότητα της ερμηνείας της...

Η Βιολέττα Γύρα είναι η "Συγκρατούμενη", θύτης και θύμα, η γυναίκα που κατέδωσε το " Καρδερινάκι" προκειμένου να σωθεί το εξάχρονο αγόρι της, αλλά βρήκε το κουράγιο να ζητήσει συγγνώμη - να πει "μίσησέ με εγώ σε κατέδωσα!"...

Η Ρένα Κυπριώτη εξαιρετική στο ρόλο της "Γιατρού", επιχειρηματολογεί υπέρ των βασανιστηρίων, χρησιμοποιώντας επιστημονικά τερτίπια για να παραπλανήσει το "δικαστήριο".

Η Μαρία Αιγινίτου στο ρόλο της "Νεκροθάφτισσας" είναι γκρανγκινιόλ απολαυστική, αποδεικνύοντας ότι άνθρωποι απλοί καθημερινοί γίνονται -ακόμα και άθελά τους- ήρωες, πληρώνοντας ακριβά το τίμημα...

Τέλος, η Δανάη Ρούσσου ως "Ισπανίδα Δικηγόρος" υπεράσπισης του Πινοτσέτ χρησιμοποιεί την ίδια επιχειρηματολογία που χρησιμοποιούσαν οι δικτάτορες για τη Σωτηρία της Πατρίδος, την εκρίζωση του Κομμουνισμού, την πάταξη της Τρομοκρατίας...

Mας Άρεσε

- Η φρέσκια, ανεπιτήδευτη προσέγγιση της νεαρής σκηνοθέτιδας Γιολάντας Μαρκοπούλου, σε μια παράσταση με φυσική ροή, ξεκάθαρη δομή και γνήσια ενέργεια, δίχως μελοδραματισμούς.

- Η δημιουργική χρήση του χώρου ενός πραγματικού συνεργείου, που προσαρμόστηκε απόλυτα στις ανάγκες της παράστασης. Βιώσαμε σαν θεατές ένα απειροελάχιστο κομμάτι της "παγωνιάς" και της "αγριότητας" του Tejas Verdes.

- Οι πρωταγωνίστριες σε διαλεκτική σχέση με το κοινό! Οι θεατές σαν εικονικό δικαστήριο καλούνται να πάρουν τις αποφάσεις τους... θα ξεχάσουμε ή θα θυμόμαστε ότι δεν πρέπει να επαναληφθούν τα ίδια λάθη... μια ετυμηγορία για το μέλλον της ανθρωπότητας!

Πριν Φύγετε

- Δείτε την έκθεση στο υπόγειο του Συνεργείου με θέμα τα βασανιστήρια τότε και τώρα.
- Πάρτε το πρόγραμμα της παράστασης. Αξίζει να το έχετε, είναι μια μικρογραφία της έκθεσης και της παράστασης.

Την παράσταση σκηνοθετεί η Γιολάντα Μαρκοπούλου, απόφοιτος του τμήματος Θέατρου του Boston University, και βοηθός του Μιχάλη Κακογιάννη στη «Λυσιστράτη», και τον «Κοριαλανό» το 2005-2007, βοηθός του Στάθη Λιβαθινού στον «Ηλίθιο» το 2006-2007. Το θεατρικό «Πίσω από το Ηρώον» ήταν η πρώτη δική της σκηνοθεσία, ενώ η ταινία μικρού μήκους «το Ταξίδι που Φοβάμαι» πήρε το πρώτο βραβείο στο διαγωνισμό «3 in 3».

Η μετάφραση είναι της Εύης Στάθη, τα σκηνικά και τα κοστούμια της Αλεξάνδρας Σιάφκου, οι φωτισμοί της Ηλέκτρας Περσελή, η μουσική του Άλκη Κόλλια και η επιμέλεια κίνησης της Αντιγόνης Γύρα.

Στη συγκέντρωση του πληροφοριακού και ενημερωτικού υλικού συνέβαλε το Ιατρικό Κέντρο Αποκατάστασης Θυμάτων Βασανιστηρίων και η Διεθνής Αμνηστία. Υπεύθυνη της έκθεσης είναι η Ελένη Βαρβιτσιώτη.

Τσατσαράγκου Χριστίνα
[email protected]