Τι: Ούτε Λέμπερ
Που- Πότε: Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού και την Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου στο Μέγαρο Μουσικής της Θεσσαλονίκης
Ωρα: 20.30
Τιμές εισιτηρίων:
Διακεκριμένη Ζώνη: 100 €
Α’ Ζώνη: 80 €
Β’ Ζώνη: 60 €
Γ’ Ζώνη: 50 €
Άνω Διάζωμα: 35
Φοιτητικό: 25 €
Προπώληση εισιτηρίων:
Ταμεία Ελληνικού Φεστιβάλ, Πανεπιστημίου 39 (Στοά Πεσμαζόγλου)
Τηλεφωνικές Πωλήσεις στο 210-3272000
On line αγορά: www.herodeion-events.gr
Πληροφορίες: 210 -7258510
Η Ούτε Λέμπερ έρχεται ξανά στην Αθήνα, την Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού, για μία και μοναδική συναυλία!
Το πρόγραμμα της Λέμπερ θα περιλαμβάνει αξέχαστα τραγούδια του γερμανικού και γαλλικού καμπαρέ και τα διασημότερα μουσικά ακούσματα των μιούζικαλ.
Την ακούσαμε τον περασμένο χειμώνα στο Μέγαρο Μουσικής, σε δύο sold out παραστάσεις που δεν κατάφεραν τελικά να φιλοξενήσουν όλους όσους ήθελαν να την απολαύσουν ζωντανά! Εκείνη λοιπόν επιστρέφει δριμύτερη! Με την υπόσχεση να παρουσιάσει ένα λαμπερό απάνθισμα των καλύτερων τραγουδιών που έχει ερμηνεύσει μέχρι σήμερα, με την παράστασή της να φέρει τον πολλά υποσχόμενο τίτλο: UTE LEMPER "Best of".
Η μεγαλύτερη performer του κόσμου έρχεται λοιπόν ξανά στην Αθήνα. Αυτή τη φορά η εκρηκτική και πολυτάλαντη Ute μας φέρνει εκείνο το εκπληκτικό της ρεπερτόριο, που την ανέδειξε ταχύτητα και την καταξίωσε διεθνώς, ως την κορυφαία show woman του πλανήτη. Αυτό που την χαρακτήρισε «τρομερό παιδί» της διεθνούς show biz, αυτό που την έχρισε διάδοχο της θρυλικής Mάρλεν Ντήντριχτ, αλλά και -γιατί όχι- και μίας ακόμη μυθικής γυναίκας, της μεγάλης Εντίτ Πιάφ! Όμοια φλογερή και αισθαντική με κείνες, το ίδιο Ντίβα και Φαμ Φατάλ, είναι όντως η ιδανική τους επίγονος.
Η φημισμένη λοιπόν τραγουδίστρια, χορεύτρια, ηθοποιός, συνθέτης, στιχουργός, ζωγράφος και μοντέλο, με το πολυδιάστατο σκηνικό χαρακτήρα και το «ταλέντο φωτιά», ή (για πολλούς) «σημαντικότερη ερμηνεύτρια του κόσμου», η αξεπέραστη Ute Lemper μας υπόσχεται μία μεγαλειώδη παράσταση με τα μεγάλα τραγούδια της, τις «ιστορικές της ερμηνείες».
Αυτό το εξαιρετικό ρεπερτόριο λοιπόν, για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, θα παρουσιασθεί από την σύγχρονη αυτή ερμηνεύτρια σε μία ενιαία παράσταση, που αναμένεται να καθηλώσει τους θεατές και να συγκλονίσει τους ειδικούς.
