Η ομάδα blindspot παρουσιάζει φέτος στο Από Μηχανής θέατρο μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα παράσταση, το «Χ-Τokio» του Στέλιου Λυκουρέση. Το έργο μας κέντρισε την προσοχή καθώς διαδραματίζεται ως μία ‘ζωντανή’ ανάκριση, την οποία παρακολουθεί το κοινό μαζί με έναν από τους ηθοποιούς… και έτσι είχαμε μία πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση με το σκηνοθέτη της παράστασης Μιχάλη Κωνσταντάτο και την ηθοποιό Γιώτα Αργυροπούλου.
Μιλήστε μας για τη νέα αυτή δουλειά. Τι ακριβώς είναι το «X-Tokio».
Το X-Tokio διαδραματίζεται ως μία ‘ζωντανή’ ανάκριση, την οποία παρακολουθεί το κοινό μαζί με έναν από τους ηθοποιούς. Οι δύο άλλοι ηθοποιοί βρίσκονται κλεισμένοι σε ένα ψυχρό, φωτεινό δωμάτιο και παίζουν το ‘παιχνίδι’ των ερωτο-απαντήσεων διακυβεύοντας τα πάντα: τη ζωή, τη δουλειά τους, την συναισθηματική τους ισορροπία. Σε όλη την παράσταση, ο ήχος των ηθοποιών ακούγεται μέσα από ηχεία και μερικές φορές μόνο ζωντανά, όταν ο ηθοποιός βρίσκεται δίπλα στον θεατή. Σε όλη τη διαδικασία της ανάκρισης αυτής δεν υπάρχει κανένα blindspot, όλα φαίνονται και όλα ακούγονται. Και αυτό είναι ένα από τα πιο δύσκολα στοιχεία που αντιμετωπίζουν οι χαρακτήρες μας, ότι δεν μπορούν πια πουθενά να κρυφτούν. Το έργο μας όμως έχει έναν ‘ύπουλο’ ρεαλισμό. Όλα τα βλέπεις και τα αναγνωρίζεις, αλλά τίποτα δεν είναι όπως νομίζεις.
Πόσο αφορά το έργο αυτό τον σύγχρονο Έλληνα;
Πολύ στενά θα λέγαμε ότι έχει να κάνει άμεσα με την πραγματικότητα που ζούμε σήμερα, και αυτό είναι αλήθεια. Απλά πιστεύουμε ότι πλέον υπάρχουν κάποιοι, ας τους πούμε ‘κανόνες’, οι οποίοι καθοδηγούν πλέον τη ζωή και τις σχέσεις ώστε να πραγματοποιούνται με τους όρους της ‘συναλλαγής’, και αυτή η πραγματικότητα τείνει να καθορίσει πλέον τα πάντα μέσα και έξω από την χώρα μας. Οπότε θα λέγαμε ότι έχει να κάνει περισσότερο με τη σύγχρονη συνθήκη όπου η οικονομική εγκυρότητα αποτελεί τη πιο δυνατή αξία. Στο έργο μας λοιπόν βλέπουμε το συναισθηματικό αντίκτυπο που έχει μια τέτοια ψυχρή πραγματικότητα στους ανθρώπους, το αποτέλεσμα μιας τόσο ελεγχόμενης και υπολογισμένης ζωής.
Υπάρχουν στην πραγματική ζωή μηχανισμοί που ελέγχουν τη ζωή μας και ποιοι είναι αυτοί;
Ναι, βέβαια. Υπάρχουν κοινωνικοί μηχανισμοί, οι οποίοι διαμορφώνουν τη συμπεριφορά, τα συναισθήματα και τις σχέσεις μας. Και το πιο επικίνδυνο, αλλά και τρομακτικό σε αυτούς, είναι ο τρόπος που ενσωματώνονται μέσα στη ζωή μας, ο τρόπος που δρουν σχεδόν αόρατα. Ο τρόπος που καμουφλάρονται σε συστήματα και κανονισμούς και περνάνε ‘μέσα μας’ μέσω της οικογένειας, του εκπαιδευτικού συστήματος και της εργασίας, σαν μια φυσική διαδικασία, σαν να ήταν πάντα εκεί και έτσι εμφανίζονται ως η σωστή τάξη πραγμάτων.
Πώς επιλέγετε τα έργα που παρουσιάζετε; Λειτουργείτε βάσει κάποιας στρατηγικής;
Τα έργα που ανεβάζουμε διαμορφώνονται από μας τους ίδιους. Δεν επιλέγουμε απλά ένα βιβλίο ή ένα έργο, επιλέγουμε ιδέες, συνεργάτες και μια ιστορία. Και έπειτα βλέπουμε πως αυτά τα στοιχεία μπορούν να μεταμορφωθούν σε μία θεατρική πράξη. Σαν να λέμε ότι ‘ξαναγράφουμε’ το έργο μέσα από την παράσταση. Πολύ σημαντικό επίσης για μας στοιχείο είναι και ο τρόπος που αναπαρίσταται οποιαδήποτε ιστορία. Η σκηνογραφία της παράστασης επιλέγεται μαζί με το ‘έργο’, δίνει την αισθητική νότα εξ’ αρχής καθορίζοντας τη σχέση θεατή και παράστασης.
Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι για μία νέα ομάδα, όπως η blindspot, να εξακολουθεί να δημιουργεί μέσα σ΄αυτό το περιβάλλον κρίσης;
Όσο εύκολο ή δύσκολο είναι για κάθε άνθρωπο που επιχειρεί κάτι δημιουργικό μέσα στα γεωγραφικά σύνορα της Ελλάδας. Στηρίζεται κυρίως στο όραμα και το καλλιτεχνικό πάθος των συνεργατών της, αλλά και στη νεανική μας ουτοπία, στη ψευδαίσθηση δηλαδή ότι το επόμενο έργο μας θα πραγματοποιηθεί πιο εύκολα από το προηγούμενο.
Μελλοντικά σχέδια;
Αυτή την περίοδο σκεφτόμαστε δύο πράγματα: τη διασκευή και το ανέβασμα κλασσικών έργων μέσω της δικής μας ματιάς -έχοντας κάποια συγκεκριμένα κείμενα που μας ενδιαφέρουν στο μυαλό μας- αλλά και τη συνέχεια της δημιουργίας κειμένων, άρρηκτα συνδεδεμένων με τη σκηνοθεσία και το περιβάλλον της παράστασης –όπως είναι και το X-Tokio.
Γεωργία Οικονόμου
