Ο ωκεανός της ζωής

11.04.2001
"Ο ωκεανός της ζωής" είναι διδασκαλίες πνευματικής και ποιητικής ταυτόχρονα έμπνευσης, που ο Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ απηύθυνε στους συγκεντρωμένους μαθητές και καθηγητές κατά τη διάρκεια των πρωινών συναθροίσεων για προσευχή και διαλογισμό στο σχολείο στο Σαντινικετάν. Οι σελίδες του βιβλίου αποτελούν ελάχιστο τμήμα της ογκώδους συλλογής με τίτλο "Σαντινικετάν", όπου έχει δημοσιευθεί το σύνολο της διδασκαλίας του.
"Ο ωκεανός της ζωής" είναι διδασκαλίες πνευματικής και ποιητικής ταυτόχρονα έμπνευσης, που ο Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ απηύθυνε στους συγκεντρωμένους μαθητές και καθηγητές κατά τη διάρκεια των πρωινών συναθροίσεων για προσευχή και διαλογισμό στο σχολείο στο Σαντινικετάν.
Οι σελίδες του βιβλίου αποτελούν ελάχιστο τμήμα της ογκώδους συλλογής με τίτλο "Σαντινικετάν", όπου έχει δημοσιευθεί το σύνολο της διδασκαλίας του. Στη Βεγγάλη θεωρείται από τα κορυφαία έργα του Ταγκόρ. Ο δάσκαλος αφήνει να μιλήσει ελεύθερα η ψυχή του και μεταδίδει σε εκείνους που τον αγαπούν την εικόνα μιας τεράστιας και βαθιάς εσωτερικής εμπειρίας, η οποία εκφράζεται με μια μοναδική γλώσσα, ένα είδος αγνής ρυθμικής πρόζας με σπάνια παραινετική δύναμη.
Ολόκληρο το λογοτεχνικό, καλλιτεχνικό και πρακτικό έργο του βασίζεται στην άμεση επαφή του με το Θείο, το οποίο αισθάνεται διττά: ως τη συμπαντική Δύναμη απ' όπου προέρχονται οι κόσμοι και ως το υπέρτατο Ον που τοποθετεί ένα ατομικό κομματάκι Του στην καρδιά του καθενός. Επίσης για τον Ταγκόρ η εσωτερική τελείωση δεν περιορίζεται σε μια αμετάβλητη ψυχική γαλήνη, ακόμη κι αν αποτελεί την απαραίτητη βάση. Επεκτείνεται στη σταδιακή μεταμόρφωση ολόκληρου του είναι, συμπεριλαμβάνοντας τις πέντε αισθήσεις και το σώμα. Και μια τέτοια μεταμόρφωση απαιτεί πάνω απ' όλα μια σχέση ένθερμης, οικουμενικής, δημιουργικής και μετουσιωτικής αγάπης ανάμεσα στην αμετάτρεπτη Θεότητα και στον άνθρωπο που συνειδητοποιεί την κρυμμένη μέσα του Θεοτητα.
Ο Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ γεννήθηκε το 1861 στην Καλκούτα . Γιος του "μεγάλου άγιου" Ντεμπεντρανάθ Ταγκόρ, θεωρείται ο πιο ποιητικός από τους μυστικούς. Το έργο του πέρασε με διάφορους τρόπους στη Δύση και έγινε ευρέως γνωστό, τιμήθηκε δε με βραβείο Νόμπελ το 1913. Παρ' όλα αυτά μεταφράστηκε ένα μόνο μικρό κομμάτι μιας δημιουργίας που απλώνεται σε εξήντα χρόνια: ζωγράφος, μουσικός, μυθιστοριογράφος, αναθεωρητής της λογοτεχνίας και της κοινωνίας, είναι επίσης εκείνος που αποκάλυψε στη Δύση το πνεύμα της Βεγγάλης.