Είτε κατά τη διάρκεια του σεξ, είτε λόγω έντονου άγχους, σου είναι αδύνατον να κρατήσεις τα ούρα που ξεφεύγουν και σε προδίδουν πριν φτάσεις στην τουαλέτα. Η ακράτεια δεν είναι πρόβλημα μόνο των μεγαλύτερων γυναικών αλλά πολλών χιλιάδων νεαρών κοριτσιών παγκοσμίως που υποφέρουν από το μαρτύριο της σταγόνας.
Ο ορισμός: η ακράτεια των ούρων ορίζεται ως η ακούσια απώλεια ούρων σε βαθμό πρόκλησης προβλημάτων υγιεινής ή κοινωνικής αποδοχής. Σύμφωνα με επιδημιολογική έρευνα, στη χώρα μας το ποσοστό των ατόμων τρίτης ηλικίας με ακράτεια ανέρχεται στο 25% για τους άνδρες και στο 45% για τις γυναίκες. Οι επιπτώσεις στην υγεία των ασθενών ξεκινούν με δερματοπάθειες και ουρολοιμώξεις και φτάνουν μέχρι την κατάθλιψη, λόγω κοινωνικής απομόνωσης.
Η επιτακτική αδράνεια ούρων: είναι η έντονη επιθυμία για ούρηση, που ακολουθείται από ακούσια διαφυγή ούρων από την ουρήθρα.
Τα αίτια: η ακράτεια μπορεί να οφείλεται σε ψυχογενή αίτια, σε νευρολογική πάθηση ή σε ουρολοίμωξη. Στην επιτακτική ακράτεια προηγείται-σχεδόν πάντα-συχνοουρία και επείγουσα ανάγκη προς ούρηση. Βέβαια, οι κύριοι παράγοντες που ενοχοποιούνται για το πρόβλημα, είναι οι φυσιολογικοί τοκετοί, που καταπονούν την περιοχή, το τσιγάρο, οι επίπονες σωματικές εργασίες αλλά και η παχυσαρκία. H προδιάθεση μπορεί να είναι και κληρονομική. Παράλληλα, νευρολογικά προβληματα, όπως νόσος του Πάρκινσον, η σκλήρυνση κατά πλάκας, αλλά και κακώσεις της σπονδυλικής στήλης, βλάβες από εγκεφαλικά επεισόδια μπορούν να επιτείνουν το πρόβλημα. Υπάρχουν και περιπτώσεις όπου η ακράτεια είναι ιδιοπαθής, δηλαδή αγνώστου αιτιολογίας.
Παράλληλα συμπτώματα: σε πολλές περιπτώσεις συνυπάρχει πόνος, αλλά και διαφυγή ούρων με το γέλιο, τον βήχα, το σήκωμα βάρους ή και κατά τη διάρκεια της συνουσίας.
Οι επιπτώσεις: τα συμπτωματα αυτά δημιουργούν σοβαρά ψυχοκοινωνικά προβλήματα. Οι ασθενείς διστάζουν να απομακρυνθούν από χώρους που έχουν τουαλέτα, περιορίζουν τις κοινωνικές τους συναναστροφές με τον φόβο του βρεξίματος των ρούχων τους ή της κακοσμίας των ούρων. Σε ορισμένες περιπτώσεις επηρεάζεται σημαντικά και η σεξουαλική δραστηριότητα του ατόμου, λόγω της πιθανής διαφυγής ούρων κατά την ερωτική επαφή. Σε κάθε περίπτωση, η διάγνωση αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση, για την κατάλληλη θεραπεία, ώστε να βρεθούν λύσεις μετριασμού των συμπτωμάτων.
Τα τελευταία χρόνια: προκειμένου να διαγνωστεί η αιτιοπαθογένεια της ακράτειας, εκτός από τις κλινικές εξετάσεις και τις εξετάσεις ούρων γίνεται υπερηχητικός έλεγχος και κυστεοσκόπηση. Με την ουροδυναμική εξέταση, όμως, να αποτελεί τον πιλότο για την αντιμετώπιση της πάθησης. Σύμφωνα με τις εξετάσεις αυτές, ενοχοποιούνται κυρίως οι λειτουργικές διαταραχές της κύστης (αστάθεια, υπεραντανακλαστικότητα, υπερευαισθησία) με ταυτόχρονη χαλάρωση του σφιγκτήρα.
Θεραπεία:
- η ακράτεια μπορεί να θεραπευτεί με ειδικές ασκήσεις των μυών της λεκάνης (Kegels) σφίγγοντας για 3 δευτερόλεπτα τους μυς της περιοχής.
- με φάρμακα που μειώνουν τη συχνότητα και την ένταση των συσπάσεων.
- με ειδικά έμπλαστρα που τοποθετούνται στο στόμιο της γυναικείας ουρήθρας.
- με ειδικό «ταμπόν» που φουσκώνει με αέρα και εμποδίζει τη διαρροή.
- με αλλαγή των συνηθειών της κύστης (προγραμματισμένη ούρηση, αποφυγή αλκοόλ και καφεΐνης, μείωση λήψης υγρών κατά τη νύχτα).
- με εγχύσεις κολλαγόνου και άλλων αδρανών υλικών γύρω από την ουρήθρα. Με προσθήκη τεχνητού σφιγκτήρα, μία συσκευή που τη χειρίζεται ο ασθενής.
- με ειδική συσκευή που εφαρμόζεται στη μήτρα, κρατώντας τον τράχηλο στη σωστή θέση και εμποδίζοντας τη διαρροή.
- με ηλεκτρική διέγερση, που «ξυπνά» τους μυς της λεκάνης. Τα αποτελέσματα των μεθόδων-μεμονωμένα ή σε συνδυασμό-είναι πολύ ενθαρρυντικά.
Aπό τον Dr. Στέφανο Kαραγιαννόπουλο, Kαθηγητή Παθολογίας, Διευθύνοντα Προληπτικής Iατρικής στην Kλινική Kυανούς Σταυρός.
