Αποστάτες της πραγματικότητας, προφήτες, τραγουδιστές και παραμυθάδες του καιρού τους, οι ποιητές της beat είχαν μια έμπνευση, κοινή σε όλους, την τζαζ.

Οι Αβάδιστα, η Αναστασία Έδεν και ο Λεωνίδας Μαριδάκης κυνηγάνε το τέλος της αγωνίας μέσα στις αίθουσες της τζαζ του πενήντα, εκεί που η μουσική ήταν εκρηκτική και οι άνθρωποι παραληρούσαν καρφωμένοι στην ανοιχτή πόρτα, χωρίς να δείχνουν το παραμικρό σημάδι εξάντλησης ή επιθυμίας να ξημερώσει. Μισό αιώνα αργότερα, διανύουμε την ίδια νύχτα...

Lover man, της Μπίλι Χολινταίη το δικό της κονσέρτο στην ερημιά-, και μια γυναικεία φωνή που δίνει τη χαριστική βολή στη νύχτα. Ο ήχος της, καθαρός σαν καμπάνα, ψιλός, αγνός, κάνει την αίθουσα να τρέμει.

Δεν είναι τόσο τα λόγια όσο η υπέροχη μελωδία κι ο τρόπος που η Μπίλι το τραγουδάει, όπως μια γυναίκα περνάει τα δάχτυλά της στα μαλλιά του εραστή της κάτω από το απαλό φως της λάμπας, γράφει ο Κέρουακ. Ενώ η φωνή εξακολουθεί να ξετυλίγεται.

Κάποια μέρα θ’ ανταμωθούμε και θα στεγνώσεις όλα μου τα δάκρυα, αναλλοίωτη.

Παράλληλα, στο βίντεο της εικαστικού Δέσποινας Μεϊμάρογλου: MY N.Y.C., η Νέα Υόρκη προβάλλει ειδωμένη ξανά και ξανά μέσα σε μία δεκαετία (1996-2006), μέσα από τον τεράστιο στρατό των παραθύρων, εκεί όπου ούτε ένα πρόσωπο δεν έχει χρόνο να κοιτάξει τον ουρανό, σε διαφορετικές ώρες της ημέρας, αλλά πάντα με το ίδιο πονετικό βλέμμα. Μια πόλη σαν εμμονή.

Η Νέα Υόρκη έχει κάτι το διαβολεμένα παγωμένο το χειμώνα, αλλά στους ρυθμούς της τζαζ και του μπίμπομ που αναδίδουν τα τραγούδια, - Jack & Neal, του Tom Waits, Parkers Mood, του Charlie Parker, αλλά και Ornithology, Fields of Gold του Sting, River της Madeilene Peyroux, Rain της Diana Krall -νιώθει κανείς κάτι σαν αναθυμιάσεις συντροφικότητας.

ΜΕ ΤΟΥΣ Παντελή Μπενετάτο (πιάνο), Περικλή Τριβόλη (μπάσο), Σεραφείμ Μπέλλο (ντραμς).

ΣΑΒΒΑΤΟ 20 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
22:00
ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΙΑΝΟΣ
ΣΤΑΔΙΟΥ 24, τηλ: 210 3217917