Η ερμηνεύτρια Τερέζα Χαρανιά και η συνθέτρια των τραγουδιών της Έρικα Σωτηροπούλου μίλησαν στο life.gr για την καλλιτεχνική τους δράση και τον καλλιτεχνικό πυρήνα τους με τον Κώστα Μάρκου, στιχουργό των τραγουδιών τους.
Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με το ‘ρεμπέτικο’ και πως το προσεγγίζετε στην παράσταση «Ρεμβάζω» στο Χυτήριο. Τι θα ακούσουμε;
Το ρεμπέτικο τραγούδι είναι το τραγούδι του έρωτα, της φυλακής και των ναρκωτικών. Κατά μία έννοια είναι το τραγούδι ενάντια στο κατεστημένο που στήθηκε από παρέες ανθρώπων του περιθωρίου που είχαν όμως μεταξύ τους μπέσα και εμπιστοσύνη. Είναι αν θέλετε η δική μας μελωδική αντίδραση σε αυτό που βιώνουμε σήμερα ως κρίση.
Η δική μας πρόταση είναι να ερωτευθούμε και να κάνουμε παρέες που θα γίνουν εστίες αντίδρασης σε ότι μας αδικεί. Εξάλλου ρεμβάζω σημαίνει περιπλανιέμαι δηλαδή περιπλανιέται η σκέψη μου και από εκεί βγήκε η λέξη ρεμπέτης που θα πει περιπλανώμενος. Άρα είναι εκείνος που σκέφτεται και αντιδρά σε μια δράση.
Στο Χυτήριο θα ακούσουμε μελωδίες της ρεμπέτικης σκηνής που μας αρέσουν, ενορχηστρωμένες για βιολί, τρομπόνι, κιθάρα και πιάνο. Στηριχθήκαμε στις πρώτες εκτελέσεις των τραγουδιών και εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις δεν έχουμε κάνει διασκευές. Έχουμε αφήσει τις μελωδίες του Τσιτσάνη, του Χιώτη, του Βαμβακάρη και πολλών άλλων απείραχτες. Μια αίσθηση ίσως κλασικής μουσικής επικρατεί λόγω οργάνων. Στόχος μας είναι η αναβίωση του ρεμπέτικου και της πανέμορφης μελωδίας του ας πούμε χωρίς το Βασιλιά του που είναι το μπουζούκι.
Εμπνέεστε από μεγάλο φάσμα της μουσικής (rock, jazz, retro, rock n'roll , ελληνικό και ξένο). Ποιες είναι οι κυρίαρχες επιρροές σας και οι σπουδές σας στη μουσική;
Τερέζα: Από μικρή στα ωδεία παίζοντας κλασσικά έργα στην κιθάρα και ακούγοντας κλασσική μουσική ,αναγκαστικά γεμίζεις το μυαλό σου με απεριόριστες μελωδίες και αυτό σου δίνει ένα κριτήριο και ένα φίλτρο μουσικής από το οποίο περνάνε όλα μέσα από εκεί και έτσι μπορείς να διασχίζεις τη μουσική και να κρατάς το καλό κομμάτι! Νομίζω πάντως ότι δεν έμεινα ποτέ σε ένα συγκεκριμένο είδος για πολύ καιρό και πάντα ψαχνόμουν. Αγαπώ πολύ τη rock n' roll και έχω τραγουδήσει περισσότερο ροκ μουσική.
Έρικα : Σπουδάζω από μικρή κλασικό πιάνο και σπουδάζω ακόμα δηλαδή γιατί είναι κάτι που δεν τελειώνει. Ωστόσο πάντα μου άρεσαν τα πρωταρχικά ρεύματα μουσικής που είχαν και κάποιο κοινωνικό περιεχόμενο. Κλασική μουσική, Τζαζ της δεκαετίας του 30, Γαλλικά σονέτα, ρεμπέτικα και δημοτικά και άλλα. Όταν πια η μουσική άρχισε να παίρνει πιο ενορχηστρωμένες μορφές ξεχωρίζω τα τραγούδια εκείνα που ρέουν και βγαίνουν αβίαστα και έχουν τα πάντα στη θέση τους από πλευράς στίχων και μουσικής. Αυτή είναι και η ιδιαίτερη σχέση μου με την Τερέζα και τον Κώστα. Ότι ακριβώς συμφωνούμε σε αυτό.
Ποια είναι η σχέση μεταξύ σας;
Με την Έρικα ξεκίνησε η συνεργασία μας πριν 5 χρόνια στο θέατρο. Η Έρικα είχε κάνει τη μουσική για μια παράσταση της σκηνοθέτιδας Γιώτας Κουνδουράκη και με είχε καλέσει να συνεργαστούμε ως μουσικοί επί σκηνής. Κατά την διάρκεια κάποιων παραστάσεων στην Αταλάντη συγκεκριμένα, γνωρίσανε τον Κώστα Μάρκου ποιητή και δημοσιογράφο, ο οποίος ταίριαξε αμέσως στις καλλιτεχνικές μας αναζητήσεις. Από τότε δημιουργήθηκε ο τριπλός καλλιτεχνικός αυτός πυρήνας.
Εσείς τι μουσική ακούτε; Ελληνική ή ξένη και ποιους καλλιτέχνες ξεχωρίζετε; Τον τελευταίο καιρό ακούω ρεμπέτικα και ανακαλύπτω υπέροχες μελωδίες. Αγαπώ τη μελωδία από όποιο είδος και αν προέρχεται.
