Ο Γιώργος Περρής είναι ένας άνθρωπος με πολύ ενδιαφέρον, με αγάπη γι αυτό που κάνει, με λόγο μεστό και σκέψη συγκροτημένη, με την ικανότητα να απαντά άμεσα και ουσιαστικά (και στις δύσκολες ερωτήσεις) και με αναμφισβήτητες μουσικές γνώσεις... Δεν τον ξέρουμε προσωπικά, κατάφερε όμως να δείξει όλα τα παραπάνω μόλις μέσα σε δέκα ερωτήσεις... Και μπράβο του.
Ε.Σ.
1. Οι Γαλλικές σου καταβολές νιώθεις να σε επηρεάζουν στην καθημερινότητά σου?
Δεν νιώθω ακριβώς ότι με επηρεάζουν, απλά καθόρισαν το ποιος είμαι, την προσωπικότητά μου. Μεγάλωσα κάπως «διπλά», στο σχολείο ήταν όλα στα ελληνικά, τα μαθήματα, η ιστορία, οι φίλοι μου. Με το που γυρνούσα όμως στο σπίτι, όλα γίνονταν γαλλικα. Τα παιδικά βιβλία, τα παραμύθια, τα τραγούδια και φυσικά η γλώσσα που μιλούσαμε στο σπίτι. Το μείγμα αυτό των πολιτισμών είναι που στιγμάτισε τον χαρακτήρα μου, τις προτιμήσεις μου, και φυσικά αυτό το μικρόβιο που με κάνει να ταξιδεύω συνεχώς.
2. Είχες από μικρός το μικρόβιο της μουσικής, παρά την εισαγωγή σου στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών. Οι γονείς σου ήταν αντίθετοι σ αυτή σου την κλίση?
Καθόλου! Απεναντίας, επειδή η μητέρα μου είναι η ίδια καλλιτέχνης ( η συγγραφέας Ζοέλ Λοπινό), δεν με αποθάρρυνε ποτέ! Όταν ήμουν 3 ετών της ανακοίνωσα ότι ήθελα να γίνω τραγουδιστής και την επόμενη μέρα με έστειλε στο ωδείο όπου ξεκίνησα τα πρώτα μαθήματα μουσικής. Όσο περνούσαν τα χρόνια, ήταν πάντα στο πλάι μου, να στηρίζει τις επιλογές μου αλλά και να είναι πάντα αυστηρή όποτε ήταν αναγκαίο.
3. Πώς προέκυψε η επί σκηνής συνεργασία με τον Μάριο Φραγκούλη?
Τον Μάριο τον γνώρισα πριν απο δύο χρόνια σε έναν τηλεμαραθώνιο. Του ζήτησα να με ακούσει και να μου πει τη γνώμη του και αμέσως μου ζήτησε να τον ακολουθήσω στις καλοκαιρινές του συναυλίες. Ήταν για μένα μία τεράστια τιμή και εξακολουθώ να πιστεύω ότι ο Μάριος μου επέτρεψε να είμαι στη σκηνή αυτός που πραγματικά ήθελα να είμαι και να τραγουδώ το ρεπερτόριο που με εκφράζει απόλυτα. Θα του είμαι πάντα ευγνώμων για την στήριξή του καθώς και για το ότι έκανε ένα ντουέτο μαζί μου στον προηγούμενό μου δίσκο.
4. Πλέσσας και Κορκολής σε εμπιστεύθηκαν από την αρχή. Εσύ είσαι έτοιμος να εμπιστευτείς και να βοηθήσεις ένα νέο συνάδελφο σου που μπορεί να ζητήσει τη βοήθεια και συνεργασία σου?
Νομίζω με πάσα ειλικρίνεια ότι ακόμη είμαι πολύ νέος έτσι ώστε να βοηθήσω εγώ έναν νεότερο καλλιτέχνη. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι αν μπορέσω να βοηθήσω κάποιον δεν θα το κάνω, απεναντίας προσπαθώ πάντα να βοηθώ όσους εκτιμώ και πιστεύω στο ταλέντο τους.
5. Ένα πολύ αγαπημένο τραγούδι της δεκαετίας του ’80 είναι το νέο digital single σου, το «Παραδώσου» σε μουσική του Σταμάτη Κραουνάκη και στίχους της Λίνας Νικολακοπούλου που γνωρίσαμε με τη φωνή της Δήμητρας Γαλάνη. Μίλησε μας για την επιλογή του κομματιού πρώτα από όλα. Γιατί επιστρέφεις με διασκευή και όχι με νέο κομμάτι?