Σε μία παράσταση πού θα μας συνεπάρει και θα μας ταξιδέψει νοσταλγικά, με τα αξέχαστα τραγούδια του Γερμανικού και Γαλλικού καμπαρέ και τα διασημότερα μουσικά ακούσματα των πιο αγαπημένων μας μιούζικαλ. Τραγούδια από το Chicago, το Cabaret, το Cats, τραγούδια της Μάρλεν Ντήντριχτ και της Εντίτ Πιάφ, τραγούδια των Γάλλων Ρεαλιστών, τραγούδια του Μπέρτολτ Μπρέχτ και του Κουρτ Βάιλ, τραγούδια του Ζακ Μπρέλ, του Γκέρσουιν, του Άντριου Λόυντ Γουέμπερ αλλά και του μυθικού δημιουργού του «Γαλάζιου Αγγέλου» Φέντερικ Χολάντερ. Τραγούδια όπως η «Λόλα» που την καταξίωσε, τραγούδια από την «Όπερα της Πεντάρας», τραγούδια όπως η «Τζένη των Πειρατών», το «Αλαμπάμα song», το Cabaret, το L’amour, το «Le vie en rose», το «Νon, je ne regretted rien»!!!
Αποδεικνύοντας περίτρανα ότι δικαίως παραμένει πάντα στη συνείδηση του διεθνούς κοινού και της κριτικής, ως η «πολυπλοκότερη εναλλακτική μορφή», το «δυνατότερο ταμπεραμέντο» και η «ισχυρότερη προσωπικότητα» της παγκόσμιας καλλιτεχνικής κοινότητας. Πως δικαίως χαρακτηρίζεται ως «γυναίκα ορχήστρα», «γυναίκα θίασος» και «γυναίκα μπαλέτο». Κι ακόμη περισσότερο (για τους φανατικούς της θαυμαστές τουλάχιστον) ως η «τελευταία θεά»!
H Ούτε Λέμπερ για το αφιέρωμα:
«Ξεκίνησα το συγκεκριμένο εγχείρημα στο Φεστιβάλ Tζαζ του Μοντρέ το 2004, με σκοπό να αποθέσω έναν φόρο τιμής σε δυο θρυλικές γυναίκες που συνδέονταν με μία βαθιά φιλία: τη Μάρλεν Ντίτριχ και την Εντίθ Πιάφ. Πέρασα τουλάχιστον δύο χρόνια, μελετώντας τον τρόπο που θα ερμήνευα τα τραγούδια της Πιάφ στα γαλλικά. Έπρεπε να επιστρατεύσω αρκετό κουράγιο για να αγγίξω το ρεπερτόριο της. Το τόλμησα τελικά, γιατί η επιθυμία μου να βιώσω αυτά τα κομμάτια παραήταν ισχυρή. Καθένα τους μοιάζει με ένα μικρό θεατρικό μονόπρακτο, γραμμένο για χαμένους παραδείσους των ημερών μας. Η Πιάφ, σε αντίθεση με τη Ντίτριχ που ήταν γεμάτη αυτοπεποίθηση, έμοιαζε με θύμα. Έμοιαζε με την φωνή των απόκληρων και του περιθωρίου. Πώς λοιπόν να προσεγγίσεις τραγούδια στιγματισμένα από την ερμηνεία και την συναισθηματική της φόρτιση, όπως το «Non, je ne regret rien». Ξεκίνησα το ταξίδι μου λοιπόν από το Βερολίνο με τραγούδια που γνωρίζω καλά. Γραμμένα την περίοδο της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης. Το ταξίδι συνεχίζεται με περάσματα από φάσεις της ζωής μου και από τα χρόνια που πέρασα στο Παρίσι (μιλάω για τα τραγούδια των ρεαλιστών που με επηρέασαν με τις ποιητικές τους ιστορίες). Αναζητώ λοιπόν τις εναλλακτικές οδούς αυτών των δυο πόλεων όπου τα αρχαία φαντάσματα αποκτούν νέα πρόσωπα μεταξύ του χθες και του σήμερα. Ξαναβρίσκω τον εαυτό μου μέσα από αυτές τις ιστορίες. Και ξαναχάνομαι κάπου στη μέση πάλι, «εκδίδοντας» τις προσωπικές, δικές μου πια αφηγήσεις του παρόντος και του παρελθόντος μου. Αυτός ήταν ο δικός μου τρόπος προσέγγισης!»
