"Η Σκιά της Μνήμης" είναι το πρώτο μυθιστόρημα του Μπερνάρ Κομάν. Ένα βιβλίο για την προσπάθεια ενός ανθρώπου να διατηρήσει τη μνήμη του και την επαφή του με το παρελθόν, σε έναν κόσμο που μοιάζει να ξεχνάει τα πάντα.
Ένας αδέξιος νεαρός κατέχεται από την έμμονη ιδέα της μνήμης: θα ήθελε να συγκρατεί λέξεις, εικόνες, πράγματα που του διαφεύγουν. Όταν θα γνωρίσει τον ηλικιωμένο Ρομπέρ, έναν άνθρωπο που μοιάζει να έχει διαβάσει και να έχει γνωρίσει τα πάντα, θα αποκτήσει μαζί του μια σχέση εξάρτησης: ο νεαρός θέλει να κληρονομήσει τις γνώσεις του ηλικιωμένου, ο ηλικιωμένος υφαίνει έναν ιστό αράχνης γύρω από τον νεαρό.
Ανάμεσά τους θα βρεθεί και η Ματίλντα, μια νέα και γεμάτη ζωντάνια γυναίκα, φίλη του νεαρού.
"Η μνήμη, η θαυμαστή μνήμη, ήταν ακριβώς το ίδιο, έπρεπε να θέσει κανείς τις σκέψεις του μέσα στην περιστροφική κίνηση του νου, να τις ανυψώσει, να τις κάνει να πετάξουν, να απελευθερώσει την ενέργεια των αναμνήσεων, των αναγνωσμάτων, και όλα αυτά να τα συνδέσει και να τα συνυφάνει, αλληλέγγυα, μέσα σ' ένα αδιάκοπο αναβρασμό, όπως ένα σουφλέ που δεν πρέπει να κατακαθίσε... Είχε δίκιο ο γέρος με το θόλο του. Εκείνος τα είχε καταφέρει. Το μυαλό του έδειχνε να είναι τόσο ανάλαφρο, τόσο αεικίνητο. Ενιωθα ξαφνικά τόσο άχρηστος, συντετριμμένος από το άτοπο των προσδοκιών μου, από τον υπέρμετρο μόχθο μου. Αντί να ανεγείρω τη μνήμη μου, έσκαβα τον τάφο μου.
Τι μπορεί να συμβεί σ' αυτό το παράξενο και γεμάτο συγκρούσεις τρίο; Και ποιο είναι το τίμημα που πρέπει να πληρώσει κανείς για να αποκτήσει τη μνήμη και τη γνώση στον σύγχρονο κόσμο που, παρά την τεχνητή μνήμη των υπολογιστών, μοιάζει να χάνει την επαφή του με το παρελθόν, δηλαδή με τις μνήμες ολόκληρου του ανθρώπινου πολιτισμού;