Το ελληνικό θέατρο έχασε, Τρίτη 30 Ιανουαρίου, έναν από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του. Ο Νίκος Κούρκουλος "έχασε" τη μάχη με την επάρατη νόσο στο νοσοκομείο "Ερρίκος Ντυνάν", όπου νοσηλευόταν τις τελευταίες ημέρες.

Η κηδεία του έγινε την Τετάρτη 31 Ιανουαρίου στις 12 το μεσημέρι, απο το νεκροταφείο του Ζωγράφου.

Ο Νίκος Κούρκουλος γεννήθηκε το 1934 στην Αθήνα και σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου.
Η πολύχρονη και δημιουργική παρουσία του στο χώρο του ελληνικού Θεάτρου και του Κινηματογράφου τον ανέδειξαν πρωταγωνιστή με μεγάλες επιτυχίες στις εμφανίσεις του, ιδιαίτερα στο διεθνές θεατρικό ρεπερτόριο.

Έχει ερμηνεύσει πρωταγωνιστικούς ρόλους στο αρχαίο ελληνικό δράμα και σε μεγάλα κλασσικά αλλά και σύγχρονα έργα του αμερικάνικου και του ευρωπαϊκού Θεάτρου.
Πρωταγωνίστησε ανάμεσα σε άλλα: Στη Μήδεια (1959) και τον Ορέστη (1971) του Ευριπίδη, τον Οιδίποδα Τύραννο (1982) και τον Φιλοκτήτη (1991) του Σοφοκλή, στο αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου.

Τα τελευταία χρόνια ήταν επικεφαλής θιάσων, αλλά και δικού του θεάτρου στην Αθήνα και πρωταγωνιστής στα έργα:

- Θόρντον Ουάιλντερ, Η μικρή μας πόλη, 1960
- Ζαν Ζιρωντού, Οντίν, 1962
- Ρ.& Α. Γκετς, Η κληρονόμος, 1962
- Σάμιουελ Ταίηλορ, Σαμπρίνα, 1963
- Σαίξπηρ, Ιούλιος Καίσαρ, 1964
- Λουίτζι Πιραντέλλο, Να ντύσουμε τους γυμνούς, 1964
- Φρανκ Βέντεκιντ, Λούλου, 1965
- Ποτέ την Κυριακή (Ίλια Ντάρλιγκ), 1967, στις Η.Π.Α. (Σε σκηνοθεσία Ζυλ Ντασσέν με τη Μελίνα Μερκούρη, παράσταση για την οποία κέρδισε την υποψηφιότητα για το TONY AWARD.)
- Φραντς Κάφκα, Πύργος, 1964, και Δίκη, 1971
- Σλάβομιρ Μρόζεκ, Τάγκο, 1972
- Μπέρτολτ Μπρεχτ, Όπερα της Πεντάρας, 1975: (Μακχήθ με τη Μελίνα Μερκούρη Τζένη)Σκηνοθεσία Ζυλ Ντασσέν.
- Aντον Τσέχωφ, Ο Γλάρος, 1976
- Χάρολντ Πίντερ, Επιστροφή, 1977
- Ζαν Ανούιγ, Πρόσκληση στον Πύργο, 1978
- Νηλ Σάιμον, Μονό Ζευγάρι, 1980, Σκηνοθεσία: Ανδρέας Βουτσινάς
- Ούγκο Μπέτι, Ανταπόκριση, 1983, Σκηνοθεσία: Μίνως Βολανάκης
- Αρθουρ Μίλλερ, Ψηλά από τη Γέφυρα, 1986
- Νταίηλ Βάσερμαν, Στην Φωλιά του Κούκου, 1987.

Πρωταγωνιστής σε περισσότερες από 30 κινηματογραφικές ταινίες. Τιμήθηκε δύο φορές με το Α΄ Βραβείο Ερμηνείας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (1970-1980).
Διετέλεσε για πολλά χρόνια Πρόεδρος της Ένωσης των θιασαρχών του Ελληνικού Θεάτρου, (ΠΕΕΘ).

Από το 1994 ήταν επικεφαλής του Εθνικού Θεάτροπυ της Ελλάδος. Ως Καλλιτεχνικός Διευθυντής οραματίστηκε και δημιούργησε το Παιδικό Στέκι, την Πειραματική Σκηνή, τον Άδειο Χώρο, το Εργαστήρι Υποκριτικής και Σκηνοθεσίας, την Διεθνή Σκηνή και τη Θερινή Ακαδημία Θεάτρου. Αναβάθμισε δραστικά την Δραματική Σχολή του Εθνικού.
Κατά τη διάρκεια της θητείας του παρουσιάστηκαν πολλά και σημαντικά έργα του παγκόσμιου δραματολογίου, καθώς και έργα πολλών Ελλήνων συγγραφέων, σε όλες τις σκηνές του Εθνικού Θεάτρου.

Τον Μάρτιο του 2006 υπέγραψε εκ μέρους της πολιτείας την οριστική σύμβαση για την ανάθεση του έργου «Αποκατάσταση και εξοπλισμός του κτιριακού συγκροτήματος του Εθνικού Θεάτρου», που αποτελεί ένα από τα κυριότερα οράματα της Καλλιτεχνικής του θητείας.