3η μέρα Rockwave: Smack my Supa Scoopa up!(Terra Vide)

08.07.2011
Η αλήθεια είναι ότι το φετινό Rockwave δε σου δίνε και πολλά περιθώρια να ενθουσιαστείς τρομερά με τα line ups του και σχεδόν όλοι συμφωνούσαμε στην ιδέα να γίνει μία ή έστω δύο μέρες. Μπορεί οι τιμές των εισιτηρίων να ήταν πιο προσιτές από άλλες χρονιές αλλά και γενικά όσων αφορά ελληνικές συναυλίες, όμως αρκετά από τα συγκροτήματα τα χεις ξαναδεί κι επίσης κάποια απ' αυτά δεν έχουν

Η αλήθεια είναι ότι το φετινό Rockwave δε σου δίνε και πολλά περιθώρια να ενθουσιαστείς τρομερά με τα line ups του και σχεδόν όλοι συμφωνούσαμε στην ιδέα να γίνει μία ή έστω δύο μέρες. Μπορεί οι τιμές των εισιτηρίων να ήταν πιο προσιτές από άλλες χρονιές αλλά και γενικά όσων αφορά ελληνικές συναυλίες, όμως αρκετά από τα συγκροτήματα τα χεις ξαναδεί κι επίσης κάποια απ' αυτά δεν έχουν έρθει καν με καινούριους δίσκους. Οπότε πας λίγο πιο μουδιασμένος και δεν έχεις αυτή την πώρωση όπως όταν πηγαίνεις να δεις κάτι που το περιμένεις καιρό και κάνεις διάφορα σενάρια για το πώς θα είναι η συναυλία.

Φτάνουμε γύρω στις 17:30 ενώ τελειώνουν οι Therapy στη μικρή σκηνή κι ετοιμάζονται να παίξουν στην κεντρική οι Monster Magnet. Ο Dave Wyndorf εκτός του ότι είναι αγνώριστος με κάποια κιλά παραπάνω, για κάποιο λόγο που μόνο εκείνος ξέρει ανέβηκε μες τη ντάλα με μαύρο δερμάτινο μπουφάν και μακρυμάνικη μπλούζα από μέσα. Το ξεπερνάς και όταν ξεκινάνε οι κιθάρες και τα μπάσα υψώνεις devilhorns και αφήνεσαι πάνω τους για ένα από τα καλύτερα live της ημέρας, μ’ ένα setlist που είχε και τα γνωστά κλασσικά κομμάτια τους και λίγα καινούρια, με καλό ήχο, τον μπασίστα σε μεγάλα κέφια και motherf@cking ροκ. Εννοείται ότι το ρεφρέν του Powertrip, I'm never gonna work another day in my life εξέφρασε πάρα πολλούς και όχι δεν το έβγαλε ποτέ το σακάκι.

Αφού τελείωσαν και οι ουρές για μπύρες και Cuervo μεγαλώνουν, οι Flogging Molly λεηλατούν κανονικά τη μικρή σκηνή για ένα ιρλανδέζικο πανηγύρι και χαρακτηριστικές προφορές. Δεν τους είδαμε μέχρι το τέλος αλλά σε καμία περίπτωση δεν περίμενες ότι θα ξεσηκώσουν τόσο πολύ τον κόσμο (ανάμεσα και πολύ συμπατριώτες τους με υψωμένη την πράσινη σημαία της ένδοξης χώρας-ΔΝΤομοιοπαθή. Φωνές χοροί, stage diving με τον τραγουδιστή τους να λέει συνέχεια Beautiful μετά το τέλος των τραγουδιών κι εννοείται δεν παρέλειψε ν αναφερθεί και στην οικονομική κρίση. Irish Bordello (με την καλή έννοια).

Μεταφοραί- μετακομίσεις κι επιστροφή στην άλλη σκηνή και τους Kyuss. Είναι η τρίτη φορά που βλέπω τον Jonh Garcia και δεύτερη μαζί με την υπόλοιπη μπάντα και σ’ αυτό που διαφέρει ένα μεγάλο συγκρότημα είναι ότι κάθε φορά είναι σαν να μην τους έχω ξαναδεί. Καλύτεροι από τη συναυλία τους στο Fuzz και το έξω τους πάει πιο πολύ, γιατί όπως και να το κάνεις οι stonerιές τους ακούγονται αλλιώς σε ερήμους, δάση και ήλιο, το κοινό δε θα σταματήσει ποτέ να τρελαίνεται μαζί τους και…θέλαμε κι άλλο. Η επόμενη μπάντα νιώθεις ότι δεν υπάρχει περίπτωση να έχει τόσο φανατικό κοινό σε άλλη χώρα εκτός Ελλάδος. Ούτε αυτοί πρέπει να θυμούνται πόσες φορές έχουν τραγουδήσει "Start wearing purple" μπροστά σε μανιασμένο ελληνικό κοινό που χορεύουν σε φρενήρη ρυθμό ό,τι χορό τους έρθει. Κι εγώ έχω βρεθεί στην ίδια θέση, γούσταρα πάρα πολύ και φέτος που τους είδα από απόσταση και πιο χαλαρά μπορεί οι Gogol Bordello να μου μετέφεραν όλη αυτή την ωραία κι αστείρευτη ενέργεια που βγάζουν στη σκηνή αλλά χρειάζεται ένα διάλειμμα. Γιατί είναι κρίμα να κινδυνεύουν να γίνουν γραφικοί.

Η μεγάλη ώρα είναι τώρα. Η ώρα που πάμε νοσοκομείο. Κανείς από την παρέα δε θέλει να θυμάται την ημέρα που βρεθήκαμε στο Tae kwo do για να δούμε τους Prodigy σ’ ένα θάλαμο αερίων που δεν καταλάβαινες καν ποιο κομμάτι έμπαινε, ήσουν στα όρια της λιποθυμίας και δεν ευχαριστήθηκες ούτε λεπτό από το setlist. Η Μαλακάσα ήταν η δεύτερη ευκαιρία, γέμισε 20.000 κόσμο, οι συνθήκες εννοείται ευνοϊκότερες, και ο Liam και ο Maxim είχαν όρεξη για ένα δυνατό live που ξεκίνησε περίπου στις 23:00 για να τελειώσει μία ώρα κι ένα τέταρτο μετά μαζί με το encore. Έχουν το χάρισμα να σε βάζουν σ ένα dance/rock καζάνι με τη φωτιά στο τέρμα κι εσένα να χορεύεις σαν να είναι η τελευταία μέρα στη γη και παρ’ όλο το χτύπημα και την πώρωση, τη δικαίωση που ένιωσες ότι τους βλέπεις σε σωστό χώρο , παίζουν όπως θα πρεπε με διάρκεια όμως..ένα τέταρτο παραπάνω από τους υπόλοιπους. Δεν υπάρχει καμία διάθεση για γκρίνια όταν ξεκίνησε να γράφεται αυτό το κείμενο απλά επειδή ήταν headliners περίμενες να κάτσουν λίγο παραπάνω..

*εδώ και το setlist:

World's On Fire

Breathe

Omen

Poison

Thunder

Warrior's Dance

Firestarter

Run With The Wolves

Voodoo People

Omen Reprise

Invaders Must Die

Diesel Power

Smack My Bitch Up


encore

Take Me To The Hospital

Their Law

Out Of Space

Κική Παπαδοπούλου