Μπορεί κι ο αγαπημένος σου να έχει έρθει αντιμέπτωπος με προβλήματα στο πιο «προσωπικό» σημείο του σώματός του αλλά να ντρέπεται να στο αποκαλύψει. Μπορεί να σχετίζεται με δυσλειτουργίες στο σεξ ή το πρόβλημά να αφορά το μέγεθος του πέους. Ίσως πάλι να αντιμετωπίζει κάποιες ενοχλήσεις σε συγκεκριμένα σημεία του σώματος. Οι ειδικοί έχουν εντοπίσει τουλάχιστον έξι λόγους για τους οποίους οι άνδρες δυσκολεύονται να πάνε στο γιατρό, με αποτέλεσμα να διαιωνίζουν μια κατάσταση και να στερούν από τον εαυτό τους τη δυνατότητα να θεραπευθούν ή ενδεχομένως να προλάβουν κάτι πιο σοβαρό.
1. Αιμορροΐδες
Οι περισσότεροι άνδρες αποφεύγουν να αποκαλύψουν στο γιατρό ότι αντιμετωπίζουν πρόβλημα με τις αιμορροΐδες ή ότι αιμορραγούν από τον πρωκτό, μόνο και μόνο για να αποφύγουν την εξέταση. Ωστόσο οι αθεράπευτες αιμορροΐδες μπορούν να κάνουν την καθημερινότητά σας εφιάλτη και να οδηγήσουν ακόμη και σε μόλυνση της περιοχής. Η δε, αιμορραγία από τον πρωκτό μπορεί να αποτελεί σημάδι πολύποδα, καρκίνου του παχέος εντέρου ή κολίτιδας, αλλά μπορεί και να μη σημαίνει τίποτα.
Tι να κάνετε
Σε κάθε περίπτωση η πρώιμη διάγνωση είναι πολύ σημαντική, αν θέλει να εξασφαλίσει την απλούστερη και πιο ανώδυνη θεραπεία. Από τη στιγμή, λοιπόν, που θα κάνουν την εμφάνισή τους οι πρώτες ενοχλήσεις, είναι απαραίτητο να επισκεφτεί έναν ειδικό γιατρό, για να κάνει τη διάγνωση με σχετικά απλή εξέταση (ορθοσκόπηση). Κι όσο για την αντιμετώπιση των αιμορροΐδων, είναι συνήθως συντηρητική. Το μεγαλύτερο ποσοστό των πασχόντων παρουσιάζει αυτόματη ύφεση των συμπτωμάτων με την αλλαγή των συνηθειών διατροφής και την τοπική υγιεινή.
Για να μην έχει απορίες: Το πρόβλημα της αιμορροϊδοπάθειας ξεκινάει όταν οι φλέβες που υπάρχουν στην περιοχή του πρωκτού διογκώνονται, δημιουργώντας τοπική φλεγμονή, η οποία προκαλεί δυσφορία και αιμορραγία κατά την αφόδευση.
2. Στυτική δυσλειτουργία
Αν και το πρόβλημα της στυτικής δυσλειτουργίας υπολογίζεται ότι αφορά ένα στους τρεις άντρες άνω των 40 ετών, εντούτοις παραμένει θέμα ταμπού για τον ανδρικό πληθυσμό. Ωστόσο, σύμφωνα με τους ειδικούς, το συγκεκριμένο πρόβλημα σπάνια είναι μόνιμο σε νεαρούς άνδρες, αλλά αυξάνει σε συχνότητα μετά την ηλικία των 40 χρόνων.
