Κορυφαίο γεγονός της ερχόμενης θεατρικής περιόδου είναι ο θίασος καταξιωμένων πρωταγωνιστών, που συγκροτήθηκε στο θέατρο Κάτια Δανδουλάκη, για να ερμηνεύσει το πιο ποιητικό κι ερωτικό από τα αριστουργήματα του Τσέχοφ "Τρεις Αδελφές", σε σκηνοθεσία Νικήτα Μιλιβόγιεβιτς.

Στο μεσοστράτι της μεγάλης θεατρικής τετραλογίας του, τον Αύγουστο του 1900, ο Τσέχοφ αρχίζει να γράφει τις Τρεις Αδελφές. Βρισκόταν στο απόγειο της λογοτεχνικής και δραματουργικής του πορείας, μετά την επιτυχία του Γλάρου (γραμμένο το 1895) και του Θείου Βάνια (το 1897).

Όλα τα μεγάλα έργα του Τσέχοφ διαδραματίζονται στην επαρχία. Οι Τρεις Αδελφές ωστόσο, όχι σ' ένα κτήμα, όπως τα άλλα τρία, αλλά σε μία μακρινή επαρχιακή πόλη, που δεν κατονομάζεται στο κείμενο αλλά (όπως λέει ο ίδιος) "μοιάζει με το Περμ". Μια πόλη μουντή, παγερή, εκατοντάδες χιλιόμετρα βορειοανατολικά απ' τη Μόσχα, στις παρυφές της Σιβηρίας.

Αλλά το Περμ δεν ήταν η μόνη αφετηρία του έργου. Ο Τσέχοφ ομολογεί πως «μόνο από αναμνήσεις μπορώ να γράφω. Ποτέ δεν έχω γράψει απ' ευθείας εκ του φυσικού. Πρέπει η μνήμη μου ν' αποστραγγίσει το θέμα και να μην της μείνει, όπως σε ένα φίλτρο, παρά ό,τι είναι χαρακτηριστικό και σημαντικό». Για να γράψει, λοιπόν, τις Τρεις Αδελφές, φαίνεται πως αναθυμήθηκε και τη διαμονή του στην κωμόπολη Βοσκρεσένκ, όπου "διανοούμενοι και αξιωματικοί της φρουράς μούχλιαζαν μέσα στην πλήξη, τη ρουτίνα και το κουβεντολόι".

Σε μια τέτοια πόλη ζουν οι τρεις αδελφές Πραζόρωφ και ο αδελφός τους Αντρέι, αλλά νοσταλγούν τον "παράδεισο" της γενέτειράς τους Μόσχας κι ονειρεύονται τον έρωτα. Μόνοι φίλοι τους σ' αυτή την άξεστη πόλη είναι μερικοί αξιωματικοί της ταξιαρχίας που έχουν κι αυτοί οράματα κι ελπίδες για το μέλλον. Οι προσδοκίες εκείνων κι ετούτων διασταυρώνονται, αλλά η πραγματικότητα τους επιφυλάσσει απρόσμενες προσγειώσεις.

Όταν ολοκλήρωσε το έργο, ο Τσέχοφ πήγε στη Μόσχα και στις 23/10/1900 έγινε η πρώτη ανάγνωση. Στις 11.12, ο Τσέχοφ φεύγει από την παγωμένη Μόσχα, πηγαίνει στην ηλιόχαρη Νίκαια, όπου ξαναγράφει το έργο και στέλνει τις αλλαγές στη Μόσχα. Οι ηθοποιοί «είναι ενθουσιασμένοι», ενώ ο Τσέχοφ, αγωνιώντας, στέλνει οδηγίες για το παίξιμο των ηθοποιών, ακόμα και για το ντύσιμο των στρατιωτικών. Η «πρώτη» δόθηκε στις 31/1/1901 και στάθηκε μια απ’ τις μεγάλες επιτυχίες του, έναν αιώνα τώρα.


Συντελεστές:
Απόδοση: Μάριος Πλωρίτης
Σκηνικά: Γιώργος Γαβαλάς
Κοστούμια: Κλαιρ Μπρέιζουελ
Μουσική: Δημήτρης Καμαρωτός
Φωτισμοί: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Σκηνική κίνηση: Μαριέλα Νέστορα
Βοηθός Σκηνοθέτη: Λίλλυ Μελεμέ
Διερμηνεία: Ισμήνη Ραντούλοβιτς

Παίζουν (κατ' αλφαβητική σειρά): Αγγελος Αντωνόπουλος, Μάνος Βακούσης, Γιώργος Βελέντζας, Κάτια Δανδουλάκη, Σούλα Διακάτου, Ανέστης Κατούντης, Αρης Λεμπεσόπουλος, Στέλιος Μάινας, Αγαπητός Μανδαλιός, Θέμις Μπαζάκα, Μάνια Παπαδημητρίου, Γιάννης Φέρτης, Γιάννης Χαρίσης, Μαρίνα Ψάλτη, Στέλιος Ψαρουδάκης.

Ώρες Παραστάσεων:
Δευτέρα & Τρίτη: αργεί
Τετάρτη: 7.30 μμ Λαϊκή απογευματινή
Πέμπτη - Παρασκευή: 9.30 μ.μ.
Σάββατο - Κυριακή: 6.00 μ.μ. & 9.30 μ.μ.

Τιμές εισιτηρίων:
Πλατεία: 24 ευρώ
Λαϊκή απογευματινή: 20 ευρώ
Φοιτητικό: 17 ευρώ

Πρεμιέρα στις 22 Οκτωβρίου