Ο "Μαρτίνος" από τις 21 Νοεμβρίου τα γλυπτά του Γρέγου Ψυχογιού, ενός νέου καλλιτέχνη που εκθέτει για πρώτη φορά στην Αθήνα και του οποίου τα έργα παρουσιάζουν μία ασυνήθιστη πρωτοτυπία.
Τα γλυπτά του χωρίζονται σε δύο ομάδες: τις φιγούρες και τα αντικείμενα-σκιές τους. Η πρώτη κατηγορία αποτελείται από "κούκλες" φτιαγμένες από ξύλα ξεβγαλμένα από τη θάλασσα και παραπεταμένα υφάσματα: ο ψαράς, ο τσοπάνος, ο εργάτης, ο μικρός στρατιώτης, η νεαρή κοπέλα. Συμβολικοί χαρακτήρες που ενσαρκώνουν στην ακινησία τους διάφορες πτυχές παρουσίας (presence): παιχνίδι, προσφορά, διχασμός, ικανότητα, βία. Την παρουσία αυτή συμπληρώνουν συνθέσεις με αφηρημένες γραμμές φτιαγμένες από ανάμεικτα υλικά, όπως μάρμαρο, ξύλο, υφάσματα και μέταλλο.
Δυο κουπιά, το ένα ξύλινο και το άλλο μαρμάρινο, μια μηχανή της οποίας η χρησιμότητα παραμένει ένα μυστήριο, μια εκκλησία που εγκλωβίζει το μάτι του θεατή, μια συναρμολογούμενη σημαία από ξύλο και μάρμαρο, επικαλούνται μια απουσία (absence): η νοσταλγία ενός κουπιού που βρέθηκε στη θάλασσα, η μοναξιά ενός εργαλείου που έζησε περισσότερο από τον χρήστη του, η άδεια εκκλησία χωρίς ψυχή, η απώλεια ενός εθνικού ήρωα. Μέσα από τον διαλεκτικό χαρακτήρα των δυο ομάδων ο καλλιτέχνης προσπαθεί να καθορίσει την Ελληνική του ψυχή:

"Νόμιζα ότι θα έπιανα το δοξασμένο Ελληνικό Πνεύμα. Όπου και να κοίταζα ήταν εκεί και όχι εκεί. Παρουσία και απουσία. Έτσι, αποφάσισα να κοιτάξω μέσα μου. Αλλά και πάλι, το μόνο που μπορώ να δείξω είναι εκεί και όχι εκεί."

Ποιος είναι ο Γρέγος Ψυχογιός
Ο Γρέγος Ψυχογιός γεννήθηκε στη Βοστώνη το 1968. Σπούδασε Nομική στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης και έπειτα γλυπτική στη Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού (Ecole Nationale des Beaux-Arts). Επίσης παρακολούθησε μαθήματα γλυπτικής, και συγκεκριμένα σε τεχνικές πάνω σε μάρμαρο, στο Καθολικό Πολιτιστικό Κέντρο για τις Τέχνες, στη Νάξο. Από το 1995 ζει στις Κυκλάδες.