Τι να κάνετε
Το πρώτο βήμα για την αντιμετώπιση της στυτικής δυσλειτουργίας είναι να μιλήσει με έναν ουρολόγο-ανδρολόγο. «Ο ειδικός, με τη λήψη ενός ιατρικού-σεξουαλικού ιστορικού και τις κατάλληλες εξετάσεις που θα του κάνει, θα έχει μια καλή εικόνα για το αν τα αίτια του προβλήματος είναι οργανικά ή ψυχογενή και θα υποδείξει την ανάλογη θεραπεία», διευκρινίζει ο κ. Δημήτρης Χατζηχρήστου, καθηγητής Ουρολογίας - Ανδρολογίας του ΑΠΘ. «Η θεραπεία αυτή μπορεί να είναι κάποιο από τα γνωστά χάπια ή συνδυασμένη θεραπεία, η οποία θα συστηθεί ανάλογα με το είδος και την πολυπλοκότητα της σεξουαλικής διαταραχής. Υπάρχουν επίσης τα φάρμακα για τοπική χορήγηση με ενδοπεϊκές ενέσεις και αν όλα αυτά αποτύχουν, η χειρουργική τοποθέτηση πεϊκής πρόθεσης αποδίδει επίσης αποτελέσματα».
Ίσως το πρόβλημα να είναι... αλλού
Πολύ συχνά η δυσκολία στύσης στον άνδρα οφείλεται στις καθημερινές του συνήθειες και όχι σε οργανικά ή ψυχογενή αίτια. Mε δυο λόγια, το πρόβλημα μπορεί να λυθεί μειώνοντας π.χ. το κάπνισμα ή κόβοντας το δεύτερο ποτό κάθε βράδυ! Σύμφωνα με έρευνες, η νικοτίνη θεωρείται από τους πλέον ανασταλτικούς παράγοντες στο σεξ, γιατί επηρεάζει καθοριστικά την αιμάτωση του πέους, άρα και τους μηχανισμούς της στύσης. Έτσι το κάπνισμα δύο συνεχόμενων τσιγάρων θεωρείται ότι μπορεί να προκαλέσει μείωση της ροής του αίματος στο πέος κατά 30%!
3. Μέγεθος μορίου
Αν προβληματίζεται για το μέγεθος του πέους, πιστεύοντας ότι δεν είναι ικανοποιητικό, ενδεχομένως να νιώθει ανεπαρκής, να κατακλύζεται από άγχος και, το χειρότερο, να μην τολμά να συζητήσει το θέμα. Μήπως όμως άδικα αγχώνεται και καλύτερα να επισκεφτεί έναν ειδικό; Όπως υποστηρίζει ο δρ Θάνος Ασκητής, νευρολόγος-ψυχίατρος, πρόεδρος του Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας: «Πολλές φορές ένας άντρας επιθυμεί την αύξηση του μεγέθους του πέους κάτω από το υποκειμενικό αίσθημα ότι είναι ανεπαρκής και λίγος. Ωστόσο, στις περισσότερες περιπτώσεις δεν υπάρχει ουσιαστικό πρόβλημα και είναι προτιμότερο να εστιάσει στα θέματα που αφορούν την αυτοεκτίμησή του. Η αλήθεια είναι ότι το μέγεθος του πέους δεν σχετίζεται με την απόλαυση στη σεξουαλική ζωή. Η πραγματική σωματική και ψυχική επαφή και η τεχνική της σεξουαλικής πράξης είναι τα στοιχεία εκείνα που προσφέρουν στο ζευγάρι τη σεξουαλική μαγεία».
Τι να κάνει
Εάν το πρόβλημά είναι υπαρκτό, σήμερα υπάρχουν επεμβάσεις που μπορεί να αυξήσουν το μέγεθος του πέους κατά 2-3 εκατοστά. Η διάμετρος του πέους μπορεί επίσης να αυξηθεί κατά ένα μικρό ποσοστό. Καλό είναι όμως οι επεμβάσεις αυτές να γίνονται μόνον εφόσον κριθεί αναγκαίο από το γιατρό και σε άντρες που έχουν παθολογικά μικρό πέος (κάτω από 11 εκατοστά) ή για αισθητικούς λόγους.
Κι άλλοι λόγοι... συρρίκνωσης
Το πέος είναι δυνατόν να συρρικνώνεται σε διάφορες περιστάσεις, π.χ. όταν κάνει κρύο, στο ψυχρό ντους, όταν αισθάνεται φόβο, αγωνία ή ντροπή. Άντρες χωρίς αρκετή αυτοπεποίθηση νιώθουν πολλές φορές το πέος τους να συρρικνώνεται υπερβολικά όταν τους παρατηρεί μια γυναίκα. Το ίδιο πέος μπορεί θαυμάσια να έχει τελείως φυσιολογικό μέγεθος κατά τη στύση.
