Γνωστά και άγνωστα, αδημοσίευτα έργα του Αλκη Πιερράκου, που καλύπτουν ολόκληρη τη δημιουργική περίοδο του καλλιτέχνη, η οποία διαμορφώθηκε και εξελίχθηκε κυρίως στο εξωτερικό, συγκροτούν μια μεγάλη αναδρομική έκθεση στο Μουσείο Μπενάκη, της οδού Πειραιώς, από την Τετάρτη 18 έως τις 27 Μαϊου.
Η ιδέα της έκθεσης «Πιερράκος: 70 χρόνια ζωγραφική» και της ομότιτλης δίγλωσσης έκδοσης οφείλεται στον «Σύλλογο για την Προώθηση του Εργου του Αλκη Πιερράκου», που ιδρύθηκε το 1995 και εδρεύει στο Παρίσι, τόπο κατοικίας του καλλιτέχνη, από το 1954.
Ο ίδιος, 87 ετών σήμερα, παρότι λείπει από την Ελλάδα 50 και πλέον χρόνια, την έχει στη καρδιά του, όπως είπε χθες, προσθέτοντας ότι αυτή «η μακροχρόνια απουσία τού δημιουργεί έναν ιδεαλισμό και τον κάνει απαιτητικό με τα πράγματα».
Η εικαστική διαδρομή του Αλκη Πιερράκου, γεννημένου το 1920 στη Θεσσαλονίκη, συνδυάζεται με την πορεία της ζωής του. Μετά το Βελιγράδι, όπου πήγε οικογενειακώς στα 13 του (ο πατέρας του διπλωμάτης), βρέθηκε στη Βασιλεία και στο Λονδίνο, όπου σπούδασε τέχνη και συγχρωτίστηκε με καλλιτέχνες και διανοούμενους, όπως τον φιλόσοφο Γιάσπερς και τον βυζαντινολόγο Οστρογκόρσκι. Η Γερμανία που ακολουθεί μετά τις σπουδές του τον φέρνουν σε επαφή με το κλίμα και τις αναζητήσεις του εξπρεσιονισμού. Ομως ένας προσωπικός λυρισμός τον διαφοροποιεί από τους Γερμανούς εξπρεσιονιστές. Περνά για ένα διάστημα από τη σκηνογραφία, αλλά αφοσιώνεται στη ζωγραφική - υδατογραφία και τέμπερα, σινική μελάνη και λάδια.
Στο προσωπικό εξπρεσιονιστικό ιδίωμα που διαμορφώνει αποφεύγονται οι παραμορφώσεις και οι τονισμένες αντιθέσεις του γερμανικού εξπρεσιονισμού, και τον τόνο δίνουν τα λυρικά στοιχεία. Αυτή την πορεία, από το 1930 έως σήμερα, φανερώνουν τα 166 έργα της έκθεσης - ελαιογραφίες, σχέδια σινικής μελάνης, υδατογραφίες και αβγοτέμπερες. Η έκθεση, σε επιμέλεια Αλέξανδρου Παπαγιάννη, εμπλουτίζεται με φωτογραφίες, βιβλία και προσωπικά αντικείμενα, καθώς και η προβολή ενός dvd, σχετικά με το έργο και τον τρόπο με τον οποίο ζωγραφίζει ο καλλιτέχνης.
