Αν δεν μπορούμε να προχωρήσουμε, χρειάζεται να βρούμε τι μας κρατάει πίσω. Χρειάζεται να φωτίσουμε το σκοτάδι για να βρούμε τι κρύβεται στο υποσυνείδητο. Η σκιά μας περιέχει όχι μόνο όσα χαρακτηριστικά αποφεύγουμε, αντιπαθούμε ή δυσκολευόμαστε να αφομοιώσουμε, αλλά και ό,τι έχουμε καταπιέσει ή έχουμε απαρνηθεί... τη δύναμή μας, την αλήθεια μας, το φως μας. Ε, λοιπόν, αυτή η νέα Σελήνη - έκλειψη Ηλίου φέρνει στην επιφάνεια τις πιο μύχιες επιθυμίες μας, τους χειρότερους φόβους μας, το συμπαντικό πεπρωμένο μας.
Ό,τι υπάρχει θαμμένο μέσα μας πηγάζει από τα νηπιακά και τα παιδικά μας χρόνια. Σαν μικρά παιδιά, ο κόσμος περιστρέφεται γύρω από τρεις μεγάλους τομείς: ανάγκη, αγάπη, μίσος. Γεννιόμαστε αβοήθητοι, γι’ αυτό και χρειαζόμαστε τη φροντίδα και την αγάπη κάποιου για να επιβιώσουμε. Αισθανόμαστε τεράστια αγάπη όταν η μητέρα ή κάποιος άλλος μας δίνει τα μέσα για να ζήσουμε. Όπως αισθανόμαστε και θυμό και οργή όταν δεν βρίσκονται στο πλάι μας. Όταν ως παιδιά πεινάμε και η μητέρα δεν εμφανίζεται ή όταν θέλουμε αγκαλιά και δεν ανταποκρίνεται, αρχίζουμε να φοβόμαστε ότι μας εγκατέλειψε, και τότε αρχίζει ο φόβος ότι μπορεί να πεθάνουμε. Κι αυτό δημιουργεί οργή, ανησυχία, δυσφορία. Αυτά τα πρωτόγονα αισθήματα ενεργοποιεί η έκλειψη Ηλίου στον Σκορπιό. Ενεργοποιούνται με διάφορες αφορμές - από τον αδιάφορο σύντροφο, από τον ανταγωνιστικό συνάδελφο ή το επιθετικό αφεντικό, από μια ειδοποίηση της εφορίας να πληρώσεις ενώ δεν έχεις, από ένα βιαστικό οδηγό που κορνάρει πριν το πράσινο, από μια πωλήτρια που σου απευθύνεται αγενώς, από μια καταπιεστική δουλειά, από μια απώλεια. Άνθρωποι και γεγονότα, σημαντικά ή ασήμαντα μερικές φορές, μπορούν να ενεργοποιήσουν αισθήματα ζήλιας, απώλειας, εγκατάλειψης, φοβίες, θυμό, παιχνίδια εξουσίας, χειραγώγηση, θλίψη, πένθος, παράνοια.
Αυτό που χρειάζεται να κάνουμε σε τέτοιες περιπτώσεις και περιόδους είναι να συνειδητοποιήσουμε τα αρνητικά και καταστροφικά αισθήματα που μας κατακλύζουν, να αντιμετωπίσουμε ό,τι βρίσκεται θαμμένο βαθιά μέσα μας, να βρούμε το κρυμμένο. Να έρθουμε αντιμέτωποι με τους φόβους και τους δαίμονές μας. Να ανασυγκροτήσουμε τη δύναμή μας, να κατέβουμε στο σκοτάδι του Πλούτωνα και να ανέβουμε με τα πλούτη των ανακαλύψεών μας. Να κοιτάξουμε το τέρας στα μάτια.
O Γάλλος φιλόσοφος Ζαν Μποντριγιάρ, στο βιβλίο του «Περί Σαγήνης», διηγείται την ιστορία ενός στρατιώτη που συναντά τον Θάνατο, ο οποίος σχετίζεται με τον Πλούτωνα και τον Σκορπιό. «Ο στρατιώτης λοιπόν συναντά τον Θάνατο σε μια γωνιά της αγοράς, και του φαίνεται ότι τον βλέπει να του κάνει μια απειλητική χειρονομία. Σπεύδει στο παλάτι του βασιλιά για να του ζητήσει το καλύτερο άλογό του ώστε να τρέξει για να γλιτώσει από τον Θάνατο στη διάρκεια της νύχτας, και πάει μακριά, μέχρι την Σαμαρκάνδη. Ο βασιλιάς καλεί τον Θάνατο στο παλάτι για να τον επιπλήξει που φόβισε έναν από τους υπηκόους του. Εκείνος, όμως, έκπληκτος, του απαντά: «Δεν ήθελα να τον τρομάξω. Απλώς εξεπλάγην που τον συνάντησα εδώ αυτόν το στρατιώτη, ενώ αύριο κιόλας έχουμε ραντεβού στη Σαμαρκάνδη». Ναι, όταν πασχίζουμε να ξεφύγουμε από κάτι, τρέχουμε ίσια κατά πάνω του. Δεν μπορούμε να αποφύγουμε κάτι που πρέπει να συναντήσουμε για να μας αλλάξει - δεν μιλάμε για το θάνατο, αλλά για κάτι που θα μας μεταμορφώσει εξ ολοκλήρου.
Στην Κίνα η λέξη «κρίση» συνδέεται τόσο με τον κίνδυνο όσο και με την ευκαιρία. Από τη μια είναι επικίνδυνη γιατί περιέχει στοιχεία που είναι ξένα, άγνωστα στην προσωπικότητά μας, από την άλλη μια ευκαιρία, γιατί της προσφέρει τη δυνατότητα να αναπτυχθεί και να ενωθεί με κάτι που είναι πέραν του εαυτού.
Στην καρδιά του Γαλαξία μας υπάρχει μια μαύρη τρύπα που είναι εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από τον Ήλιο μας και που απορροφάει και εκπέμπει τεράστιες ποσότητες ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας. Οι Μάγια την ονόμασαν Hunab Ku - δηλαδή Ήλιο πίσω από τον Ήλιο. Ο Άρης, ο παραδοσιακός κυβερνήτης του Σκορπιού, βρίσκεται στον Τοξότη, στις 27ο περίπου, σε σύνοδο με το γαλαξιακό κέντρο (26ο του Τοξότη), βοηθώντας στην απελευθέρωσή μας από παλιές αντιλήψεις και πεποιθήσεις, όπως και για να μας υπενθυμίζει τη συμπαντική μας προέλευση και αποστολή.
Η ετοιμότητά μας για μεγάλα πνευματικά βήματα σηματοδοτείται και από το τρίγωνο της έκλειψης με τον Ποσειδώνα στους Ιχθύς. Υπάρχει ευγένεια, συμπόνια και ευαισθησία σε αυτή την όψη, αν και μερικές φορές το κίνητρο της αυτοθυσίας δεν είναι όσο ανιδιοτελές φαίνεται. Αυτή η όψη, ωστόσο, μας βοηθάει να αντιληφθούμε βαθύτερα πώς είναι να αισθάνεσαι χαμένος ή να παραπαίεις, ώστε να βοηθήσουμε κάποιον να σταθεί στα πόδια του, ή να ξεκινήσει η δική μας ίαση μέσα από την κατανόηση και τη συγνώμη.
Από τον Γιώργο Πανόπουλο
(fb/www.cosmictelegram.gr)
Eπιμέλεια: Ελένη Αναστασάκη