4. Πρόωρη εκσπερμάτιση
Το πρόβλημά τελευταία είναι ότι κατά τη σεξουαλική επαφή δεν ελέγχει την εκσπερμάτισή και «ολοκληρώνει» πιο γρήγορα από όσο θα ήθελε. Κάτι που δημιουργεί άγχος, ενοχή ή αμφιβολία όσον αφορά την αξία του ως εραστή! Ωστόσο, σύμφωνα με τους ειδικούς από το Κέντρο Σεξουαλικής και Αναπαραγωγικής Υγείας (ΚΕΣΑΥ): «Η πλειονότητα των ανδρών έχει αντιμετωπίσει τουλάχιστον μία φορά παρόμοιο πρόβλημα, ενώ οι πιο νέοι συνήθως εμφανίζουν αυτή τη δυσλειτουργία κατά τις πρώτες σεξουαλικές εμπειρίες, μέχρι να μάθουν να ελέγχουν την εκσπερμάτισή τους».
Tι να κάνει
Σήμερα υπάρχουν διάφοροι τρόποι προσέγγισης του προβλήματος (που συνήθως είναι ψυχολογικό). Σε γενικές γραμμές τα ψυχογενή αίτια μπορούν να αντιμετωπιστούν με ψυχοθεραπεία. Επίσης, με την καθοδήγηση ενός ειδικευμένου σεξολόγου, μαζί με τη σύντροφο μπορεί να ακολουθήσει ένα πρόγραμμα σεξουαλικών ασκήσεων, που θα σας βοηθήσει να μάθει να ελέγχει την εκσπερμάτισή. Αν πάλι η πρόωρη εκσπερμάτιση οφείλεται σε οργανικά αίτια (π.χ. προστατίτιδα), θα αντιμετωπιστεί πρώτα η πάθηση και έπειτα, αν το πρόβλημα δεν λυθεί, αναλαμβάνει ο σεξολόγος.
Πώς ορίζεται η πρόωρη;
Ως «γρήγορη» εκσπερμάτιση ορίζεται εκείνη που συμβαίνει με ελάχιστο σεξουαλικό ερεθισμό και χωρίς τη θέληση του άνδρα σε επαναλαμβανόμενες σεξουαλικές συνευρέσεις. Στην πιο σοβαρή και σπάνια μορφή της ο άνδρας εκσπερματώνει πριν υπάρξει οποιοσδήποτε άμεσος ερεθισμός του, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις εκσπερματώνει κατά την είσοδο στον κόλπο ή λίγο μετά. Κριτήριο, επομένως, για τη διάγνωση του προβλήματος είναι το πόσο διαρκεί η επαφή πριν από την εκσπερμάτιση. Σε σχετικές μελέτες διατυπώνονται πολλές απόψεις για το πόσο σύντομα πρέπει να συμβαίνει η εκσπερμάτιση μετά την έναρξη της επαφής ώστε να χαρακτηρίζεται πρόωρη, και ο χρόνος αυτός κυμαίνεται από ένα μέχρι επτά λεπτά.
5. «Σωσίβιο» στην κοιλίτσα
Το πρόβλημα είναι ότι αν και δεν είναιυπέρβαρος, έχει το γνωστό σωσίβιο στην κοιλιά. Πέρα από το προφανές κίνητρο της εμφάνισης όμως, το περιττό λίπος στην περιοχή της κοιλιάς θα πρέπει να τον απασχολεί και για άλλους, σοβαρότερους λόγους. Έρευνα σε περίπου 360.000 άτομα από 9 ευρωπαϊκές χώρες έδειξε ότι οι άνδρες και οι γυναίκες με περιφέρεια μέσης >120 εκ. και >100 εκ. αντίστοιχα διατρέχουν διπλάσιο κίνδυνο πρόωρου θανάτου από καρκίνο, διαβήτη ή καρδιακές παθήσεις σε σχέση με τους άνδρες που έχουν περιφέρεια μέσης < 80 εκ. και τις γυναίκες με μέση <65 εκ.
