Οι Ελεγειακοί είναι ο τρίτος τόμος της σειράς «Αρχαίοι Λυρικοί» με εισαγωγές, μετάφραση και σχόλια του Γιάννη Δάλλα. Πρόκειται για ένα εξαιρετικά ενδιαφέορν βιβλίο που ασχολείται με το συγγενέστερο διάδοχο του έπους την αρχαία ελεγεία. Τη διαδοχή εκφράζει η συγγένεια του μέτρου και η διαφοροποίηση της έννοιας του ελεγείου (δηλαδή του δίστιχου συνδυασμού εξαμέτρου-πενταμέτρου) και του ελέγους (ως στοιχείου αντιηρωικού, ακόμη και του θρήνου).

Με τη σταθερά του πρώτου και με την υπέρβαση του δεύτερου στοιχείου, η ελεγεία απ’ τη μικρασιατική ενδοχώρα διαδόθηκε στην κεντρική Ελλάδα (Αττική και Σπάρτη) και αναδείχθηκε κατά σειράν ως ελεγεία πατριωτική (που την εξέφραζε ο Καλλίνος και ο Τυρταίος), λυρική ή ερωτική (ο Μίμνερμος), νομοθετική ή πολιτική (ο Σόλων), παραινετική και γνωμική (ο Θέογνις) και περνώντας στη Μεγάλη Ελλάδα βιοθεωρητική και κοσμολογική (ο Ξενοφάνης). Έτσι η ποίηση η ελεγειακή υπήρξε από τα πιο πολύ πολύμορφα και τα μακροβιότερα είδη της Αρχαίας Γραμματείας. Γιατί εκτός απ’ τα προσωπικά και τα κοινωνικά βιώματα, είχε εκφράσει και τις νομοθετικές αρχές και τη φιλοσοφία. Και γιατί υπερβαίνοντας την εποχή της είχε συντελέσει, ύστερα από τη γέννηση, στην έκρηξη, στα αλεξανδρινά ιδίως χρόνια, ως νέου είδους ελεγειακού, του επιγράμματος.


Ποιος είναι ο συγγραφέας
ο Γιάννης Δάλλας είναι ποιητής, νεοελληνιστής και μεταφραστής έργων της Aρχαίας Γραμματείας. Σπούδασε Kλασική Φιλολογία στην Αθήνα. Yπηρέτησε στη Mέση και στην Aνώτατη Eκπαίδευση (καθηγητής της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Iωαννίνων και του Tμήματος Iστορίας του Iονίου Πανεπιστημίου).

Eξέδωσε δεκατρείς ποιητικές συλλογές από τις οποίες οι δέκα πρώτες περιέχονται στη συγκεντρωτική τους επανέκδοση Ποιήματα 1948-1988 (Nεφέλη, 1990) και οι τρεις επόμενες είναι οι: Aποθέτης (1993), και Στοιχεία ταυτότητας (1999) και Γεννήτριες (2004). Eπίσης σειρά συγκεντρωτικών μελετημάτων (H δημιουργική δεκαετία στην ποίηση του Βάρναλη και Kωνσταντίνος Θεοτόκης, κριτική σπουδή μιας πεζογραφικής πορείας), φιλολογικές εκδόσεις των πεζών του Kωνσταντίνου Θεοτόκη (Διηγήματα, Oι σκλάβοι στα δεσμά τους), των συνθετικών συλλογών του K. Βάρναλη (Σκλάβοι πολιορκημένοι και Tο Φως που καίει) και των έργων του A. Kάλβου (Ωδαί, H Iωνιάς, Oι Ψαλμοί του Δαβίδ). Δημοσίευσε ακόμη δύο κριτικά βιβλία γύρω από το θέμα της Ποιητικής και το θέμα του Kλασικισμού του Kάλβου και άλλα τέσσερα για την ποίηση του Kαβάφη (από τα οποία, τα σημαντικότερα είναι τα: Kαβάφης και Ιστορία και Ο Kαβάφης και η Δεύτερη Σοφιστική). Tέλος, αρκετά δοκίμια που αναφέρονται σε θέματα και κείμενα της παλαιότερης, της μεσοπολεμικής και της μεταπολεμικής λογοτεχνίας (Eποπτείες A΄, 1954, Υπερβατική Συντεχνία, 1958, Πλάγιος λόγος, 1989, Ο ποιητής Mίλτος Σαχτούρης, 1997, Eυρυγώνια, 2000, Μανόλης Αναγνωστάκης ? Ποίηση και ιδεολογία, 2000).
Tο 2002 κυκλοφόρησε στις Eκδόσεις Άγρα το βιβλίο του Σκαπτή ύλη ? Aπό τα σολωμικά μεταλλεία.
Eίναι επίσης συστηματικός μεταφραστής των Aρχαίων Λυρικών και των Aλεξανδρινών ποιητών: Aρχαίοι Λυρικοί (Χορικολυρικοί, Μελικοί, Ελεγειακοί, Ιαμβογράφοι), τα Eπιγράμματα του Kαλλίμαχου και Tα δημώδη των Aρχαίων και Aττικά συμποτικά, 2001).
Tιμήθηκε με τη διάκριση του πρώτου κρατικού βραβείου κριτικής και δοκιμίου (1987) και του «Mεγάλου Βραβείου Λογοτεχνίας» για το σύνολο του έργου του (1999).


Εκδόσεις Αγρα
Τίτλος: Ελεγειακοί
Συγγραφέας : Δάλλας Γιάννης
Αριθμός σελίδων : 256
ISBN : 9789603257059
Τιμή Ευρώ: 17