&00 Δημιουργίες του μεγάλου ζωγράφου Γιάννη Μηταράκη φιλοξενεί το Πολιτιστικό Κέντρο του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης (ΜΙΕΤ) σε μία αναδρομική έκθεση.
Η έκθεση περιλαμβάνει κυρίως έργα της περιόδου μετά το 1950, με ελάχιστα δείγματα από τη δεκαετία του 1920, όταν ο Μηταράκης άρχισε να εκθέτει, και από τη δεκαετία του 1930, στη διάρκεια της οποίας έγινε γνωστός με θέματα ως επί το πλείστον τοπία αλλά και καθημερινές σκηνές.
Μέχρι το 1950 περίπου μια μερίδα της κριτικής στάθηκε επιφυλακτική έως και αρνητική απέναντι στο έργο του Μηταράκη υποστηρίζοντας ότι χρησιμοποιεί σκούρα χρώματα και πριμοδοτεί τον λυρισμό και τη ρευστή ατμόσφαιρα, κυρίως όμως ότι εγκαταλείπει το κύριο εικαστικό στοιχείο, που είναι το σχέδιο και ότι ακολουθεί ελεύθερη σύνθεση, ταραγμένη γραμμή, βίαια χρώματα, μεφιστοφελικές εκφράσεις, εφιαλτική εξαγρίωση.

Ποιος είναι ο Γιάννης Μηταράκης
Ο Γιάννης Μηταράκης γεννήθηκε το 1898 στην Αλεξάνδρεια, από οικογένεια εμπόρων βαμβακιού. Τελείωσε το γυμνάσιο της Χίου και έφυγε για το Παρίσι, όπου σπούδασε Αγρονομία στο Γκρινιόν. Ηταν περίπου 22 ετών όταν στράφηκε στη ζωγραφική στην οποία αφιέρωσε όλη την υπόλοιπη ζωή του. Παρακολούθησε μαθήματα στις ακαδημίες Andre Lhote και La Palette με τον Henri le Fauconnier, αλλά ουσιαστικά είναι αυτοδίδακτος. Διακρίθηκε γρήγορα, αφού από το 1922 εκθέτει στο Salon d' Automne και στους Independants και να συμμετέχει σε διάφορες ομαδικές εκθέσεις. Στην πρώτη του αυτή περίοδο, ο Μηταράκης ενσωματώθηκε στην καλλιτεχνική κίνηση του Παρισιού, και τα πρώτα του έργα επικεντρώθηκαν σε αυτοπροσωπογραφίες, γυμνά, πορτρέτα και τοπία της Γαλλίας.
Το 1929 άφησε το Παρίσι για να εγκατασταθεί μόνιμα στην Αθήνα. Ιδρυσε την "Ομάδα Τέχνης" με τους Μ. Τόμπρο, Ν. Χατζηκυριάκο - Γκίκα και άλλους ενώ το 1949 ίδρυσε την ομάδα "Στάθμη" με τους Γ. Μπουζιάνη, Σ. Βασιλείου, Γ. Γουναρόπουλο κ.α. Την ίδια χρονιά που έκανε την πρώτη του έκθεση στην Ελλάδα στην γκαλερί Στρατηγοπούλου στην Αθήνα, με μεγάλη απήχηση στο κοινό. Γύρω στο 1955 ανακάλυψε τους γιγάντιους βράχους των Μετεώρων, που έγιναν το αγαπημένο θέμα του στα τελευταία χρόνια της ζωής του.
Από το 1922 μέχρι το θάνατό του, το 1963, ο Μηταράκης έκανε πολλές ατομικές εκθέσεις στο Παρίσι, στην Αθήνα, στην Αλεξάνδρεια, στο Κάιρο, συμμετείχε με το έργο του στην παγκόσμια έκθεση της Νέας Υόρκης (1939), αντιπροσώπευσε την Ελλάδα στην Μπιενάλε της Βενετίας (1940), στην Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας και στην Μπιενάλε του Σάο Πάολο (1955). Το 1958 ήταν υποψήφιος για το βραβείο Guggenheim και τον ίδιο χρόνο πήρε μέρος σε ομαδική έκθεση στη Γερμανία, στο Παρίσι, τον Καναδά, ενώ το 1959 στην Ουάσιγκτον.


Διάρκεια έκθεσης: 10 Ιανουαρίου- 17 Φεβρουαρίου