&00 Το Σάββατο 16 Φεβρουαρίου ανεβαίνει στο Θέατρο της Οδού Κεφαλληνίας το έργο του Χάρολντ Πίντερ "Η Επιστροφή" σε σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη. Είναι το τέταρτο έργο του άγγλου δραματουργού που παίζεται φέτος στην αθηναϊκή θεατρική σκηνή, στα πλαίσια μιας εμφανούς "πιντερομανίας" που επικρατεί. Σε συνέντευξη τύπου που έδωσαν οι συντελεστές της παράστασης την Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου, μίλησαν για το έργο, τους ρόλους τους και όλοι συμφώνησαν σε ένα πράγμα: δεν πρόκειται για μια συμβατική παράσταση.

Νίκος Μαστοράκης:
"Η Επιστροφή ανήκει στα έργα της πρώτης τριλογίας του Πίντερ. Αυτό που χαρακτηρίζει το έργο σε σχέση με τα επόμενά του είναι το χιούμορ που διαθέτει, κάτι που στα επόμενα έργα του ατονεί.
Εχουμε να κάνουμε με μια οικογένεια που αποτελείται μόνο από άντρες. Το περίεργο του έργου είναι ότι τα τέσσερα αυτά αρσενικά αλλά και η γυναίκα, παραπέμπουν σε κάτι αρχετυπικό. Ο κάθε αντρικός ρόλος παραπέμπει σε ένα σύμβολο ανδρός, δηλαδή: ο πατέρας είναι ο πατριάρχης, ο Τέντι είναι ο διανοούμενος, ο Λένι είναι το αρσενικό, ο Τζόι είναι ο ανεγκέφαλος άνδρας και ο Σαμ αποτελεί την παρέκκλιση του ανδρός. Μέσα σε αυτή την οικογένεια εμφανίζεται η Ρουθ η οποία κουβαλάει το μυστήριο μιας γυναίκας και η οποία σχεδόν δεν έχει χαρακτήρα, δεν έχει προσωπικότητα. . . Φωτίζεται κάθε φορά από την επαφή της με έναν άνδρα. Παρ' όλα αυτά κρατάει μέσα της ένα φως το οποίο το αποκαλύπτει στο τέλος.
Το έργο θα μπορούσε να χωριστεί σε γύρους, με την έννοια ενός αγώνα πυγμαχίας. Στο τέλος κάθε γύρου υπάρχει κάποιος κερδίζει και κάποιος που χάνει."

Γιάννης Βόγλης:
"Την εποχή που γράφτηκε το έργο, το 1965, η Αγγλία παρουσίαζε την εικόνα μιας καθωσπρέπει χώρας. Ο Πίντερ "έσκισε" αυτήν την ωραιοποιημένη επιφάνεια και αποκάλυψε ένα κοινωνιολογικό φαινόμενο που κρυβόταν επιμελώς. Αυτό είναι ένα στοιχείο του έργου που του προσδίδει καθολικότητα και επικαιρότητα.
Ο Σαμ, ο πατέρας, είναι το αρσενικό που έχει την κυριαρχία, είναι ο φύλαρχος. Εχει περάσει όμως, από όλα τα στάδια. Είναι προδομένος, απατημένος. Ξέρει ότι θα υπάρξει διαδοχή και τη φοβάται, φοβάται να παραδώσει το σκήπτρο. Χρησιμοποιεί την πονηριά του για να κρατηθεί στη ζωή και στη φαμίλια του."

Μπέτυ Αρβανίτη:
"Η Ρουθ είναι εισβολέας σε έναν αντρικό κόσμο. Οι άντρες του έργου θεωρούν ότι μια γυναίκα είναι ή μητέρα ή πόρνη ή και τα δύο μαζί. Η δύναμή της είναι πολύ καλά κρυμμένη και κάθε φορά ανατρέπει τα δεδομένα. Πιο πολύ ενδιαφέρον έχει αυτό που κρύβουν τα λόγια τας παρά αυτό που λένε. Όπως έλεγε ο Βολανάκης (στον οποίο είναι αφιερωμένη η παράσταση) "Όποιος ξέρει δε μιλάει και όποιος μιλάει δεν ξέρει."

Αλκης Παναγιωτίδης:
"Ο Τέντι είναι ο πρωτότοκος γιος, ένας επιτυχημένος καθηγητής φιλοσοφίας, που επιστρέφει από την Αμερική. Είναι ο "αποστειρωμένος" διανοούμενος ο οποίος κρατάει μια απόσταση από τα πράγματα. Αυτός και η γυναίκα του (Ρουθ) είναι η αφορμή για να ξεδιπλωθεί η ιστορία του έργου."

Μπάμπης Γιωτόπουλος:
"Ο Σαμ, είναι ο αδελφός του Μαξ και ομοφυλόφιλος. Τους σνομπάρει όλους. Εχει αστείρευτο χιούμορ και είναι εκείνος που κρατά το μυστικό της οικογένειας, το οποίο και αποκαλύπτει στο τέλος."

Στέλιος Μάινας:
"Ολοι οι χαρακτήρες του έργου είναι πολύ σημερινοί. Αυτός είναι και ένας λόγος που ανεβαίνει τόσο πολύ αυτός ο συγγραφέας στην Ελλάδα και όχι μόνο.
Ο Λένι, είναι το μούτρο της υπόθεσης. Βασικό χαρακτηριστικό του είναι ο πραγματισμός του. Αντιλαμβάνεται και παραδέχεται μόνο αυτό που πιάνει, που βλέπει και ακούει."

Κωνσταντίνος Μάνος:
"O Tζόι είναι ο μικρότερος γιος της οικογένειας, ένας ακραίος, πρωτόγονος χαρακτήρας. Ένα πλάσμα που λειτουργεί με το ένστικτο και που στο τέλος όμως, αποκαλύπτει μια ακραία τρυφερότητα."

Η μετάφραση του έργου ανήκει στον Μίνωα Βολανάκη. Τα σκηνικά και τα κοστούμια επιμελήθηκε η Εύα Νάθενα, τους φωτισμούς ο Αλέκος Αναστασίου και τη μουσική ο Νίκος Μαστοράκης.

Παραστάσεις: Τετάρτη-Σάββατο 21.00
Κυριακή 20.00
Τιμές εισιτηρίων: 17.60. 13.20 (λαϊκή), 10.30 (φοιτητικό)