Μαζευτήκαμε, λοιπόν, ένα απόγευμα 5 συνεργάτες και μετά από ενδελεχή μελέτη καταλήξαμε σε μια είσοδο στην Ευριπίδου, για να πάμε σε ένα νησί (βλ. θέλω τώρα διακοπές). Η ιστορία διαδραματίζεται σε ένα νησί άλλης διάστασης, όπου βρεθήκαμε μετά από πτώση του αεροσκάφους που είχε προορισμό το Μεξικό. Διακοπές δεν πήγαμε ποτέ εκεί που προγραμματίσαμε αρχικά, αλλά καταλήξαμε σε μία μοναδική παραλία άλλης διάστασης.
Κυριολεκτούμε σε αυτό, γιατί στο χώρο έχει γίνει μια μοναδική κατασκευή βράχων, δέντρων και το πιο έντονο στοιχείο του δωματίου είναι ένας πραγματικός μεγάλος καταρράκτης που δίνει την αίσθηση ότι είμαστε όντως σε νησί - συμπεριλαμβανομένης και της άμμου στο πάτωμα.
Αποστολή μας να περάσουμε τις πύλες του περάσματος στη δική μας διάστασης σε 70’, εξευμενίζοντας το Θεό Μοντεζούμα (Montezuma). Πώς το κάναμε αυτό δε θα μαρτυρήσουμε, αλλά μπορούμε να παραδεχτούμε ότι κανένα από τους γρίφους που λύσαμε δε τους έχουμε συναντήσει ξανά σε άλλο δωμάτιο απόδρασης.
Ενστικτωδώς όμως η ανάγκη για επιβίωση μας οδηγούσε από το ένα βήμα στο άλλο με ένα μαγικό τρόπο. Ευφυέστατοι και καθαρά διαδραστικοί γρίφοι οι οποίοι απαιτούσαν σωματική ενέργεια σε συνδυασμό με σκέψη.
Δεν έχουμε να κάνουμε καθόλου με απλή και κλασσική αποκρυπτογράφηση και ένωση κλασσικών κομματιών παλζ κλπ. κι αυτό είναι που μας συνεπήρε.
Μετά από 67 και μισό λεπτά (στο πάρα τσακ) και φυσικά βοήθεια από τον game master που βοηθούσε ακριβώς όποτε έπρεπε, αποδράσαμε με πολλά γέλια (μην επιμένετε δε μπορούμε να προδώσουμε τίποτα!).
Τα παιδιά που μας καλωσόρισαν φιλικότατα, μας εξήγησαν τα πάντα πριν μπούμε, κι όπως λένε κι οι ίδιοι ζουν για να φτιάχνουν δωμάτια και γρίφους, εστιάζοντας στην κατασκευή θεματικών δωματίων με πρωτότυπους μηχανισμούς.
Όπως μας είπε χαρακτηριστικά η υπεύθυνη του AE3R “Φτιάχνουμε εδώ και 2 χρόνια δωμάτια απόδρασης. Έχουμε εξελίξει την ψυχαγωγία αυτού του είδους σε άλλο επίπεδο και πλέον δεν έχουμε να ζηλέψουμε τίποτα από το εξωτερικό και τα δωμάτιά τους. Μάλλον εμείς δίνουμε στο εξωτερικό δωμάτια!”.
Εμείς πάντως περάσαμε υπέροχα, ξεδώσαμε, γελάσαμε και ανηφορίσαμε για κάτι που έντονα θελήσαμε μετά το νησί του Μοντεζούμα... ένα δροσερό κοκτέιλ, στο ιστορικό κέντρο.