Το τραγούδι αυτό το έχω στα αυτιά μου εδώ και πολλά χρόνια από την μεγάλη Δήμητρα Γαλάνη. Είναι ένα τραγούδι που εδώ και πολύ καιρό ήθελα να τραγουδήσω και τον περασμένο δεκέμβριο αποφάσισα από κοινού με τους TANGartO να το εντάξουμε στο πρόγραμμα μας. Ήταν τόσο θερμή η υποδοχή του κόσμου που το να το ηχογραφήσουμε ήταν η πιο φυσική συνέπεια. Δεν υπάρχει κάποια στρατηγική πίσω απ’αυτή την επιλογή μου, απλά ήθελα να μοιραστώ με τους φίλους μου ένα τραγούδι που αγαπώ πολύ. Εξάλλου πάντα ζηλεύω τα τραγούδια άλλων τραγουδιστών!!
6. Όσον αφορά τώρα το ψηφιακό μέρος της επιστροφής σου... Νιώθεις ότι, για να το πούμε απλά, 'πέθανε' η δισκογραφία?
Νιώθω πως η δισκογραφία μετουσιώνεται, παίρνει άλλη μορφή, αλλά δεν πιστεύω πως πέθανε. Ο κόσμος πάντα θα έχει ανάγκη να ακούει νέα τραγούδια, νέο υλικό από τους αγαπημένους τους καλλιτέχνες. Μπορεί λοιπόν να μην βγαίνουν στο μέλλον άλμπουμ με την μορφή που γνωρίζουμε μέχρι τώρα - κάτι που με στενοχωρεί αφάνταστα γιατί προσωπικά αγαπώ πολύ τους δίσκους- ωστόσο σίγουρα θα κυκλοφορούν νέα τραγούδια.
7. Τι θα άλλαζες στα μουσικά πράγματα αν έπρεπε μία να είναι η επιλογή σου?
Αυτή η ερώτηση είναι λίγο δίκοπο μαχαίρι. Από τη μία σίγουρα αν μπορούσα θα άλλαζα τα κριτήρια των δισκογραφικών εταιρειών. Θα προσπαθούσα να ανεβάσω το επίπεδο των δίσκων που κυκλοφορούν και των παραστάσεων που παρουσιάζονται. Πάνω απ’ όλα όμως θα επέβαλλα σε όλους ανεξαιρέτως τους καλλιτέχνες να μην βασίζουν τις επιλογές τους στο χρήμα και το συμφέρον αλλά μόνο στην ουσία, που είναι η μουσική και η τέχνη.
8. Πού 'επιστρέφεις' όταν ζορίζεσαι ή περνάς δύσκολα? Πώς χαλαρώνεις και πώς το ξεπερνάς?
Επιστρέφω πάντα στη φυσική μου μητέρα, εκεί που όλα γαληνεύουν, στη θάλασσα. Πάω στην παραλία κοντά στο σπίτι μου, ξεχνάω τα πάντα γύρω μου και περπατώ. Με έναν μαγικό τρόπο όλα βρίσκουν τη θέση τους. Επίσης επιστρέφω στο δικό μου πυρήνα, στην μουσική. Στους ανθρώπους που διαμόρφωσαν την ταυτότητά μου, στον Μάνο Χατζιδάκι, την Νάνα Μουσχουρη, τη Μαρία Κάλλας, τον Chopin και τον Mozart.
9. Τι ετοιμάζεις για το άμεσο μέλλον?
Αυτό τον καιρό πραγματοποιώ τις καλοκαιρινές μου συναυλίες, τόσο στην Ελλάδα όσο και σε μερικές χώρες του εξωτερικού. Ταυτόχρονα ετοιμάζω το πρώτο γαλλόφωνο μου άλμπουμ που θα κυκλοφορήσει σε μερικούς μήνες πρώτα στον Καναδά και στη συνέχεια στις γαλλόφωνες χώρες της Ευρώπης. Επίσης, μόλις ξεκίνησα να δουλεύω το concept του επόμενου μου ελληνικού δίσκου παρέα με τους αγαπημένους μου φίλους και συνεργάτες.
10. Έχεις υποθετικά την τιμή να βάλεις σε όλα τα σχολεία της Ελλάδας ένα άλμπουμ να ακούσουν όλα τα παιδιά. Ποια θα ήταν αυτή η επιλογή?
Ένα μόνο? Επειδή μου είναι αδύνατον να διαλέξω έναν μόνο δίσκο θα σας πω 3: την «Τζιοκόντα» του Μάνου Χατζιδάκι, «Ελλάς η χώρα των ονείρων» του Μάνου Χατζιδάκι και του Νίκου Γκάτσου με την Νάνα Μούσχουρη και φυσικά την Norma με την Μαρία Κάλλας.
