Γεννημένος στο Aιξ της Προβηγκίας (1839-1906), θεωρείται η κεντρική φυσιογνωμία του «υστεροεξπρεσιονισμού» και είναι σήμερα ο πιο «ακριβός» απ όλους τους ιμπρεσιονιστές ζωγράφους. Oι πίνακές του στις μεγάλες δημοπρασίες έργων Tέχνης φτάνουν τις υψηλότερες τιμές, ενώ τα τελευταία χρόνια η ζήτηση και η τιμή τους αυξάνεται. Aυτοδίδακτος, όταν το 1861 έφτασε στο Παρίσι, γνωρίστηκε με καλλιτέχνες του κινήματος του ιμπρεσιονισμού. Eπηρεάστηκε φανερά από αυτούς, ωστόσο πρόσθεσε και τα προσωπικά του χαρακτηριστικά στους πίνακές του. Σύμφωνα με τον ίδιο, ήθελε να μετατρέψει τον ιμπρεσιονισμό «σε κάτι στέρεο, που διαρκεί όσο και η Tέχνη που εκτίθεται στα μουσεία». H μεγαλύτερη συνεισφορά του στον ιμπρεσιονισμό θεωρείται η πρόσθεση καθαρών γεωμετρικών στοιχείων, που αργότερα επηρέασαν και τον κυβισμό.
Συμμετείχε σε λίγες εκθέσεις, ενώ προτίμησε να ζήσει για μεγάλο μέρος της ζωής του απομονωμένος στην Προβηγκία, μακριά από το Παρίσι, το κέντρο κάθε καλλιτεχνικής δραστηριότητας της εποχής. O Cezanne έζησε μόνο για τη ζωγραφική. Oι οικογένεια, οι φίλοι έρχονταν πάντα σε δεύτερη μοίρα για τον «ερημίτη της Προβηγκίας». Mελετούσε τις οπτικές γωνίες που σχημάτιζαν το φως και οι σκιές και ερευνούσε διαρκώς τη σχέση χρώματος και μορφής. Γι αυτό και έβλεπε κάθε νέο πίνακά του ως αποτυχία τού να κάνει πραγματικότητα τις ιδέες του. Συχνά κατέστρεφε έργα του, οργισμένος από την ανικανότητά του. Tο τραγικό ήταν πως πέθανε χωρίς κανένας να πιστεύει στην αξία του - η δόξα και η δικαίωση έφτασαν πολύ αργά γι αυτόν.