Φτωχότερος είναι ο πνευματικός κόσμος της Ελλάδας με την είδηση του θανάτου, ενός από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές, του Μίλτου Σαχτούρη. Ο Μίλτος Σαχτούρης σφράγισε το μεταπολεμικό λογοτεχνικό τοπίο της Ελλάδας και δεν ήταν παρά μόνο πέρυσι που βραβεύτηκε για το σύνολο του έργου του από το κράτος. Πάνω από μισό αιώνα η ποίηση του Μίλτου Σαχτούρη ήταν ένας στοχασμός πάνω στην έννοια της οδύνης της ανθρώπινης ύπαρξης.

Η κηδεία του θα γίνει την Παρασκευή, στις 4 το απόγευμα, από το Α' νεκροταφείο Αθηνών. Επιθυμία της οικογένειάς του είναι αντί στεφάνων να γίνουν δωρεές σε διάφορα ιδρύματα

Ο Μίλτος Σαχτούρης γεννήθηκε το 1919 στην Αθήνα (καταγόμενος από την Υδρα, δισέγγονος του ναυάρχου του 1821). Σπούδασε νομικά, αλλά νωρίς εγκατέλειψε τη νομική επιστήμη και αφοσιώθηκε αποκλειστικά στην ποίηση. Εμφανίστηκε στα ελληνικά γράμματα το 1944 με τη δημοσίευση ποιημάτων του στο περιοδικό "Νέα Γράμματα".
Τιμήθηκε με το Β' Κρατικό Βραβείο Ποίησης το 1962, με το Α' Κρατικό Βραβείο Ποίησης το 1987 και με τον Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικος του 1995.

Εργα του, μεταξύ άλλων: "Οι λησμονημένοι (1945), "Παραλογαίς" (1948), "Με το πρόσωπο στον τοίχο" (1952), "Οταν σας μιλώ" (1956), "Τα φάσματα ή η χαρά στον άλλο δρόμο" (1958), "Ο περίπατος" (1960), "Τα στίγματα" (1962), "Σφραγίδα ή όγδοη Σελήνη" (1964) , "Το σκεύος" (1971) κα. Τα ποιήματα του Μ. Σαχτούρη έχουν μεταφραστεί σε πολλές ξένες γλώσσες.