Η Αίθουσα Τέχνης Καππάτος εγκαινιάζει το νέο εκθεσιακό της χώρο στην οδό Αθηνάς με την Αναδρομική Έκθεση της διάσημης καλλιτέχνιδας Marina Abramović.
Από τις αρχές της δεκαετίας του ’70 η Marina Abramović πρωτοστάτησε στη χρήση της performance ως μορφή εικαστικής τέχνης. Το σώμα της ήταν πάντοτε το μέσον και το αντικείμενο. Εξερευνώντας τα φυσικά και πνευματικά όρια της ύπαρξής της, έχει υποβάλλει τον εαυτό της σε δοκιμασίες πόνου, στέρησης, κινδύνου, προσπαθώντας να μεταφερθεί σε ακραίες και μοναδικές καταστάσεις συναισθηματικής και πνευματικής εμπειρίας.
Σε αυτή την αναδρομική έκθεση θα παρουσιαστούν πολλές από τις σημαντικότερες performances της για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Ιστορικά έργα που το κοινό θα έχει την ευκαιρία να παρακολουθήσει μέσα από προβολές ταινιών και φωτογραφιών.
H Marina Abramović προσέγγισε την καλλιτεχνική δημιουργία μέσα από μια σειρά δράσεων, με πρωταγωνίστρια την ίδια, οι οποίες ξεχωρίζουν για τη σκληρότητα και τη βιαιότητά τους, αλλά και για το βαθιά πνευματικό τους περιεχόμενο, και τους κοινωνικούς προβληματισμούς που αγγίζουν.
Για να εκφράσει τη σύζευξη του σώματος και της ψυχής και να μεταδώσει στο θεατή την εμπειρία της πνευματικής αντοχής στη σωματική καταπόνηση, δεν δίστασε να χρησιμοποιήσει το ίδιο της το σώμα: να αυτομαστιγωθεί, να χαρακωθεί με μαχαίρι, να πάρει ψυχοφάρμακα, να ξαπλώσει ανάμεσα σε φλόγες ή να γυμνωθεί πάνω σε πάγο, παρουσία του κοινού. Έχει φάει κρεμμύδια μέχρι που δεν είχε άλλα δάκρυα, έχει αφήσει τους θεατές να την χαρακώσουν και να την απειλήσουν με πιστόλι (που η ίδια τους έδωσε), έχει πέσει λιπόθυμη από έλλειψη οξυγόνου. Περπάτησε επί μήνες στο Σινικό Τείχος, έμεινε νηστική για μέρες, βούρτσισε τα μαλλιά της επίμονα μέχρι να πέσουν, κάθησε αιματοβαμμένη σ' ένα σωρό από κόκαλα για να υπενθυμίσει τη φρίκη του πολέμου...
Μέσα από αυτές τις σωματικές διαδικασίες, ανιχνεύει τα όρια της σωματικής αντοχής και διευρύνει τις πνευματικές και τις ψυχικές ικανότητες. Έτσι, το σώμα γίνεται καλλιτεχνικό μέσο της εξερεύνησης του υποσυνειδήτου και οδηγεί στην ψυχική λύτρωση, στη μεταφορά σε ανώτερα ενεργειακά επίπεδα και στον εσωτερικό διαλογισμό. Το κοινό καλείται να συμμετάσχει, να απελευθερωθεί από τις κοινωνικές προκαταλήψεις και να βιώσει την ψυχική υπέρβαση μέσα από τα συναισθήματα που προκαλούν οι παραστάσεις της.
Η Μαρίνα Αμπράμοβιτς γεννήθηκε στις 30 Νοεμβρίου του 1946 στο Βελιγράδι. Ήταν παιδί θαύμα και στα 12 έκανε ήδη πίνακες ζωγραφικής. Σταδιακά, το ενδιαφέρον της στράφηκε στον πειραματικό ήχο, για να περάσει αργότερα στην 'περφόρμανς'. Θεωρείται μία από τις σημαντικότερες καλλιτέχνιδες που καταπιάνονται με αυτό το μέσο έκφρασης. Από τις πιο γνωστές της δουλειές, που "μοιράστηκε" με τον για πολλά χρόνια σύντροφο της καλλιτέχνη Ουλάι, ήταν η τρίμηνη πεζοπορία στο Σινικό Τείχος το 1988 - έπειτα από την οποία χώρισαν οριστικά.
Οι περισσότερες από τις περφόρμανς της έβαζαν σε κίνδυνο τη σωματική της ακεραιότητα. Έχει φτάσει το σώμα της στα όρια της αντοχής του, πιστεύοντας ότι ο πόνος απελευθερώνει από το φόβο του θανάτου. Από τα κορυφαία της έργα υπήρξε το «Βαλκανικό Μπαρόκ», με το οποίο κέρδισε την ύψιστη διάκριση στην Μπιενάλε της Βενετίας.
"Το ζητούμενο δεν είναι να τρομάξεις τον θεατή, αλλά να τον βοηθήσεις να συναισθανθεί την πνευματικότητα, να γίνει καλύτερος. Να τον κάνεις να νιώσει μέρος του έργου. Ο Μπρους Νάουμαν έλεγε ότι η τέχνη πρέπει να μιλάει για τη ζωή και τον θάνατο. Ακούγεται μελοδραματικό αλλά αυτό είναι. Αν κάνεις ένα έργο τέχνης με τέτοια ορμή, δύναμη και ευθύνη σαν να είναι η τελευταία ημέρα της ζωής σου, τότε, ναι, μπορείς να συγκινήσεις... 'Marina Abramović'"
Αναδρομική Έκθεση Marina Abramović
Αίθουσα Τέχνης Καππάτος
Αθηνάς 12, Μοναστηράκι, τηλ.: 210 3217931,
Εγκαίνια: Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2007 (Ώρα: 8 μμ - 11 μμ)
Διάρκεια μέχρι 15 Δεκεμβρίου 2007
Ώρες λειτουργίας Τρίτη - Σάββατο 6 μμ - 11 μμ.
