Στιγμές γυναικών η και της ίδιας γυναίκας σε διαφορετικούς χρόνους, με θραύσματα από τα έργα «Σ’ εσάς που μ’ ακούτε», «Αντόνιο ή το μήνυμα», «Η πόλη», «Διαμάντια και μπλουζ», «Ο ήχος του όπλου» και ολόκληρο το έργο «Ο ουρανός κατακόκκινος».
Εμείς μιλήσαμε με την Ελένη Ουζουνίδου για την εξαιρετική αυτή παράσταση και όχι μόνο...
e-go: Πείτε μας λίγα λόγια για την παράσταση «I love you»
Η παράσταση είναι μια σύνθεση από έξι κείμενα της Λουλάς Αναγνωστάκη. Την δημιουργήσανε η Αλεξάνδρα Παντελάκη μαζί με τον Σταμάτη τον Κραουνάκη με σκοπό να φτιάξουν μια ενιαία παράσταση με κεντρικό άξονα τη γυναίκα στο έργο της Αναγνωστάκη, αλλά και την νεώτερη ιστορία της χώρας μέσα απ τα ματιά των ηρωίδων της
e-go: Τι ήταν αυτό που σας έκανε να πρωταγωνιστήσετε σ΄αυτήν;
Ο Σταμάτης με επέλεξε. Βεβαία όταν είχε πρώτο ανεβεί η ίδια παράσταση με πρωταγωνίστρια την Αλεξάνδρα την Παντελάκη είχα συγκινηθεί πολύ και είχα πει και στους δυο ότι ζήλεψα! Μάλλον το θυμήθηκε αυτό ο Σταμάτης όταν αποφάσισε να ξανακάνει την παράσταση, ρίχνοντας μια διαφορετική σκηνοθετική ματιά
e-go: Στην παράσταση ερμηνεύετε στιγμές γυναικών από θραύσματα έργων της Αναγνωστάκη. Πόσο δύσκολο είναι να εκτελείτε ολομόναχη αυτήν την παρτιτούρα… ερμηνείας του Σταμάτη Κραουνάκη;
Δεν είμαι ολομόναχη! Καταρχάς είναι κι ο Σταμάτης μαζί μου όπου καθ όλη τη διάρκεια της παράστασης παίζει πιάνο και διαλέγεται με την μεταφυσική και ποιητική διάσταση της παράστασης . Επίσης ο Χρήστος ο Γεροντίδης , ένας εξαιρετικός και χαρισματικός νεαρός συνάδελφος, παίζει τον γιο μου στον ήχο όπλου, αλλά ο πιο βασικός συμπαίκτης μου είναι οι θεατές που με τα ματιά τους και τις αντιδράσεις του μέχρι στιγμής σχηματίζουν μια αγκαλιά . Μ όλη αυτή τη δύναμη γύρω μου επομένως , κανένα φόβο και καμία δυσκολία δεν αισθάνομαι παρά μόνο χαρά κι ανυπομονησία να έρθει το δευτερότριτο και ν ακουστεί ο υπέροχος λόγος της Λουλάς Αναγνωστάκη
e-go: Ποιο από τα έργα της Λούλας Αναγνωστάκη σάς αγγίζει περισσότερο συναισθηματικά και γιατί;
Η αλήθεια είναι πως το έργο που με συγκινεί περισσότερο είναι «Η Νίκη». Κι αυτό επειδή όπως σημειώνει και η ίδια, δεν μιλάει απλά για τους για τους Έλληνες μετανάστες, αλλά για τους έλληνες θύματα της ελληνικής πραγματικότητας.
Τα κείμενα αυτά εμπεριέχουν όλη τη νεότερη ιστορία του τόπου . Όλες η αλήθειες τα πάθη τα λάθη του σύγχρονου έλληνα φωτίζονται στο έργο της Αναγνωστακη ενώ ταυτόχρονα δίνει και της απαντήσεις στο γιατί ζούμε έτσι τώρα
Μόνο μέσω της τέχνης ο έλληνας μπορεί να δυναμώσει , να πετάξει τους φόβους τις ανασφάλειές του , ν απόκτηση γερή σκέψη, πολιτική σκέψη, ν' αποκτήσει πνευματικότητα, συλλογική συνείδηση, να ολοκληρωθεί για να μπορέσει να κάνει, αυτό που λέει κι η Αναγνωστάκη στον ουρανό κατακόκκινο , τη δική του επανάσταση.
Γεωργία Οικονόμου
