H Μύρτιδα ταξιδεύει στη Θεσσαλονίκη

30.12.2010
Η Μύρτιδα πηγαίνει στη Θεσσαλονίκη. Η έκθεση «Μύρτις: Πρόσωπο με πρόσωπο με το παρελθόν» θα φιλοξενηθεί από τις 14 Ιανουαρίου 2011 στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, με την ευγενική προσφορά του πανεπιστημίου Αθηνών και του ορθοδοντικού, επίκουρου καθηγητή Μ. Παπαγρηγοράκη.

Η Μύρτιδα πηγαίνει στη Θεσσαλονίκη. Η έκθεση «Μύρτις: Πρόσωπο με πρόσωπο με το παρελθόν» θα φιλοξενηθεί από τις 14 Ιανουαρίου 2011 στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, με την ευγενική προσφορά του πανεπιστημίου Αθηνών και του ορθοδοντικού, επίκουρου καθηγητή Μ. Παπαγρηγοράκη.

Η έκθεση «Μύρτις: Πρόσωπο με πρόσωπο με το παρελθόν» παρουσιάζει ένα σημαντικό διεπιστημονικό επίτευγμα, την ανάπλαση του προσώπου ενός ανώνυμου 11χρονου παιδιού της αρχαιότητας. Οι αρχαιολόγοι τη βάφτισαν Μύρτιδα.

Είναι ήρεμη. Γλυκιά και χαμογελαστή. Η Μύρτις, το 11χρονο κοριτσάκι από την αρχαία Αθήνα, αποχαιρέτησε όμως τούτο τον κόσμο μέσα σε αγωνία, με πόνους, άρρωστη από τον λοιμό που έπληξε την πόλη-κράτος στην αρχή του Πελοποννησιακού Πολέμου. Το κρανίο της Μύρτιδος αποτελεί εύρημα της Εφης Μπαζιωτοπούλου-Βαλαβάνη, αναπληρώτριας προϊσταμένης της Γ’ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων Αθηνών. Το εντόπισε στον λεγόμενο «τάφο του λοιμού» στον Κεραμεικό, κατά τις ανασκαφές του Μετρό.

«Μια εικόνα πανικού που εκδηλώνεται με μια πρωτοφανή προς τους νεκρούς συμπεριφορά, με το στοίβαγμα των μολυσμένων πτωμάτων σε έναν λάκκο», περιγράφει το εύρημα η κ. Μπαζιωτοπούλου. Η Μύρτις με την τόσο μικρή ζωή βοήθησε να μάθουμε ποιο ήταν το μικρόβιο που σκόρπισε τον θάνατο στην αρχαία Αθήνα.

Ο Μανώλης Παπαγρηγοράκης, που παραχωρεί και το πρόπλασμα της μικρής Αθηναίας, έκανε την έρευνα στα δόντια της, και σε δόντια άλλων σκελετών που εντοπίσθηκαν στην ανασκαφή της Γ’ ΕΠΚΑ, και βρήκε πως ήταν ο τυφοειδής πυρετός.

«Πριν αρρωστήσει και μέχρι τα 6-7 της χρόνια ζούσε μάλλον στον γυναικωνίτη μαζί με τα αδέλφια της, αγόρια και κορίτσια, έπαιζε εφεδρισμό και τραμπάλα, με τα κατοικίδια, κυρίως πουλιά και σκύλους, ενώ είχε επιπλέον κούκλες», σημειώνει ο κ. Παπαγρηγοράκης. «Ανατρεφόταν με παραμύθια και παιχνίδια, ενώ από το 7ο έτος τους τα αγόρια πήγαιναν στο σχολείο και τα κορίτσια μάθαιναν στο σπίτι στοιχειώδη ανάγνωση και γραφή από τη μητέρα τους, αλλά και να υφαίνουν, να κεντούν και να διευθύνουν το νοικοκυριό».

Η Μύρτις ανακηρύχτηκε «Φίλος των στόχων της Χιλιετίας» από τον Ο.Η.Ε.