Τι να κάνει
«Δεν υπάρχει συγκεκριμένη δίαιτα, ομάδα τροφών ή πρόγραμμα γυμναστικής που να στοχεύει ειδικά τα κιλά της κοιλιακής περιοχής», εξηγεί η ερευνήτρια Penny Kris-Etherton, καθηγήτρια διατροφικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο της Pennsylvania. «Τα καλά νέα, όμως, είναι ότι το 99% των ανθρώπων που χάνουν βάρος το χάνουν από την περιοχή της κοιλιάς, πριν από οποιοδήποτε άλλο σημείο του σώματός τους. Και όχι μόνο αυτό, αλλά όσο περισσότερο βάρος έχει κανείς να χάσει τόσο γρηγορότερα θα δει αποτελέσματα στο συγκεκριμένο σημείο. Μια δίαιτα, επίσης, με την καθοδήγηση των ειδικών, που θα είναι πλούσια σε φυτικές ίνες και φτωχή σε υδατάνθρακες μπορεί να αλλάξει τα επίπεδα γλυκόζης και ινσουλίνης και να βοηθήσει στην καύση του κοιλιακού συσσωρευμένου λίπους».
Κάνε τον να σηκωθεί από τον καναπέ
Η σωματική άσκηση βοηθά γενικά στη μείωση του σωματικού λίπους και στη διατήρηση της μυϊκής μάζας. Έτσι, ακολουθώντας ένα πρόγραμμα συστηματικών ασκήσεων θα αρχίσει να μειώνεται σταδιακά το συσσωρευμένο λίπος γύρω από την κοιλιά σας. Επιπλέον, η αερόβια άσκηση (κολύμπι, τρέξιμο, γρήγορο βάδισμα, ποδηλασία κ.ά.), σε συστηματική βάση, εκτός από τη βελτίωση της εξωτερικής εμφάνισης, θα βοηθήσει και στη διατήρηση της καλής κατάστασης της υγείας.
6. Γυναικομαστία
Τo στήθος του παρουσιάζει διόγκωση τέτοια ώστε να θυμίζει γυναικείο; Σε αυτή την περίπτωση οι ειδικοί μιλούν για γυναικομαστία, που σημαίνει αύξηση του ανδρικού στήθους περισσότερο του φυσιολογικού. Συνήθως οφείλεται στη μεγάλη συσσώρευση λίπους (λιπομαστία) ή στην αύξηση του μαζικού αδένα εξαιτίας κληρονομικών ή ορμονικών παραγόντων και διορθώνεται ανάλογα με το μέγεθος του προβλήματος.
Tι να κάνει
«Εάν το πρόβλημα οφείλεται σε συσσώρευση λίπους, μπορεί να δoθεί λύση με λιποαναρρόφηση, με απόλυτη επιτυχία. Εάν πάλι το πρόβλημα είναι μεγάλο, τότε χρειάζεται κάποια χειρουργική επέμβαση, η οποία, όπως επισημαίνει ο κ. Θάνος Κοντογιάννης, πλαστικός χειρουργός, γίνεται με μέθη ή με γενική νάρκωση κατά την κρίση του πλαστικού χειρουργού και δεν χρειάζεται παραμονή στην κλινική. Όσο για τις τομές, γίνονται με τέτοιον τρόπο ώστε να είναι δυσδιάκριτες και έπειτα από ένα μικρό χρονικό διάστημα σχεδόν να μη φαίνονται. Μετά την επέμβαση, για ένα μήνα φοράτε ελαστική ζώνη ή ειδική μπλούζα, ώστε να σταθεροποιηθεί το αποτέλεσμα».
Βρείτε την αιτία!
Πριν κάνει την επέμβαση, είναι σημαντικό να διερευνηθούν όλα τα πιθανά αίτια που προκάλεσαν το διογκωμένο στήθος. Είναι απαραίτητος ο ορμονικός έλεγχος (επίπεδο οιστρογόνων, δηλαδή των γυναικείων ορμονών στον οργανισμό) και, αν είναι αρνητικός (φυσιολογικά επίπεδα), τότε ας προχωρήσει στη χειρουργική αντιμετώπισή του.
ΡΙΤΑ ΒΕΛΩΝΗ