Πέρυσι άκουγα swing και jazz του '30, λίγο καιρό πριν ροκ του '70 και νωρίτερα ελληνική έντεχνη μουσική του '80. Νομίζω ακούω αυτό που έχω ανάγκη να τραγουδήσω κάθε φορά. Φέτος η Έρικα με έβαλε σε ρεμπέτικους δρόμους και την ευχαριστώ γι' αυτό.
Πείτε μας ένα κομμάτι που ερμηνεύετε και ξεχωρίσει μέσα σας και γιατί;
Το «Άλλον τρόπο δεν έχω» όταν το ηχογραφήσαμε με το πιάνο, για να δούμε πως ακούγεται και μετά το άκουσα έβαλα τα κλάματα. Δε ξέρω γιατί αλλά με συγκινεί πολύ. Όμως όλα τα τραγούδια μας σημαίνουν για μένα κάτι διαφορετικό και ξεχωριστό. Έχουν γραφτεί για τη φωνή μου και κάθε στίχος νοιώθω ότι με αφορά.
Πόσες δυσκολίες συναντά ένας νέος καλλιτέχνης για να επιβιώσει από τη μουσική του, αλλά και να μην αναγκαστεί να κάνει «εκπτώσεις» στο όραμά του; (Δεδομένης της κρίσης πάντα…)
Οι δυσκολίες είναι πολλές και κυρίως οικονομικές. Αυτή τη στιγμή εμείς έχουμε τραγούδια που δεν είναι ηχογραφημένα στο στούντιο γιατί αναφέρονται σε οκταμελή ορχήστρα και δεν θέλουμε να κάνουμε εκπτώσεις.
Για να λέμε όμως τα πράγματα με το όνομά τους εκτός από το οικονομικό το σημαντικότερο πρόβλημα είναι ότι λίγοι άνθρωποι που δουλεύουν στον καλλιτεχνικό χώρο γνωρίζουν τη δουλειά τους. Πολλές φορές εκτιμάσαι διαφορετικά από ότι θα ήθελες από έναν ηχολήπτη ή ένα διαμεσολαβητή-manager, ή ακόμα ακόμα από ένα μουσικό που θα έρθει να παίξει τη μουσική σου,
Αν όλοι αγαπούσαμε αυτό που κάναμε σε αυτό το χώρο, δεν θα είχε γίνει εμπόριο και θα υπήρχαν χρήματα και δημοσιότητα για όλους. Υπάρχει για όλους χώρος.
Θα φεύγατε από την Ελλάδα για να εξελίξετε τα ταλέντα σας; Συμφωνείτε με την άποψη ότι στο εξωτερικό τα πράγματα είναι δύσκολα αλλά πιο αξιοκρατικά;
Ναι συμφωνούμε πως το εξωτερικό σε σχέση με την Ελλάδα λειτουργεί πιο αξιοκρατικά. Έχει αν θέλετε πιο εκπαιδευμένο κοινό. Από την άλλη όμως πηγή έμπνευσης για εμάς τους τρεις είναι η Ελλάδα και αν παρατηρήσετε τα τραγούδια μας ανεξαρτήτως γλώσσας κρύβουν μια Ελληνικότητα.
Έτσι λοιπόν στην Ελλάδα μπορείς να εμπνευστείς στο εξωτερικό μπορείς να κάνεις καριέρα. Αυτή τη στιγμή επιλέγουμε την έμπνευση, αργότερα βλέπουμε. Εξάλλου και εδώ έχουμε πολύ ωραίες νέες εμφανίσεις και πολύ ωραίο κοινό.
Πάσχουμε στον τρόπο διαφήμισης και προώθησης και γι αυτό σας ευχαριστούμε και εσάς που μας δώσατε το βήμα να γνωριστούμε.
Τι να περιμένουμε στο άμεσο μέλλον; Σχέδια - όνειρα;
Πρακτικά περιμένουμε δύο εμφανίσεις των ρεμπέτικων διαλόγων την Πέμπτη 26 Νοεμβρίου στο Χυτήριο και τη Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου στις Χίλιες και δυο Νύχτες. Εμφανιζόμαστε ως κουαρτέτο με την Αγγελική Ποτήρη στο βιολί και το Renato Kushi στο τρομπόνι. Σε λίγο καιρό περιμένουμε να εμφανιστεί σε κάποιους μεγάλους χώρους η παράσταση «17 λαβωματιές». Πρόκειται για τα δικά μας 17 τραγούδια ενορχηστρωμένα από την Έρικα Σωτηρόπουλου σε μουσική της ίδιας και στίχους του Κώστα Μάρκου και ερμηνεία δική μου. Σε αυτή την παράσταση μας πλαισιώνει η Red Orchestra μια ορχήστρα που χτίσαμε για τις ανάγκες της παράστασης που αποτελείται από : βιολί, βιολοντσέλο, τρομπέτα, τρομπόνι, τύμπανα και κοντραμπάσο, πιάνο και κιθάρα. Μαζί μας επί σκηνής ως παρουσιαστής ο φίλος και ηθοποιός Ιορδάνης Κασάπογλου. Αναμένουμε και εμείς τις ημερομηνίες.
Χ.Τ.
Info:
Πιάνο ενορχήστρωση: Έρικα Σωτηροπούλου
Βιολί: Αγγελική Ποτήρη
Τρομπόνι: Renato Kushi
Ερμηνεία: Τερέζα Χαρανιά
«Ρεμβάζω»-«Ρεμπέτικοι διάλογοι»,
Χυτήριο, Ιερά Οδός 44, Γκάζι, τηλ. 210 3412313.
Πέμπτη 26 Νοεμβρίου, ώρα έναρξης 22:00.
Είσοδος 5 ευρώ (χωρίς ποτό).
