Πήρε το ρίσκο και την ευθύνη ενός δύσκολου μονολόγου και υπό τη σκηνοθετική καθοδήγηση του Ενκε Φεζολάρι αλλάζει ιδιογράφως το επάγγελμά της σε… πόρνη και αναβιώνει τις Ιστορίες της Χούντας, δύο αυτοβιογραφικές ιστορίες που δίνουν το στίγμα της εποχής και σκιαγραφούν μια συγγραφέα- ορόσημο της Ελλάδας της μεταπολίτευσης, μια γυναίκα αγωνίστρια ενάντια σε κάθε μορφή βίας, τη Λιλή Ζωγράφου.
Εμείς μιλήσαμε με την Αλεξάνδρα Παλαιολόγου στην προσπάθειά μας να ρίξουμε λίγο παραπάνω φως σ΄αυτές τις Ιστορίες που δυστυχώς είναι εξαιρετικά επίκαιρες σήμερα….
Πείτε μας λίγα λόγια για την παράσταση
Παρουσιάζουμε δύο ιστορίες από το κεφάλαιο «Ιστορίες Χούντας» του βιβλίου «Επάγγελμα Πόρνη» της Λιλής Ζωγράφου: ιστορίες που δίνουν το στίγμα της εποχής αλλά και συστήνουν ειλικρινά την γυναίκα, την επανάστρια,τη συγγραφέα Λιλή Ζωγράφου. Στην παράστασή μας, διεισδύουμε στο λόγο της, προσπαθώντας όχι να αναπαραστήσουμε την εποχή εκείνη, αλλά να τη συνδέσουμε στο σήμερα. Σε μία παράσταση σύγχρονη, ειλικρινή που θα μας αφυπνίσει. Και είμαστε πολύ τυχεροί, γιατί σε αυτό μας το θεατρικό ταξίδι, έχουμε το Σταμάτη Κραουνάκη ο οποίος με την υπέροχη μουσική του αναδεικνύει την ορμητική, αφοπλιστική γραφή της Λιλής Ζωγράφου.
Τι είναι αυτό που σας γοήτευσε στο συγκεκριμένο έργο;
Το ίδιο το κείμενο, το οποίο τις ανθρώπινες ψυχές σε συνδυασμό με το ότι –δυστυχώς- τα όσα πραγματεύεται ισχύουν ακόμη και σήμερα. Νομίζω ότι είναι ένα βαθιά ανθρώπινο έργο, με βαθύτατες συναισθηματικές πτυχές που αιχμαλωτίζουν την ουσία του Θεάτρου: φεύγοντας δηλαδή ο θεατής, μετά την παράσταση, νιώθει ότι κάτι έχει συμβεί μέσα του.
Πού συναντά το έργο το σήμερα; Ποιες οι αντιστοιχίες του;
Δυστυχώς το έργο είναι το σήμερα. Βλέπουμε την εξουσία που εξοντώνει τον πολίτη. Μπορεί σήμερα να μην έχουμε καθεστώς χούντας, τις κυβερνήσεις να τις έχουμε επιλέξει εμείς, αλλά όπως τότε, έτσι και σήμερα η εξουσία εξοντωνει τον πολίτη, καταργώντας την αξιοπρέπειά του και καταδικάζοντάς τον σε ανεργία, πείνα, μοναξιά,αποξένωση.
Η ηρωίδα που υποδύεστε είναι φύσει και θέσει επαναστάτρια. Γιατί πιστεύετε πως ο σύγχρονος Έλληνας δεν επαναστατεί σήμερα απέναντι σε όσα του συμβαίνουν;
Οι επαναστάσεις -όπως κι η Λιλή Ζωγράφου αναφέρει- δεν ξεκινούν μαζικά. Πρέπει να γίνει πρώτα η αρχή για την ατομική επανάσταση, να αλλάξει ο καθένας μέσα του. Οι Έλληνες τα τελευταία χρόνια δέχονται το ένα χαστούκι μετά το άλλο. Είναι μουδιασμένοι, σε τέτοια κατάσταση σοκ που φοβούνται και για το τι άλλο τους περιμένει και έχουν εγκλωβιστεί, δεν μπορούν, ακόμη, να αντιδράσουν.
Πώς ήταν η συνεργασία σας με τον Ένκε Φεζολλάρι;
Ήθελα εδώ και καιρό να συνεργαστώ με τον Ένκε Φεζολλάρι και χάρηκα ιδιαίτερα όταν μου πρότεινε το συγκεκριμένο έργο. Τον θεωρώ ευφυέστατο, ευφάνταστο και ιδιαίτερα χαρισματικό που ξέρει να δίνει λύσεις. Ασχολείται σε βάθος με τον ηθοποιό. Δεν είναι απλά τροχονόμος της σκηνής. Είναι μία συνεργασία ουσιαστική που ελπίζω να επαναληφθεί και στο μέλλον.
Σας φοβίζει το γεγονός ότι θα είστε μόνη επάνω στη σκηνή;
Με φοβίζει αλλά ταυτόχρονα είναι και μία πρόκληση που με γοητεύει. Ο φόβος του ότι αν γίνει κάτι, δε θα μπορέσω να συνεχίσω, δε θα έχω κάποιον να με βοηθήσει, με βάζει σε μία πολύ δημιουργική διαδικασία:δοκιμάζω τον εαυτό μου και τον προετοιμάζω γι’ αυτόν με την κατάλληλη εκγύμναση.
Μελλοντικά Σχέδια
Τα θεατρικά σχέδια προβλέπουν «Paradise»: τα άπαιχτα μονόπρακτα του Τέννεση Ουίλλιαμς που θα παρουσιαστούν στο Εθνικό Θεατρο το Μάρτιο, σε σκηνοθεσία Πηγής Δημητρακοπούλου. Τα κινηματογραφικά σχέδια αφορούν μία ταινία με το Χρήστο Δήμα.
Η παράσταση «Επάγγελμα Πόρνη» (αντλεί τον τίτλο της από το ομώνυμο βιβλίο της Ζωγράφου) παρουσιάζεται στο Ιδρυμα Κακογιάννης για περιορισμένες παραστάσεις.
Γεωργία Οικονόμου
